เกลียดพ่อ

สังคมการทำงานที่ Toxic ใจเหมือนโดนกรีด ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร้องไห้คนเดียวก็บ่อย รู้สึกเบื่อหน่าย ไม่อยากคิดไม่อยากทำอะไร ถึงทำอะไร และไม่มีใครสามรถทำอะไรเค้าได้ด้วย เมื่อเจอคนที่บอกว่าโลกใบนี้ไม่มีใครดีเท่

สืบเนื่องจากพ่อแม่เราทะเลาะกัน เพียงแค่เรื่องเล็กนิดเดียว แต่พ่อทำให้มันใหญ่โต โวยวายมีปากเสียงกับแม่ พอแม่อธิบายด้วยเหตุผล พ่อก็จะสวนกลับมาว่าแม่เถียงคำไม่ตกฟาก แล้วถึงขั้นลงไม้ลงมือ ตบตีแม่ ยังดีเรา

วันนี้เรากลับมาที่บ้านแล้วพ่อเราถามมีการบ้านไหมเราก็บอกว่าแล้วเขาก็บอกเราว่า"ถ้าวันนี้ไม่เสร็จโดนยึดโทรศัพท์แน่"ด้วยความที่เราเป็นที่ไม่ได้ฉลาดแอบโง่ด้วยเราก็พยายามจะทำแต่เราจำหน้าที่เราจะทำ

คือพ่อแม่ผมเป็นคนที่ผมไม่ชอบเท่าไหร่ ผมติดเกมส์แต่ผมเป็นเป็นอันดับต้นของห้องเสมอ ผมสายตาสั้นเพราะเล่นคอมและมือถือเกินไป ตอนผมกินข้าวผมก็โดนด่าว่าโง่ไม่ฉลาดขี้นและโดนบ่นต่อเฉยเลยแล้วพ่อก็ซ้ำมาอีกว่า:)ผ

ไม่เก่ง ไม่ค่อยชอบ เขียนไม่เป็น วิชาที่เกลียดมากๆ คือภาษาอังกฤษ ในสมัยผมตอนเด็กๆ แม้แต่อ่านออกเสียงยังไม่คล่องเลยครับ แล้วเวลาพูดบางครั้งก็ติดอ่าง มันมีวิธีแก้จุดไหนบ้างครับ แล้วฝึกยังไงให้พูดได้คล่อง

เรื่องมีอยู่ว่า ผมเทน้ำใส่เเก้วเยติหลังจากนั้นผมบอกเเฟนผมว่าตัวอย่าเพิ่งขยับตัวนะเขาเอาน้ำวางด้านหลังตัวหลังจากนั้นผมไปดูเกมในโน็ตบุ๊คเเฟนผมพลิกตัวเเล้วไปโดนใส่เเก้วน้ำหกเเล้วเธอก็ด่าผมโง่สมองไม่มีต้อ