ในครั้งพุทธกาล เราใช้ราชาศัพท์กับพระพุทธเจ้ามั้ย

ฟังธรรมน้อยหรือมาก ไม่ใช่คำตอบสุดท้าย . พระพาหิยะ กับ พระจูฬปันถก . คำถามที่ว่า “ต้องฟังธรรมมากแค่ไหนจึงจะบรรลุธรรม” เป็นคำถามที่พบได้บ่อยทั้งในแวดวงนักปฏิบัติและผู้อ่านทั่วไป แต่เมื่อย้อน

ขอบคุณครับ

1.คันถธุระ คือ เรียนพุทธพจน์ ทรงจำ ท่องให้คล่องปาก สาธยายไม่ให้ลืม กล่าว บอก สอนพุทธพจน์ 2.วิปัสสนาธุระ คือ พิจารณาพุทธพจน์ที่ได้เรียน ปฏิบัติภาวนาจนคลายความยึดถือ จนหลุดพ้น ที่ไม่เอาคันถธุระในยุคพุทธ

เพราะอาศัยอรรถกถาที่พระอริยสงฆ์ในอดีตได้ช่วยอธิบายขยายความหมายให้แจ่มแจ้งขึ้น   "ก็ในพระคาถานี้ บัณฑิตพึงทราบวินิจฉัยว่า ตัณหา ชื่อว่ามารดา เพราะให้สัตว์ทั้งหลายเกิดในภพ ๓ เพราะบาลีว่า "

เนื่องด้วยปัจจุบันมีความแตกแยกในความคิดเกี่ยวกับการเคารพพระพุทธรูปว่าเป็นมิจฉาทิฐิหรือไม่ บทความนี้เขียนขึ้นเพื่อที่จะเป็นประโยชน์แก่พุทธศาสนิกชนในการใช้ประกอบในการพิจารณาว่าควรคิดเห็นเช่นไร หมายเหตุ

รูปแบบการสอนพระธรรมในพระพุทธศาสนาเมื่อครั้งพุทธกาล ตามที่ปรากฏหลักฐานในพระไตรปิฎก มีอยู่ 4 รูปแบบใหญ่ๆ ดังนี้ ๑. แบบสากัจฉา หรือสนทนา วิธีนี้น่าจะเป็นวิธีที่พระพุทธเจ้าทรงใช้บ่อยไม่น้อยกว่าวิธีใดๆ โด

ปฏิจจสมุปบาทในแบบขณะจิต หรือขณะจิตเดียวอะไรเนี่ย มีตัวอย่างให้ดูไหมครับ จากอภิธรรมขอสักตัวอย่างหนึ่ง ถ้ามาจากพระสูตรขอแบบที่เริ่มด้วย พระพุทธเจ้าตรัสว่า ...เราจักแสดงปฎิจจสมุปปบาท ...แล้วแสดงไม่ครบ