อภาษิต สั่งสอนหญิง

.

      อเจริญเรื่องตำรับฉบับสอน              ประชากรราษฎรสาวทั้งหลาย
      ต่างประทีปกองสุมทุ่มเรียงราย        ประเสริฐกลายเลิศล้ำด้วยคำคม
 
      เวลาเช้าเข้านอนตอนแม่ตื่น             อย่ามัวฝืนขึ้นมาพาเหลือข่ม
      นอนกอดหมอนไปมานิทรารมย์        ค่อยลุกชมท้องฟ้าคราเที่ยงวัน
 
      อันที่นอนหมอนมุ้งอย่ายุ่งเก็บ           จะเป็นเหน็บแขนขากายาสั่น
      รอสามีคนดีที่เก็บพลัน                      ส่วนเรานั้นเอ้อระเหยให้เคยตัว
 
      อันหน้าตาอย่าล้างอย่างประหยัด       มัธยัสถ์น้ำท่าอย่าใช้มั่ว
      หยอดสองหยดรดดูถูทั่วตัว                ให้หูหัวหอมหึ่งถึงใจชาย
 
      อันกับข้าวกับปลาสามีจัด                  สารพัดจัดวางดั่งใจหมาย
      เราชี้นิ้วสอนสั่งอย่างง่ายดาย             งานทั้งหลายให้สามีคนดีทำ
 
      ตอนกลางวันเปิดไฟให้สว่าง              แจ้งกระจ่างเจิดจ้าไปให้ถึงค่ำ
      พอกลางคืนปิดไฟให้มืดดำ                แล้วเดินคลำทางไปให้เพลิดเพลิน

      เป็นสาวแซ่แร่รวยสวยสะอาด              ชุดขาดขาดคว้ามาใส่อย่าได้เขิน
      ออกตลาดเดินไปอย่าใช้เงิน                มันจะเกินงบไปเล่นไพ่กัน

      จะผัดหน้าทาแป้งแต่งอินทรีย์              แป้งมันมีแป้งสิงคโปร์โก้ไม่หวั่น
      ผัดหน้านวลขาวดีผีกลางวัน                 สุดสุขสันต์ฉันไม่แคร์แค่ปล่อยวาง

      เดินเด้งหน้าอ้าหลังช่างดูเท่                มีเสน่ห์เซไปใครอย่าขวาง
      หมาหอนเห่าคนงามตามข้างทาง         สร้างแบบอย่างคนดีศรีสังคม

      ใครเห็นน้องต้องนิยมชมไม่ขาด          ว่าฉลาดเลิศลอยเหมือนหอมขม
      สงวนงามตามระบอบชอบนิยม            ใต้หล้าชมเกือบหมายปองตัวน้องเอย ฯ