ระลึก (กลอน)

พึ่งเคยลองเขียนนิยายครั้งแรกค่ะ คิดอยู่ว่าจะเขียนต่อหรือพอแต่นี้ ช่วยวิจารณ์ให้หน่อยค่ะ ควรเลิกดีมั้ย

เพราะเธอคือ ดอกไม้ ในใจฉันเหมือนของขวัญ ล้ำค่า ที่ฟ้าให้เหมือนน้ำทิพย์ พร่างพรม ชโลมใจฉันยิ้มได้ ทุกที่ เมื่อมีเธอ เมื่อมีเธอ ข้างกัน ฉันอุ่นใจเป็นดวงดาว ส่องใน ใจเสมอเส้นทางใจ แผนที่ มีเพียงเธอแม้ต้อ

CRASH คืนพร่างดาวพราวด้วยหนึ่งจุมพิต แนบสนิทชิดเชื้อเพียงเราสอง ตกหลุมรักถักใจมิหวังจอง ขอเพียงครองรักนี้ถลำใจ ค่ำราตรีราวร่ายฉายกลับซ้ำ หนึ่งถ้อยคำคล้อยคล้ายใจสงสัย เธอไม่รักเหมือนฉันที่ให้ใจ เพร

หากเห็นฉันคงจำฉันและรู้ฉัน แต่ละวันฉันหัวเราะฉันสดใส หากเห็นฉันหากพบฉัน ณ แห่งใด ฉันจะเติมเต็มจิตใจที่หมองมัว นั่นคือสิ่งคนทั่วไปรู้จักฉัน คนเหล่านั้นมองเห็นฉันเพียงส่วนหัว ในส่วนก้อยเป็นเช่นฉันที่น่

ตามหาชื่อเพลงเก่าๆค่ะ เนื้อเพลงประมาณนี้ ผู้หญิงร้อง (​ท่อนฮุค) "อยู่ใต้ฟ้าอย่ากลัวฝน ​เพราะฝนไม่เคยทำให้เธอเจ็บ อาจตัวหนาวตัวเย็น ​หวัดเป็นเรื่องเล็ก มาเริ่มต้นใหม่กับฉัน"