ถ้าจะให้เล่า เอาเป็นว่า มาขอแชร์ประสบการณ์ดีกว่า เอาแบบไม่ลงรายละเอียดมาก
เกิดมาจำความได้ก็อยู่กับญาติพี่น้อง ะอแม่ทำงานต่างประเทศ พอ3ขวบพ่อเสียชีวิต(โดนแทงที่เมืองนอก) พอ7-8ขวบ ก็ย้ายไปอยู่กับญาติอีกที่ สักช่วงป.2 แม่ย้ายกลับมาเมืองไทย ก็ย้ายไปอยู่กับแม่ ใช้ชีวิตจนกระทั่ง ขึ้นม.3 (ในช่วงนี้ย้ายที่อยู่บ่อยมาก) ได้แยกกันอยู่กับแม่ ไปอาศัยกุฏิพระอยู่ เเถวโรงเรียน
พอขึ้น ม.4 ย้ายกลับมาอยู่กับแม่ ช่วงนี้แหละชีวิตเริ่มเปลี่ยน ในวันที่แม่ไปทำงานต่างประเทศอีกครั้ง แม่ให้อยู่กับน้อง2คน อายุห่างกันแค่3ปี จากนั้นไม่ไป โรงเรียนเลยจ้าาาเอาเป็นว่า เหมือน ลาออก จนกระทั่งแม่กลับจากเมืองนอก แม่ขอร้องให้กลับไปเรียนก็กลับไปเรียนที่เดิมแต่ขอย้ายสาขา
จากนั่นก็ไม่ไปเรียนเหมือนเดิม อ่อลืมเล่า ก่อนแม่กลับมาน้องชายโดนตำรวจจับพร้อมเพื่อนๆ ขอหาเสพยาเสพติด
กลับมาต่อ จากนั้นก็ไม่ได้เรียนอีกตามเคย
1ปีผ่านไปอยากเรียนเลยขอแม่ให้พาไปสมัครสายอาชีพ นี่แหละเริ่มกลับมาเรียน
แต่ก็ยังเหลงไหลบ้าง จนมาช่วงปวช.ปี2 ได้เริ่มเข้าสู่การขายยาเสพติด กับกลุ่มเพื่อน เอาตรงๆช่วงนั่น เงินมีเข้ามาใช้ไม่ขาด ทุกวัน แต่ไม่มีเงินเก็บเลย ใช้เป็นกระดาษเลย จนกระทั่งต้องมาลงเอยที่คุกตาราง และการโดนจับครั้งนี้ ก็โดนจับกับน้องเหมือนเดิม เราถูกส่งตัวเข้าเรือนจำ ส่วนน้องศาลเด็ก ศาลตัดสินโทษมา 6ปีค่าปรับ4แสน ยอมรับ เหลือ3ปี 2แสน ก็ติดไปยอมรับเลยช่วงแรกที่เข้าไปคิดอย่างเดียวว่า ถ้าออกไปได้ต้องยิ่งใหญ่มากกว่าเดิม แต่เวลาทำให้คิดได้ว่า พอแล้วหยุดแค่นี้ จนมาวันที่ได้รับอิสรภาพ กับวันจำ 2ปี8เดือน(โดยประมาน)
กับชีวิตครั้งใหม่ ยอมรับออกมาวันแรก งง จะทำอะไรต่อดี จะเริ่มยังไง
สุดท้ายเลือกกลับไปเรียนต่อ ปวช.ปี3 ตั้งใจเรียนจนจบ ป.ตรี เรียนจบก็ได้ทำงานต่อเลยเพราะที่ได้ไปฝึกงานรับทำงานต่อเลย ทำงานได้เกือบปี ก็ต้องหยุดงานนานเกือบ6เดือน เนื่องจากตรวจพบว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายต้องผ่าตัดรักษาตัว ผ่าตัดทั้งหมด3ครั้ง ท้อง1 คอ2 จนหมอไม่สามารถผ่าตัดได้อีกแล้วซึ่งมันอยู่ในจุดที่อันตราย ส่วนการรักษาเคมีบำบัด ก็ได้ฉายแสงไป 33ครั้ง แล้วส่วนคีโม ก็ต้องให้แต่ต้องหาเงินมาจ่ายเอง500,000฿ ซึ่งผมก็ตัดสินใจไม่เป็นไรเราอยู่กับมันได้ จากวันนั้นจนถึงวันที่ก็ผ่านมาแล้วเกือบ4ปี ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นแค่เรื่องย่อ
ปล.ขอบคุณที่ทนอ่าน
ปล.ขอบคุณที่ได้เล่า
ปล.มะเร็งตัวร้าย
ปล.คิดว่าชีวิตจะดีอยู่แล้ว
ปล.ชีวิตเราเลือกที่จะเป็นได้
เคยท้อกลับชีวิตไหม?
