ความเดิมตอนก่อน :
คินดะอิจิ ฮาจิเมะ (37) และ ฮายามะ มาริน (23) คู่คุณลุงพระเอกและรุ่นน้อง
ถูกหัวหน้ามอบหมายให้มาเป็นสต๊าฟในนิทรรศการเอโดงาวะ รัมโป ที่ฮอลล์ Mixalive
ย่านธุรกิจกลางเมือง อิเคะบุคุโระ , ในโตเกียว
เรื่องเกิดขึ้น , วันทดลองวันจริง ผู้เกี่ยวมาลองเดินงาน
ฮอลล์ถูกปิดตายโดย 'ฆาตกรยี่สิบหน้า'
มีกระดาษแปะที่ประตู 'ถ้าประตูเปิด ฮอลล์ระเบิด'
ช่างภาพ ฮางาริ เคียวจิโร่ (52) กลายเป็นศพในห้องแดงระหว่างส่องกล้อง
ชิมาซากิ รัน (26) อินสตาแกรมเมอร์ก็ถูกฆ่าอยู่ในโกดังปิดตาย
ในคดีช่างภาพ , ทุกคนมีพยานที่อยู่ เพราะตอนที่ส่องกล้องไปที่ห้องแดงแล้วไม่เจออะไร
ทุกคนอยู่ด้วยกันตลอด
ส่วนโกดังที่พบร่างของชิมาซากิ , เหมือนจะไม่มีใครซ่อนตัวอยู่...?
การสืบสวนยังไม่ทันจะเริ่มต้น , ทุกคนก็แยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทางซะแล้ว
.....
"นี่...นี่มัน — "
ฟุนาบาชิ เรียวสึเกะ (24) หนึ่งในทีมรับผิดชอบงาน
ที่แยกออกมาอยู่คนเดียว , เช่นเดียวกับทุกคนพูด
เขาเจออะไรบางอย่างอยู่ใต้ผ้าในที่ๆเขามาซ่อนตัว
ซึ่งเขาเชื่อว่าไม่มีใครสามารถเข้าถึงได้นอกจากตัวของเขาเอง
คงเพราะความวางใจนั้นนั่นเอง , เขาจึงไม่ทันระวังหลัง
ที่ตอนนี้มีใครบางคนเงื้ออะไรบางอย่างสูง
ตึก...!
เสียงฝีเท้าดังขึ้นด้านหลัง , นั่นคือสัญญาณการมาของใครบางคน
ฟุนาบาชิเงยหน้าจากสิ่งที่พบ ก่อนหันไป
"คุณ...!"
ผัวะ...! , ผัวะ...!
ของในมือของคนด้านหลังฟาดลงมาหลายครั้ง
คนที่หันมาแล้วเจอคนจึงไม่ทันตั้งรับ , ถูกโจมตีก่อนคว่ำลงไปกับพื้น
(แฮ่ก...แฮ่ก แฮ่ก — )
เจ้าของอาวุธคล้ายท่อเหล็กไม่รอช้า , ปล่อยอาวุธในมือ
จับขาสองข้างของฟุนาบาชิที่ไม่ขยับอีกแล้ว
เดินถอยหลังลากร่างของคนที่พึ่งฆ่าไปออกจากห้องที่เจ้าตัวพึ่งมาหลบภัยอยู่เพียงลำพัง
อีกฝั่ง , คุณลุงกับรุ่นน้องก็อยู่ด้วยกัน คุณลุงทำหน้าไม่ค่อยพอใจ
ขณะที่รุ่นน้องค่อนข้างลนลาน
"หะ...หัวหน้าคินดะอิจิ , ทุกคนไปซ่อนตัวกันหมดแล้ว พวกเราเองก็..."
"ไม่ได้เรื่องหรอก"
คุณลุงตอบ
"การเคลื่อนไหวของทุกคน — ที่คล้ายกับจะเป็นการรับมือ
การเดินเกมของฆาตกรยี่สิบหน้าเนี่ย
สำหรับฉันแล้ว — นี่เป็นสิ่งที่ฆาตกรยี่สิบหน้าอาจจะคำนวณเอาไว้แล้ว
หรือไม่ก็ต้องการให้มันเป็นไปแบบนี้ซะมากกว่า"
"เอ๋...! , แบบนั้น —
ถ้าเกิดว่าทุกคนไม่แยกย้ายกันไปแบบนี้ล่ะคะ"
"เรื่องนั้น..."
'—พวกเรา , เหล่ามาชุมนุม'
ลำโพงของงานนิทรรศการทำงานขึ้น , พร้อมทำนองเพลงและเสียงร้อง
"พะ...เพลง 'โฮตารุ โนะ ฮิคาริ' เหรอคะ...!"
