สวัสดีค่ะเราเป็นที่sensitiveกับคำพูดอยู่แล้วนิสัยส่วนตัวแต่เรื่องที่จะมาเล่าคือเราเป็นห่วงครอบครัวมากเกินไปเช่นพ่อกับแม่ไปตลาดเราจะวิตกกังวลแล้วว่าเค้าจะเป็นอะไรไหมเราโทรไปเค้าไม่รับก็คิดว่าเค้า2คนจะเกิดอุบัติเหตุไหมคิดแต่เรื่องในแง่ลบเราเหมือนกลัวการสูญเสียมากกว่าไม่รู้ว่านี้ใช้โรคไหมแต่เราคิดว่าเรากลัวมากเกินไปไม่รู้ว่านี่คือโรคอะไรรึป่าวเป็นห่วงญาติๆน้องๆหล่นเราจะวิตกกังวลมากเวลาที่เราฟังเพลงที่มันเกี่ยวกับชีวิตครอบครัวเราจะร้องไห้ตลอดเราง่สทุกคนอาจจะเป็นแจ่เราจะคิดว่าเราไม่อยากให้เค้าจากไปจากเราตอนนี้เราอายุไม่เกิน20ค่ะอยากถามว่ามีใครเป็นแบบเราไหม แล้วแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไรแล้วพ่อกับแม่ก็เป็นห่วงเรามากๆไม่ค่อยได้ออกไปไหนกับเพื่อนแต่เราก็โอเคเค้าสบายใจเราก็เลือกที่จะไม่ออก(พิมไปร้องไห้ไป555555)
เป็นห่วงครอบครัวจนเกินไปsenstive กับเรื่องครอบครัวกลัวการสูญเสีย