เราควรทำยังไงกับแม่แบบนี้ดี

เราไม่ได้จะว่าหรืออะไรนะ เรื่องดีของแม่เราคือเลี้ยงเรา มีที่ให้เราอยู่แค่นั้นจริงๆ เรื่องอื่นคือเราไม่รู้จะทำยังไง คือเขาเอาแต่ว่า ด่าเราในเรื่องไม่เป็นเรื่อง อย่างเช่นเราตื่นปกติเจ็ดแปดโมง เขาเข้ามาบ้านละก็ตะโกนเสียงดังเลยทำไมไม่ทำความสะอาดบ้านนอนกินบ้านกินเมืองไม่ทำห่าไรเลย คือเวลาเราตื่นเราก็ทำตลอด แต่เขาชอบมาตอนที่เรายังไม่ได้ทำอะไร แล้วก็มาบ่นๆ เวลาเรากำลังกวาดบ้านอยู่เขาเดินมาละก็บอกเรา เนี่ยกวาดบ้านมั่งนะอย่าเอาแต่นอน คือเราแบบห้ะ!! นี่เราก็ทำอยู่ไง แล้วล่าสุดคือจ้างคนมาทำความสะอาดบ้าน เราแขวนร่มไว้ข้างประตู วันต่อมาเราเข้าไปถามแม่ในห้องว่า ร่มอยู่ไหน เขาบอกไม่รู้อย่ามายุ่งของๆกู ใช้ไม่เคยเก็บรักษา เราเลยบอกให้ถามคนที่แม่จ้างมาเก็บบ้านสิ่เขาเอาไว้ไหน แม่ก็บอกเราว่า ไม่รู้ไม่ต้องไปยุ่งกับเขา พอเรากำลังจะพูดว่าเอ้าแล้ว.... แม่ก็สวนมาทันทีว่า ไม่ต้องพูดเงียบไปเลย เราก็ไม่รู้จะทำยังไง แล้วไม่ใช่เหตุการณ์เดียว อีกเรื่องคือ เวลาแม่ถามว่าแอพเอไอเอสนี่ทำยังไง อันนี้เข้ายังไง เราก็ไม่รู้เพราะใช้ทรูมาตลอด แต่เราก็ลองอ่านๆทำไมให้แล้วแต่เราไม่รู้จริงๆ ค้นหาวิธีในเน็ตก็ไม่เจอ พอเราบอกไม่รู้อ่ะ หนูทำไม่เป็น เขาก็บอกเราว่า อะไรๆก็ทำไม่เป็น โง่ ส่งไปเรียนไม่ได้เรื่องอะไรเลย คือเราแบบดาวจริงๆอ่ะ 
แล้วเรื่องที่บั่นทอนเราสุดคือ เราเป็นคนมีสิวเพราะแพ้เครื่องสำอาง แล้วพอเราเริ่มรักษามันก็ไม่หายสักที เราเลยปล่อยไม่ทำอะไรล้างแค่น้ำเปล่า มันก็หายแต่คือ หน้าเรามีรอยสิวเยอะ แล้วเวลาแม่มาเห็นเราก็จะบอกว่าดูสิ่หน้าเป็นสิวเป็นหลุมอย่างกับผี คือพูดแบบนี้เกือบทุกครั้งที่เขาอารมณ์ไม่ค่อยดี เราก็แบบคิดในใจ"พูดแบบนี้มันจะทำให้หน้าดีขึ้นมั้ยอ่ะ คิดว่าพูดแบบนี้เรารู้สึกดีหรอ" เราดาวมาก เวลาเราจะพูดอะไรก็แบบ กูแม่นะ กูเลี้ยงมา เงียบไม่ต้องพูดอะไร ไม่ต้องมาเถียง คือเราแบบจะพูดก็ไม่ได้ เวลาเราร้องให้ก็บอกเราสำออย คือเราคิดนะแม่เป็นแบบนี้เราควรทำไงอ่ะ ยิ้มและรับฟังอย่างเดียวหรอ ห้ามมีรีแอคใดๆ