เราจะมูฟออนจากตัวเองยังไงคะ

มีใครที่รู้สึกว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนของเราบ้างคะ เพราะตัวเรารู้สึกว่าเวลามีปัญหาอะไร เราไม่สามารถปรึกษาหรือขอความช่วยเหลือจากครอบครัวได้เลย โดยเฉะาะกับคนที่ขึ้นชื่อว่า พ่อ มักจะโดนซ้ำเติมมากกว่า หรือ

เราอยากได้วิธีทำใจจากการป่วยหนักหนักแบบอยู่10ไป90ของคนในครอบครัวและในเวลาเดียวกันเราก็ต้องไปจากคนที่เรารักเขาชอบเขาเป็นเซฟโซนเรา เราเสียใจมากมูฟออนไม่ได้เลย หาทางออกไม่ได้เราไม่อยากคิดสั้นแต่คนที่เราร

เคยรู้สึกอยากหายไปเงียบๆแต่ไม่รู้จะหายไปยังไงบ้างมั้ย แล้วตอนรู้สึกแบบนี้ คือตอนไหนสาเหตุมันเกิดมาจากอะไรกันของตัวเราเกิดจากครอบครัวและคนรอบข้างใครบอกครอบครัวคือเซฟโซน มันอาจจะไม่ใช่อย่างนั้นเสมอไปไม่

คือพ่อกับแม่หนูเลิกกันค่ะ หนูเลยต้องอยู่กับยายก็มีความสุขดีนะคะ แต่หนูอยากลองมาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองบ้างจึงย้ายมาอยู่กับป้าค่ะแรกๆมันดีมากเลย จนช่วงหลังๆมาเริ่มว่าเริ่มติแล้วค่ะแต่หนูรับได้นะคะ ป้านี่เป

อยาก็รู้ว่าทุกคนเริ่มปรับตัวเข้ากับชีวิตมหาลัยยังไงคะ แบบว่าเริ่มก้าวออกจากเซฟโซนตัวเอง เรายังรู้สึกว่าตัวเองยังติดอยู่ในชีวิตมัธยมอยู่เลยค่ะ

อยากฟังครับใครมูฟออนจากมันได้บ้าง ปัญหาคือในสถานะนั้นแค่ปกติเราก็ Move on จากเค้ามันยากยุแล้ว พอเราจะไปการได้รับความหวังมันให้ มันทำให้โลเล ไม่เข้าใจทำไมต้องใจดีกับเค้า มันผิดแค่ที่เราไม่ยอมเด็ดขาด แ

ตอนนี้อยู่ในเซฟโซนอยู่แหละค่ะ5555 อยากรู้เหมือนกันว่ามันสำคัญขนาดไหน 🤔 ?

สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึงที่ไม่เคยมีเซฟโซนเป็นของตัวเอง ครอบครัวก็ค่อนข้างtoxic สังคมหมู่เพื่อนก็ไม่มี หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่เที่ยวไม่สุงสิงกับใคร จนบางครั้งก็รู้สึกเหนื่อย โดดเดี่ยว แบบบอกไม่ถูก แล้ววั

คือแฟนเรามีเซฟโซนก็คือไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่แล้วแฟนเราอ่ะชอบเซฟโซนแต่รักเราแต่แฟนเราคือไม่อยากคบกับเซฟโซนนะคืออยากมีเซฟโซนอยู่ข้างๆแบบนี้ไปเรื่อยๆแต่คือเราไม่ใงเราอยากให้เซฟโซนออกไปจากชีวิตแฟนเราแล้

เราเกลียดครอบครัว เพราะเขาไม่ใช่เซฟโซนของเราค่ะเรามักคิดที่ไม่อยากอยู่บ้านเพราะกลับมาก็ทะเลาะเจอแต่คำพูดแย่ๆ แล้วเราเคลียดีหลายเรื่องมากๆ