นอยยยยย

สวัสดีค่ะ นี้เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ขอไม่แนะนำชื่อนะ ปีนี่เราอายุ27แล้ว ส่วนตัวเราเป็นคนเงียบๆพูดไม่เก่ง พิมพ์ถูกๆผิดๆวกวนไปมาก็ขอโทษด้วยนะคะ เราไม่รู้ว่าเราเป็นเด็กไม่ดี เป็นเด็กมีปมไหม

ใครที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ ขอให้อ่านให้จบนะคะ เราไม่ได้ต้องการอะไรเราแค่อยากมีคนรับฟังเพราะเราเล่าให้ใครฟังไม่ได้เพราะหันไปทางไหนก็มืดหมด เหมือนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กที่ไม่มีใครรับฟัง คือเราทะเลาะกับ

คืออยากรู้ว่าย่าที่บ้านของคนอื่นเป็นแบบนี้ไหม คือท่านมาอาศัยที่บ้านของยายเรามาประมาณ6-7ปีได้แล้ว ตั้งแต่เราอยู่ป.5-6 ตอนปีแรกก็ไม่มีอะไรมาท่านก็อยู่ของท่าน พวกเราก็อยู่ส่วนของเรา แต่พอปีหลังไปก็เริ่มม

หนอยยยยย ยัยท่านหญิงเปิ้ดสะก้าด ป้ารับไม่ไหวแล้วนะ เป็นถึงหม่อมเจ้า ระรี้ระริกตามผู้ชายไม่พอ ตอนนนี้ยังจะให้ท่าคุณชายอีก ยัยท่านหญิงนิสียเสีย ไปหัวเราะเค้าก่อน ยังจะให้เพื่อนมาแว๊ดๆ ใส่ยัยอิ่มอีก

เรื่องมีอยู่ว่าพ่อกับแม่มีเราตอนอยู่กรุงเทพทีนี้พ่อกับแม่หย่ากันเราได้มาอยู่กับแม่เรามีพี่คนนึงเขาได้อยู่กับพ่อ แม่ก็พาเรามาอยู่กับป้าที่ต่างจังหวัดจนตอนนี้ปัจจุบันเราอายุ17ระหว่างนั้นทั้งพ่อและแม่ก็ส

ขอเกริ่นเลยนะคะเคือไม้ที่ว่าเป็นเรือไม้ที่ไม่ใช่ของที่ซื้อมาเองค่ะ แต่เป็นของที่คนอื่นทิ้งแล้วป้าเราเป็นคนไปเก็บมาไว้ ลักษณะเรือค่อนข้างใหญ่เลยทีเดียวค่ะขอเล่าย้อนไปประมาณเดือนที่แล้วเราไม่รู้ว่าในถุง

เรื่องราวไม่ได้เจอมากับตัวแต่ว่าโทรไปหาแม่แล้วแม่เล่าให้ฟัง... เบื้องต้นต้องบอกว่าพ่อผมพิการทางการได้ยิน(หูหนวก) ไม่ได้เป็นแต่เกิด แต่เพราะปัญญาครอบครัวในอดีตทำให้แก้วประสาทหูเสื่อม . . เรื่องราวมีอ