ช่วยแต่งกลอนสุภาพ เพิ่มอีกหนึ่งบทให้หน่อยค่ะ

ลำนำสายน้ำในใจมนุษย์ สายน้ำไหลผ่านเมือง ผ่านหัวใจ ผ่านความหวัง นี่คือเสียงลำนำแห่งสายน้ำในใจมนุษย์ ก.การเมืองบทที่ 1: ลำนำแห่งสายน้ำวิปโยค สายน้ำไหลหลากท่วมเมืองบ้านเรือนชั่วคราว ถนนหนทางทอดยาวไ

ฝนใกล้ตกฟ้ามืดใจชืดยิ่ง   คล้ายคลายสิ่งมืดมิดจิตจางหาย เกิดเป็นคนคิดมากลำบากกาย    ล้วนสูญหายไปตามกาลเวลา

ชื่อ สุพัตรา ชื่อเล่นมายด์ อยู่ชั้น ม.5 เป็นคนพูดมาก เฮฮา ร่าเริง ชอบฟังเพลง สนุกสนาน ชอบคิดมากกับคำพูดคน รบกวนช่วยแต่งหน่อยนะคะ กลอนสุภาพ 2 บท

เวลา วารี ไหลไปมิย้อนกลับ ทางเดิน คนจริง มิเหลียวหลัง แรกรุ่น ก้าวข้ามฤดู มีพลัง มิรอรั้ง พุ่งไป เส้นชัยปอง ร้อนแดด ฝนหนาว หลายคราวผ่าน ล้วนถึงกาล งานเลิก ให้ลาถอย ผ่านชีวิต มากล้วน ทิ้งร่องรอย แดดอ่อ

ไม่ตั้งเค้าหลั่งเทรินไหลชุ่มช่ำ สายฝนพรำปกคลุมพื้นหญ้าสดใส เสียงฟ้าร้องก้องชัดทุ่งนาไพร บอกเตือนไว้ฝนปีนี้ถึงทีจร สกุนาลาร้องทั่วท้องทุ่ง ต่างหมายมุ่งคืนถิ่นบินสับสน กลับคืนถิ่นบ้านเกิดที่เคยยล กาลเว

ของอร่อย น่าทาน มีหลากหลาย ทั้งกุยช่าย โมจิ ลิ้มรสหวาน มีคุกกี้ โดนัท ขนมตาล ล้วนน่าทาน .... .......... (จะให้เราเปลี่ยนตรงไหนบอกได้น้า)