สวัสดีค่ะเราอายุ15นะคะ
ที่บัานใช้เเต่ควาทรุนเเรงไม่รับฟังเหตุผลเราค่ะพอเราพูดอธิบายเขาก็ตะคอกใส่จะตบปากเราเมื่อเช้าเราตื่นเเต่6โมงไปช่วยพ่อเขาลากสาย ช่วงเช้าเขาเอาเเต่เร่งๆเราให้ตื่นเราก็ตื่นะคะก็เดินไปที่รถก็คิดเขาพร้อมเเล้วเพราะเราก็มีเรียน เขาพึ่งจะมาประสมยาส่วนนั้นของเองค่ะ เรานั่งรอเขา40นาทีอะ เราบอกให้เขารีบทำๆเราจะคืนเงินคนที่เรายืมด้วยละก็เข้าเรียนเขาไม่ฟังเขาเเค่เอ่อๆ เเล้วกก็ดโทรศัพท์ กลับกันถ้าเป็นเราก็คงโดนตีหากเราทำเเบบพ่อ อะ07:40 เขาออกเราช่วยเขาเสร็จ คนที่เรายืมเงินเขาทักมาละเราก็เลยเเค่บอกว่ารอเเปปนะคะทำธุระอยู่เเค่นั้นพ่อก็เดินมาตีหัวเรา2-3ครั้งเเล้วก็ตีหลังอีกทุบหลังเราอีกอีก3-4ครั้งเราจุกมากหายใจไม่ออกเราเป็นโรคหัวใจด้วยประเด็นละก็ย่าเขาก็สนับสนุนการใช้ความรุนเเรงพูดกับพ่อเราว่าทำไมไม่ใช่ไม้ตีละไปตีมือทำไม คือเเบบเราโดนละเราจุกจริงๆ หายใจไม่ออกเราบอกเขาไปเลยมันเจ็บละเขาก็มาตะคอกใส่เราอีกอะไรทำไมจะตีเราอะค่ะ เลยคือเราร้องไห้พ่อเขามาก็มาตะคอกใส่เรา เราไม่อยากทนเเล้วเราเบื่อเราท้อเราทนเเลบนี้มาตลอด5ปีเลยค่ะพอถึงบ้านเขาเอาโทรศัพท์เราไปด้วยเขาบอกไม่ให้ ไม่ต้องเรียนมันเเล้วออกๆๆๆ ทำงานละเขาก็ทำโทรศัพท์ที่เราซื้อมาเอง2หมื่นที่เราเก็บซื้อของเราเสียหาย เเล้วก็เคาื่องเก่าอีกเขาโมโหเราเขาจับปาใากไเเพงจนพังเลยเราไม่ไหวละจริงๆ เราเจ็บทั้งใจ เจ็บทั้งกาย ทั้งความรู้สึก เเละอีกหายๆอย่าง
คือทางเราอะเป็นโลกซึกเศร้าจริงๆ เคยไปหาหมอเเล้วละเเบบเราชอบอยืคนเดียวโลกส่วนตัวสูงด้วยอ่ะ เขาไม่เชื่อเขาบอกเด็กปยอ. เขาบอกเราปกติไม่เลยเราคิดอยากตายๆไปเลยทุกวันด้วยซ้ำไม่อยากมีครอบครัวเเบบนี้เลยด้วย พยามคิดตลอดทำไงจะไห้ไปมีครอบครัวใหม่ทำไงให้ตัวเองไม่มีตัวตนในโลกนี้เราไม่รู้ด้วยซ้ำเราเกิดมาทำไมทำไมทุกคนในครอบครัวทำกับเราเเบบนี้
เราเบื่ออะค่ะเขาไม่เชื่อไม่อะไรเราเลย เราก็บอกๆอยู่เราเป็นจริงๆ เเต่กับคนอื่นภายนอกเราทำตัวปกติ ทำไมเขาไม่เคยเชื่ออะไรเลย
