เรารู้สึกว่าตัวเองไม่ควรอยู่อีกแล้วเหนื่อย

ขอโทษที่เขียนกระทู้ดึกมากๆเพราะนอนไม่หลับค่ะ​ คิดทั้งคืน​ เราคิดว่าตัวเองเป็นคนหนึ่งที่ทำได้หลายอย่างในงานที่ทำอยู่ตอนนี้แต่ไปได้ไม่สุดสักอย่างคือเก่งไม่สุดเราจะชอบตำหนิตัวเองแล้วคิดมากประจำแต่คนอื่นกลับมองว่าเราไม่ใช่คนคิดมากอย่างเช่นเราป่วยจริงๆก็ชอบล้อเราคิดว่าเราแกล้ง​ เราเป็นคนหน้าตายค่ะสีหน้าไร้ความรู้สึก​เวลายินดีกับเพื่อนหรืออะไรจะดูไม่จริงใจ​ บางครั้งท้อและเหนื่อยมากเลยคนที่ปรึกษาก็ไม่มีคุยกับตัวเองประจำบางครั้งอยากตายมากเลย​ แต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่านิยายเรื่องโปรดยังไม่จบเกมส์ที่เล่นยังไปไม่ถึงไหนเราคิดแบบนี้เลยเลือกที่จะ​อยู่​ บางวันก็เหนื่อยมากเลยกินข้าวกับน้ำตา​ แต่พอทำเรื่องที่ชอบก็พร้อมสู้วันต่อไป​แต่ตอนนี้อยู่ๆน้ำหนักเราก็ลงไป10กิโลมีอาการเวียนหัวเหม็นอาหารท้องเสีย​ เรากลายเป็นเสพติดการชั่งน้ำหนัก​ เราจะชั่งทุกครึ่งชั่วโมงถ้าไม่ยุ่ง