ช่วยแต่งกลอนสุภาพ เพิ่มอีกหนึ่งบทให้หน่อยค่ะ

ฝนใกล้ตกฟ้ามืดใจชืดยิ่ง   คล้ายคลายสิ่งมืดมิดจิตจางหาย เกิดเป็นคนคิดมากลำบากกาย    ล้วนสูญหายไปตามกาลเวลา

31. ททมาโน ปิโย โหติ ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก การให้ละโลภได้........ตระหนี่สูญ กิเลสบ่พอกพูน..........สร่างแท้ จิตเปี่ยมเมตตาจรูญ....คูณสิริ เป็นที่รักนักแล้...........แซ่ซ้องสรรเสริญ เพลินใจบริสุทธ

ชื่อ สุพัตรา ชื่อเล่นมายด์ อยู่ชั้น ม.5 เป็นคนพูดมาก เฮฮา ร่าเริง ชอบฟังเพลง สนุกสนาน ชอบคิดมากกับคำพูดคน รบกวนช่วยแต่งหน่อยนะคะ กลอนสุภาพ 2 บท

เรียน ผู้รู้, ผู้สนใจ, กวี และมิตรรักนักกลอน ข้าพเจ้าใคร่ขอคำชี้นำ, คำเสนอแนะหรือคำวิพากษ์ สำหรับกลอนอวยพรบทนี้ พรเฉลิมเผดิมศก แคล้วอาดูรสูญวิโยคปราศโศกศัลย์ เสวยหรรษ์นันท์ปรีดิ์เปรมเขษมสรวล พรรังส

ของอร่อย น่าทาน มีหลากหลาย ทั้งกุยช่าย โมจิ ลิ้มรสหวาน มีคุกกี้ โดนัท ขนมตาล ล้วนน่าทาน .... .......... (จะให้เราเปลี่ยนตรงไหนบอกได้น้า)

ซ้ายคือบ้านสำราญจิตสนิทเชื้อ ขวาเอื้อเฟื้อเพื่อหนุนนำเวรกรรมฉัน ณ ตรงนี้คือจุดยืนคงคืนวัน อาทิตย์จันทร์ยังคงคล้อยเลื่อนลอยไป ยึดเหนี่ยวนำหวังล่วงล้ำไม่เฉไฉ สุดจนจิตคิดเผื่อใจนรกสวรรค์ หาคำตอบจากหลุมม

“บันทึกของผู้เฝ้ากาลเวลา เสียงจากชายคนหนึ่งที่เฝ้าดูโลกจนเงียบงัน” 《บันทึกของผู้เฝ้ากาลเวลา) ตอนที่ 1 ข้าเติบโตจากเด็กไร้เดียงสา สู่คนคนหนึ่งที่เฝ้าดูความสุขและความเสียใจเกิดขึ้นในโลก ข