|| อะไรๆก็จะให้ทำเเต่งานสวยที่บ้านอะค่ะ เราหอบเราไม่ได้ทำขันเเข็งขนาดนั้นช่วยก็ช่วยได้เเต่ไม่ใช่ทำเเบบบอกเราให้ไม่ให้เรียนละออกมาทำงานสวน ขอพูดตรงนี้เลยค่ะครอบครัวเราไม่ยากจรอะไรขนาดเลย พาอเป็นทนาย ย่าปู่คนสวน อาทำงานข้าราชการ คือเราอะเรียนไมาเก่งพวกวิทคณิตด้วยค่ะขอเค้าเรียนพิเศษก็ไม่ให้ไม่ซัพพอต ไม่สนับสนุนไรเลย
เราอยากเรียนสายศิลป์-ภาษา การเเสดงบลาๆ ที่ไม่ได้เกี่ยวกับคณิตเขาก็ไม่สนับสนุนอะไรเลย เขาอยากจะให้ทำอาชีพที่เขาอยากทำ เขาก็ไม่เห็นด้วยอะไรๆก็ให้ทำงานสวน เราไม่ได้ชอบงานสวนเลย
ทุกวันนี้เราหาเงินเองกินเองด้วยเเทบไม่ได้ขอเงินค่าขนมเขา เราขายของในโซเชี่ยลเพื่อจะเก็บเงินเรียนต่อเองด้วยซ้ำ เพราะเค้าจะให้เราเรียนเเค่ม.3 คือไรอะคะทำไมไม่สนับสนุนเรื่องที่เราถนัดที่เราทำได้ เรียนต้องใช้เกรดเป็นตัวตัดสินทุกอย่างเลยหรอคะ เราไม่เข้าใจพวกผู้ใหญ่ใหญ่เลยจริงๆ เรียนวิทตณิตเดี๋ยวนี้มันเครียดนะคะ ขอเขาเรียนพิเศษก็ไม่ให้ เราท้อจริง เราอยากได้พ่อเเม่บุญธรรมใครสักมี่เข้าใจเรียนส่งเราเรียนสนุบเราอะเราท้อค่ะ😔😔
โดนทำร้ายร่างกาย,ปัญหาครอบครัว
ที่บัานใช้เเต่ควาทรุนเเรงไม่รับฟังเหตุผลเราค่ะพอเราพูดอธิบายเขาก็ตะคอกใส่จะตบปากเราเมื่อเช้าเราตื่นเเต่6โมงไปช่วยพ่อเขาลากสาย ช่วงเช้าเขาเอาเเต่เร่งๆเราให้ตื่นเราก็ตื่นะคะก็เดินไปที่รถก็คิดเขาพร้อมเเล้วเพราะเราก็มีเรียน เขาพึ่งจะมาประสมยาส่วนนั้นของเองค่ะ เรานั่งรอเขา40นาทีอะ เราบอกให้เขารีบทำๆเราจะคืนเงินคนที่เรายืมด้วยละก็เข้าเรียนเขาไม่ฟังเขาเเค่เอ่อๆ เเล้วกก็ดโทรศัพท์ กลับกันถ้าเป็นเราก็คงโดนตีหากเราทำเเบบพ่อ อะ07:40 เขาออกเราช่วยเขาเสร็จ คนที่เรายืมเงินเขาทักมาละเราก็เลยเเค่บอกว่ารอเเปปนะคะทำธุระอยู่เเค่นั้นพ่อก็เดินมาตีหัวเรา2-3ครั้งเเล้วก็ตีหลังอีกทุบหลังเราอีกอีก3-4ครั้งเราจุกมากหายใจไม่ออกเราเป็นโรคหัวใจด้วยประเด็นละก็ย่าเขาก็สนับสนุนการใช้ความรุนเเรงพูดกับพ่อเราว่าทำไมไม่ใช่ไม้ตีละไปตีมือทำไม คือเเบบเราโดนละเราจุกจริงๆ หายใจไม่ออกเราบอกเขาไปเลยมันเจ็บละเขาก็มาตะคอกใส่เราอีกอะไรทำไมจะตีเราอะค่ะ เลยคือเราร้องไห้พ่อเขามาก็มาตะคอกใส่เรา เราไม่อยากทนเเล้วเราเบื่อเราท้อเราทนเเลบนี้มาตลอด5ปีเลยค่ะพอถึงบ้านเขาเอาโทรศัพท์เราไปด้วยเขาบอกไม่ให้ ไม่ต้องเรียนมันเเล้วออกๆๆๆ ทำงานละเขาก็ทำโทรศัพท์ที่เราซื้อมาเอง2หมื่นที่เราเก็บซื้อของเราเสียหาย เเล้วก็เคาื่องเก่าอีกเขาโมโหเราเขาจับปาใากไเเพงจนพังเลยเราไม่ไหวละจริงๆ เราเจ็บทั้งใจ เจ็บทั้งกาย ทั้งความรู้สึก เเละอีกหายๆอย่าง
คือทางเราอะเป็นโลกซึกเศร้าจริงๆ เคยไปหาหมอเเล้วละเเบบเราชอบอยืคนเดียวโลกส่วนตัวสูงด้วยอ่ะ เขาไม่เชื่อเขาบอกเด็กปยอ. เขาบอกเราปกติไม่เลยเราคิดอยากตายๆไปเลยทุกวันด้วยซ้ำไม่อยากมีครอบครัวเเบบนี้เลยด้วย พยามคิดตลอดทำไงจะไห้ไปมีครอบครัวใหม่ทำไงให้ตัวเองไม่มีตัวตนในโลกนี้เราไม่รู้ด้วยซ้ำเราเกิดมาทำไมทำไมทุกคนในครอบครัวทำกับเราเเบบนี้
เราเบื่ออะค่ะเขาไม่เชื่อไม่อะไรเราเลย เราก็บอกๆอยู่เราเป็นจริงๆ เเต่กับคนอื่นภายนอกเราทำตัวปกติ ทำไมเขาไม่เคยเชื่ออะไรเลย
|| อะไรๆก็จะให้ทำเเต่งานสวยที่บ้านอะค่ะ เราหอบเราไม่ได้ทำขันเเข็งขนาดนั้นช่วยก็ช่วยได้เเต่ไม่ใช่ทำเเบบบอกเราให้ไม่ให้เรียนละออกมาทำงานสวน ขอพูดตรงนี้เลยค่ะครอบครัวเราไม่ยากจรอะไรขนาดเลย พาอเป็นทนาย ย่าปู่คนสวน อาทำงานข้าราชการ คือเราอะเรียนไมาเก่งพวกวิทคณิตด้วยค่ะขอเค้าเรียนพิเศษก็ไม่ให้ไม่ซัพพอต ไม่สนับสนุนไรเลย
เราอยากเรียนสายศิลป์-ภาษา การเเสดงบลาๆ ที่ไม่ได้เกี่ยวกับคณิตเขาก็ไม่สนับสนุนอะไรเลย เขาอยากจะให้ทำอาชีพที่เขาอยากทำ เขาก็ไม่เห็นด้วยอะไรๆก็ให้ทำงานสวน เราไม่ได้ชอบงานสวนเลย
ทุกวันนี้เราหาเงินเองกินเองด้วยเเทบไม่ได้ขอเงินค่าขนมเขา เราขายของในโซเชี่ยลเพื่อจะเก็บเงินเรียนต่อเองด้วยซ้ำ เพราะเค้าจะให้เราเรียนเเค่ม.3 คือไรอะคะทำไมไม่สนับสนุนเรื่องที่เราถนัดที่เราทำได้ เรียนต้องใช้เกรดเป็นตัวตัดสินทุกอย่างเลยหรอคะ เราไม่เข้าใจพวกผู้ใหญ่ใหญ่เลยจริงๆ เรียนวิทตณิตเดี๋ยวนี้มันเครียดนะคะ ขอเขาเรียนพิเศษก็ไม่ให้ เราท้อจริง เราอยากได้พ่อเเม่บุญธรรมใครสักมี่เข้าใจเรียนส่งเราเรียนสนุบเราอะเราท้อค่ะ😔😔