ระบายงานกีฬาสี!! เราเห็นแก่ตัวไปไหม!?

เป็นคนชอบงานกีฬาสีนะคะ ชอบการแข่งกีฬา ย้ำค่ะว่าชอบการแข่งกีฬา เชียร์กีฬา ปีนี้ได้รับเลือกให้เต้นเปิดงานค่ะ(ปีที่แล้วก็ได้เต้น) ต้องมาซ้อมช่วงปิดเทอม แต่! ปัญหาคือปีนี้ไม่อยากทำค่ะ รู้นะคะว่ามีความเห็นแก่ตัว แต่คือไม่เห็นด้วยในหลายๆด้าน เช่น งบน้อยมากแต่รุ่นพี่กลับไปจ้างคนนอกมาสอนเต้น โดยไม่ปรึกษากันเลย ก่อนปิดเทอมบอกว่าจะไปจัดการเพลงจัดการท่า อยู่ๆกลับจ้างคนนอกมาสอนและให้เขาตัดเพลงให้ แปลว่ารุ่นพี่ไม่ได้ทำตามที่ตัวเองบอกว่าจะจัดการ วันแรกที่นัดซ้อมเลทไปเกือบ2 ชั่วโมงเพราะรุ่นพี่มาสาย แถมวันนั้นยังได้แค่ท่าเดียว เราไม่โอเคแล้วค่ะ มันอึดอัดมากไม่มีความผ่อนคลายอะไรเลย เราเครียดมากกลับบ้านมาอารมณ์ดาวน์มากเลยค่ะ(ปกติเป็นคนคิดมาก) มันทำให้เราไม่อยากทำแล้วเพราะไม่มีความสุข เราเลยเลือกที่จะเซฟตัวเองให้มีความสุขดีกว่า เลยขอออกเพราะตัดสินใจไปทำงานกับน้าช่วงปิดเทอมที่ต่างจังหวัด และแน่ๆค่ะ รุ่นพี่แขวะ อารมณ์เสียใส่ อาจถึงขั้นด่าด้วยซ้ำ (ซึ่งเราเข้าใจ) เขาเคยถามความสมัครใจด้วยนะคะ แต่เราก็ผิดเองที่ไม่กล้าบอกตั้งแต่ตอนนั้น แต่มันก็เพิ่งได้แค่ท่าเดียว(เพลงเราก็ยังไม่ได้ฟังเลย) เลยคิดว่าไม่น่าจะเสียหายอะไรมากเลยตัดสินใจรีบออก ถ้าให้ฝืนทำเราต้องไปซ้อมทุกวัน(เริ่ม 11 ต.ค.) ประมาณเกือบ1เดือน เท่ากับเราต้องดาวน์ต้องเครียดไปอีกเกือบ1 เดือนเหมือนกันซึ่งเราไม่โอเคมากๆ อีกอย่างปีนี้เราตั้งใจจะลงกีฬาหลายอย่างเลยถ้าให้เราอดหลับอดนอนเพื่อแต่งตัวแต่ดึกแล้วต้องรีบมาลงกีฬาต่อคงไม่ไหวแน่ๆค่ะ แล้วเราก็ไม่เห็นความสำคัญของการเปิดสนามขนาดนั้นค่ะเพราะงานมันก็บอกอยู่ว่ากีฬาสี เราควรจะซัพพอร์ตกีฬาเป็นอันดับแรกรึเปล่า หรือเราเห็นแก่ตัวมากไปคะ? อาจจะพิมพ์วนไปวนมาขอโทษด้วยนะคะ พิมพ์ตามความรู้สึกสดๆเลย ได้ระบายแบบนี้ก็ดีขึ้นแล้วค่ะ🤗