เราถูกแม่เกลียด

เราไม่ได้เป็นคนดีหรอกค่ะ เป็นคนแย่ๆคนหนึ่ง เป็นเด็กเลวๆที่ไม่เคยเลยที่จะนอกลูนอกทางละพยายามตั้งใจเรียนและช่วยทุกคนอย่างเข้าใจ เราเป็นคนที่ถูกเกลียดชังโดยแม่ของตัวเอง และคนรอบข้าง เราเลือกเกิดมาไม่ได้ค่ะ และเราก็เลือกที่จะไม่เกิดก็ไม่ได้ แต่คนที่เลือกได้กลับไม่เลือกให้เราตายไปอย่างสมใจเรากำลังขึ้นมหาลัยแรงกดดันทุกอย่างมันทำให้เราไม่อยากสู้สักนิด เราเกลียดตัวเองค่ะ เราทำให้เขาเสียใจ การตัดขาดกันตอนเราอายุ17ปีคงเป็นสิ่งที่ทำใจยากนิดหน่อย เราอยากตายค่ะ เป็นความคิดที่เกิดขึ้นในใจมานานแล้ว แต่พยายามกดมันไว้พยายามบอกตัวเองว่าถ้าโตขึ้นเราจะไม่โตขึ้นมาเป็นเหมือนแม่ตัวเองเราเกลียเธอเพราะเธอไม่เคยรับฟังแต่เราก็รักเธอเพราะเธอก็เป็นคนมอบชีวิตและสิ่งของให้เรามาตลอด17ปี แต่เราไม่ชอบใจที่พอเราลงให้เธอไม่เคยฟังและคำพูดนั้นหลุดออกจากปากเธอออกมาแล้วว่า ถ้าเธอไม่เก็บเราไว้คงจะดีกว่านี้ เราคงช็อกจนร้องไห้ไม่ออก และคิดไปถึงความตายที่รออยู่ทุกๆวินาทีปีนี้เป็นคนที่ไม่ดีค่ะ ปีหน้าก็เป็นคนที่ไม่ดี จะกี่ปีๆก็เป็นคนไม่ดี เป็นลูกที่แย่ เป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเองเป็นคนที่งี่เง่าเป็นคนแย่ๆที่พยายามทำตัวเป็นอย่างดีที่สุด ไม่เคยสมควรถูกใครรักและเอาใจใส่ ขอบคุณปี2021 ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าถูกเกลียดตอนไหนแต่จงเกลียดเราไปจนถึงชาติหน้าด้วย ขอบบคุณที่ทำให้เกิดมา และขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าไม่ควรเกิดมา ขอบคุณจากใจจริง
เราไม่ได้เกลียดเธอ เราออกจะรักเธอด้วยซ้ำ แต่เธอคงจะรักเราไม่มากพอเธอถึงพูดแบบนี้ออกมา 
คำว่าไม่น่าเกิดมาเลย ทำให้เราอยากหยุดใช้ชีวิตเรานะคะ
เราเสียใจ เราน้อยใจที่เธอตบหัวเรา เราเสียใจที่ผลักเธออกไปให้ห่างจากตัวเพราะเราโมโห เราเกลียดตัวเองจนไม่รู้ว่าจะเก็บผิวหนังและเลือดเนื้อเอาไว้ทำไม
 
ขอโทษที่เป็นลูกเลวๆที่ไม่ได้ดั่งใจ ขอบคุณที่ทำให้เกิดมาค่ะ เราไม่อยากเกลียดตัวเองแล้ว