เกิดมาจำความได้ก็อยู่กับญาติพี่น้อง ะอแม่ทำงานต่างประเทศ พอ3ขวบพ่อเสียชีวิต(โดนแทงที่เมืองนอก) พอ7-8ขวบ ก็ย้ายไปอยู่กับญาติอีกที่ สักช่วงป.2 แม่ย้ายกลับมาเมืองไทย ก็ย้ายไปอยู่กับแม่ ใช้ชีวิตจนกระทั่ง ขึ้นม.3 (ในช่วงนี้ย้ายที่อยู่บ่อยมาก) ได้แยกกันอยู่กับแม่ ไปอาศัยกุฏิพระอยู่ เเถวโรงเรียน
พอขึ้น ม.4 ย้ายกลับมาอยู่กับแม่ ช่วงนี้แหละชีวิตเริ่มเปลี่ยน ในวันที่แม่ไปทำงานต่างประเทศอีกครั้ง แม่ให้อยู่กับน้อง2คน อายุห่างกันแค่3ปี จากนั้นไม่ไป โรงเรียนเลยจ้าาาเอาเป็นว่า เหมือน ลาออก จนกระทั่งแม่กลับจากเมืองนอก แม่ขอร้องให้กลับไปเรียนก็กลับไปเรียนที่เดิมแต่ขอย้ายสาขา
จากนั่นก็ไม่ไปเรียนเหมือนเดิม อ่อลืมเล่า ก่อนแม่กลับมาน้องชายโดนตำรวจจับพร้อมเพื่อนๆ ขอหาเสพยาเสพติด
กลับมาต่อ จากนั้นก็ไม่ได้เรียนอีกตามเคย
1ปีผ่านไปอยากเรียนเลยขอแม่ให้พาไปสมัครสายอาชีพ นี่แหละเริ่มกลับมาเรียน
แต่ก็ยังเหลงไหลบ้าง จนมาช่วงปวช.ปี2 ได้เริ่มเข้าสู่การขายยาเสพติด กับกลุ่มเพื่อน เอาตรงๆช่วงนั่น เงินมีเข้ามาใช้ไม่ขาด ทุกวัน แต่ไม่มีเงินเก็บเลย ใช้เป็นกระดาษเลย จนกระทั่งต้องมาลงเอยที่คุกตาราง และการโดนจับครั้งนี้ ก็โดนจับกับน้องเหมือนเดิม เราถูกส่งตัวเข้าเรือนจำ ส่วนน้องศาลเด็ก ศาลตัดสินโทษมา 6ปีค่าปรับ4แสน ยอมรับ เหลือ3ปี 2แสน ก็ติดไปยอมรับเลยช่วงแรกที่เข้าไปคิดอย่างเดียวว่า ถ้าออกไปได้ต้องยิ่งใหญ่มากกว่าเดิม แต่เวลาทำให้คิดได้ว่า พอแล้วหยุดแค่นี้ จนมาวันที่ได้รับอิสรภาพ กับวันจำ 2ปี8เดือน(โดยประมาน)
กับชีวิตครั้งใหม่ ยอมรับออกมาวันแรก งง จะทำอะไรต่อดี จะเริ่มยังไง
สุดท้ายเลือกกลับไปเรียนต่อ ปวช.ปี3 ตั้งใจเรียนจนจบ ป.ตรี เรียนจบก็ได้ทำงานต่อเลยเพราะที่ได้ไปฝึกงานรับทำงานต่อเลย ทำงานได้เกือบปี ก็ต้องหยุดงานนานเกือบ6เดือน เนื่องจากตรวจพบว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายต้องผ่าตัดรักษาตัว ผ่าตัดทั้งหมด3ครั้ง ท้อง1 คอ2 จนหมอไม่สามารถผ่าตัดได้อีกแล้วซึ่งมันอยู่ในจุดที่อันตราย ส่วนการรักษาเคมีบำบัด ก็ได้ฉายแสงไป 33ครั้ง แล้วส่วนคีโม ก็ต้องให้แต่ต้องหาเงินมาจ่ายเอง500,000฿ ซึ่งผมก็ตัดสินใจไม่เป็นไรเราอยู่กับมันได้ จากวันนั้นจนถึงวันที่ก็ผ่านมาแล้วเกือบ4ปี ที่เล่ามาทั้งหมดเป็นแค่เรื่องย่อ
ปล.ขอบคุณที่ทนอ่าน
ปล.ขอบคุณที่ได้เล่า
ปล.มะเร็งตัวร้าย
ปล.คิดว่าชีวิตจะดีอยู่แล้ว
ปล.ชีวิตเราเลือกที่จะเป็นได้