สวัสดีค่ะ กระทู้อาจจะยาวเกินไป แต่เรารู้สึกอึดอัดใจมากๆค่ะ วอนสมาชิกพันทิปให้คำปรึกษาเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ 

เจ้าของกระทู้อายุ 22 ปีค่ะ เพิ่งจบไม่นาน แต่ก็มีงานทำแล้ว เพราะทำตั้งแต่สมัยเรียนปีนึง เลยทำที่นี่ยาวๆ (ไม่ขอบอกเรื่องอาชีพนะคะ แต่ถูกกฏหมายค่ะ)

บางทีเราซื้อของให้พ่อแม่ อาหารอร่อยๆที่เราชอบ (แต่ราคาอาจจะสูง) แต่เราก็ซื้อให้ได้พวกเขาได้ทานบ้าง เราก็มักจะโดนดุเสมอ ว่าเปลืองเงิน
แต่เราก็เหลือเงินพอที่จะแบ่งจ่ายได้นะคะ
เรามีความรู้สึกว่าทุกครั้งที่เราจะซื้ออะไรที่เป็นของเราเองหรือเป็นเงินที่เราสามารถหามาได้ด้วยตัวเอง มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดหนิคะ

เราคงเป็นคนโชคดีคนนึงมั้งคะ ที่เวลามีแฟน แฟนก็คอยซับพอร์ตทุกเรื่องหรือตอนเราโสด เวลาที่มีคนมาจีบทั้งที่ไม่ใช่แฟน
เขาก็จะซับพอร์ตเราด้วยเช่นกัน ทั้งที่ไม่ได้ร้องขอเลย คนที่เข้าหาเรามักจะชอบบอกว่าเราขยันอยากคอยช่วยเหลือหรือสนใจทำอะไรเขาจะช่วยเสมอ

เราอัดอึดเรื่องๆนึงค่ะ เรามักจะโดนปลูกฝังจากแม่เสมอว่า 'เวลาอยากได้อะไรหากมีแฟนให้ขอแฟน หรือคนที่ดูแลเราได้' 
เรารู้สึกว่ามันดูพึ่งพาเขาเกินไปรึเปล่า ถึงเขาจะให้ได้ มันดูเป็นหนี้บุญกันมากไป หากให้กันมากๆ คนบางก็มักมาอ้างเรื่องนี้บุญคุณกัน ดูไม่ดีเท่าไหร่

บางครั้งถ้า ผช เขาต้องการจะซับพอร์ตเราจริงๆ เราไม่ติดค่ะ แต่ในบางเรื่องเป็นของส่วนตัวหรือของที่เราต้องการจะซื้อเอง รู้จักพึ่งพาตัวเอง
ทำไมเราต้องมาคอยขอคนอื่น ต้องไปพึ่งพาคนอื่นตลอดด้วย  สมัยนี้มันไม่เหมือนเมื่อก่อน เงินของเราเองมันก็ย่อมสบายใจมากกว่า

เข้าใจนะคะว่า แม่เขาคงไม่อยากให้เราเสียเงินกับเรื่องช็อปๆหรือของต่างๆที่ราคาสูงๆ อยากให้เก็บเงิน
แต่จะให้เราไปขอแต่คนอื่นมากเกิน แล้วยิ่งกับคนที่ไม่ใช่แฟนมันไม่ควรเลยค่ะ อีกอย่างเราอาจจะติดนิสัยจนไม่รู้จักพึ่งพาตัวเองเลยก็ได้

ไม่ได้ว่าคนที่มีคนคอยซับพอร์ตนะคะ เพราะถือว่าเขามีคนดีๆคอยดูแล หรือคนนั้นอาจจะคอยซับพอร์ตฝ่ายหญิงได้อย่างเต็ม
เราก็ถือว่าเราโชคดีมากๆค่ะ

เราอยากให้แม่เขาเปลี่ยนความคิดเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ เราเปิดใจคุยกับแม่หลายครั้งแล้ว แต่เขาก็เป็นแบบเดิม
เราควรทำยังไงดีคะ  มันอึดอัดมากๆเลยค่ะ ที่เวลาซื้ออะไรแล้วเขาจะมาถามว่าเงินใคร อะไร ยังไง
เข้าใจนะคะว่าไม่อยากเปลืองเงินลูก แต่เราอยากให้เขาเข้าใจว่าเราอยากพึ่งพาตัว หาด้วยตัวเองสบายใจมากกว่า
เราควรปรับยังไงดีคะ