'ต่างกุมใจรัก— สมัคร...สมาน'
* หมายเหตุ : เพลง 'โฮตารุ โนะ ฮิคาริ' หรือแปลเป็นไทยคือ 'แสงแห่งหิ่งห้อย'
เป็นเพลง 'สามัคคีชุมนุม' ของประเทศไทย , ที่มีต้นแบบเพลง auld lang syne (อ่านว่า ออลด์แลงไชน์)
ต้นกำเนิดของเพลงทำนองสามัคคีชุมนุมที่กระจายไปในหลายๆประเทศ
เสียงเพลงเงียบหาย , ทดแทนด้วยเสียงผู้หญิงคุ้นหู
"ขอบคุณสำหรับการใช้บริการ , ขณะนี้— ได้เวลาปิดของนิทรรศการเอโดงาวะ รัมโป แล้ว
เรียนเชิญผู้ใช้บริการทุกท่านที่ทางออกด้วยค่ะ"
"สะ...เสียงตอนปิดงานนี่ หรือว่าฆาตกรยี่สิบหน้าจะเป็นคนเปิดคะ"
"ดะ...ได้ยังไงกัน"
คุณลุงตกใจ
"จะบอกว่าให้ไปที่ประตูงั้นเหรอ..."
คุณลุงตั้งแง่
"ตะ...แต่ว่า— ที่ประตูมีระเบิดติดตั้งอยู่ไม่ใช่เหรอคะ"
รุ่นน้องกังวล
"หรือว่าจะมีคนโดน..."
คุณลุงเบิกตาโพลง , พูดไม่จบประโยค
"เอ๋...! , ระ...หรือว่าหัวหน้าจะบอกว่ามีคนโดนฆ่าตายอีกแล้วเหรอคะ — !"
"ไม่รู้...! , เราลองไปดูกันก่อนเถอะ"
คุณลุงและรุ่นน้องรีบวิ่งไปยังประตู
หน้าประตูที่เคยมีข้อความบอกว่าถ้าเปิด ฮอลล์จะระเบิด
มีคนยืนรออยู่แล้ว 5 คน
"อ๊ะ , ทุกคนคะ
คุณคินดะอิจิกับคุณฮายามะมาแล้ว"
ผู้ดูแลเว็บ ซึ่งเป็นสาวแว่นเอ่ย อีก 4 คนมองตาม
"คุณโอคุโนะ , ไม่สิ — ทุกๆคนด้วย...!"
คุณลุงเรียก
"เพลงกับเสียงเมื่อกี้นี้ — "
ชิกาคุระ มินามิ (38) บล็อกเกอร์เอ่ยขึ้นมา
"ครับ , ฝีมือของฆาตกรยี่สิบหน้าแน่ๆ
แต่ว่า , เสียงผู้หญิงที่บอกปิดงานเมื่อกี้นี้..."
"ค...ค่ะ , เสียงฉันเอง"
ผู้ประกาศหญิง อุโอโมริ รุนาโกะ (24) ที่รับหน้าที่เป็นคนบรรยายและนำทางในงานยอมรับ
"อ้าว...!"
รุ่นน้องและนักข่าวร่างสูงร้อง
"ตะ...แต่ฉันไม่ใช่ฆาตกรนะคะ
เสียงนั่น — ฉันบันทึกเอาไว้ตั้งนานแล้ว...!"
"ใจเย็นๆก่อนครับ คุณอุโอโมริ
ใครจะเอามาเปิดก็ได้นั่นแหละครับ"
คุณลุงปรามผู้ประกาศที่เริ่มโดนมองด้วยสายตาแปลกๆ
จึงลนลานแก้ตัว
"นี่...! , ทุกคน"
อาโอกิ โซซากุ (58) นักวิจารณ์นิยายพูดนำ
"ฉันว่ามันแปลกๆนะ"
"อาจารย์อาโอกิ...!
รู้สึกเหมือนกันสินะครับ"
คุณลุงเหลือบ
"ฆาตกรยี่สิบหน้าส่งการ์ดที่เขียนว่า
'ผู้ที่กล้าจะยืนหยัดเพียงลำพังเท่านั้น
จึงจะสามารถออกจากไปที่นี่ได้'
เหมือนไม่อยากให้เราอยู่ด้วยกัน —
แต่ผ่านไปพักหนึ่งกลับให้เรากลับมารวมตัวกันซะแล้ว...!"
"หืม...?"
นักข่าวร่างสูง อากามิเนะ ชิโด (41) กอดอก , หันซ้ายหันขวา
"ไม่มาคนนึงนี่...!
สต๊าฟชายคนนั้น — เหมือนจะไม่อยู่"
"จริงด้วย...!"
บล็อกเกอร์สนับสนุน
"ระ...หรือว่า , เพราะกลัว
ก็เลยยังซ่อนตัวอยู่ — "
ผู้ประกาศหญิงสันนิษฐาน ขณะเหลือบมองหาตัว
"อืม...! , ไม่อยู่จริงๆด้วยแฮะ
ดูเหมือนสต๊าฟคนนั้นจะไม่มาตามเสียงประกาศนั่นนะ"
อาโอกิพูด
"ยังไงก็ตาม , เราออกตามหากันเถอะครับ
ครั้งนี้ไปด้วยกันหมดนี่แหละ อย่าแยกกันอีกล่ะ"
คุณลุงเสนอ
"อือ...! , ลองเดินไปตามทางกันเลยเถอะ"
โอคุโนะ ซัทสึกิ (32) ผู้ดูแลเว็บของนิทรรศการสนับสนุนคุณลุง
คินดะอิจิ 37 - ปลายทางของนิทรรศการนองเลือดของ 'ฆาตกรยี่สิบหน้า' นั้นก็คือ...?
จึงจะสามารถออกจากไปที่นี่ได้'