ขอพื้นที่ระบายนิดนึงนะคะ

สวัสดีค่ะ วันนี้มาขอพื้นที่ระบายนิดนึงนะคะ.😔
คนเราอะค่ะจะเห็นแก่ตัวได้แค่ไหน? 
จะเอาแต่ความคิดเป็นใหญ่คนเดียวหรอ? 
ทำไมต้องมาบอกเราซ้ำๆย้ำๆ
ทำไมต้องเอาคำคนในครอบครัวมากดดันเรา! 
เราทำอะไรไม่ทำอะไรเรารู้ดีอยู่แก่ใจ❤️
อยากได้นั่นได้นี่อยากได้รถ แต่ยังไม่มีปัญญาเลี้ยงตัวเอง แล้วทำไมต้องมากดดันที่เราด้วย มาคอยพูดซ้ำๆย้ำๆวันเว้นวันจนรำคาญ หงุดหงิด​ ทำให้เราทะเลาะกัน พูดให้เราอดทนกับงานเพื่อที่จะได้สนองneedในสิ่งที่ตัวเองอยากได้ 
เราเข้าใจนะคะว่าคำว่า"ด้วยกัน" คำว่า"ครอบครัว" 
แต่ความคิดเราเราจะเอาเท่าที่ไหวก่อน
แค่หาเช้ากินค่ำยังยากเลย แต่งก็ยังไม่ได้แต่ง ใช้ชีวิตวัยรุ่นให้คุ้มควบคู่กับการค่อยๆสร้างกันไปไม่ดีกว่าหรอ? ลูกก็ยังไม่มี อยากใช้ชีวิตให้มันสุดๆไปเลย
อยากกินอะไรก็กิน อยากไปไหนก็ไป ถึงหาเวลาก็หา
มีเวลาก็ไปหาผ่อนคลาย จะรถอะไรก็ไปถึงทั้งนั้นแหละ 
เราแค่อยากใช้ชีวิตง่ายๆ ไม่ต้องกดดัน ทำอะไรทำด้วยใจ ทำแล้วมีความสุข เอาเท่าที่ตัวเราไหว
แต่ทำไมเขากลับเอาแต่ใจตัวเอง เขาพูดเราก็เข้าใจ 
แต่พอเราพูดเราอธิบายบ้าง ก็ว่าเรา แล้วเราพูดอะไรได้บ้าง  มีหลายเรื่องนะคะที่เขาทำได้เราทำไม่ได้ เรายอมเค้ามาตลอด เพื่อจะรักษา จะตัดปัญหา.. เห้อ มีหลายเรื่องค่ะพูดเป็นปีก็ไม่จบ.. 😂
นั่นแหละค่ะที่ทนอยู่ก็เพราะหวังว่าสักวันเขาจะเข้าใจเราสักนิดนึงก็ยังดีและก็ยังอยากมีเขาอยู่🙂