รวีลาฟ้า (✿^‿^) 🌅 🌛

ฟ้าสว่างด้วยดาว....เราสว่างด้วยธรรม แหงนเมียงมอง ท้องฟ้า ดาราฉาย จันทร์ประกาย พรายพร่าง สว่างหาว นภาแจ่ม แอร่มใส ได้เพราะดาว เรืองสกาว วาวสวย ด้วยเดือนเพ็ญ ดาวและจันทร์ นั้นผ่อง ส่องสว่าง ท้องนภาง

เห้อ ชีวิตน่าเบื่อจัง ในค่ำคืนที่มืดมิด มีเพียงแสงจากแอร์อ่อนๆที่จะทำลายความมืดนี้ได้บ้าง ไม่อยากให้ฟ้าสว่างเลย อยากให้หยุดอยู่เวลานี้ตลอดไป กลางคืนมันดีจัง มันช่างเงียบสงบไร้เสียงผู้คน คิดถึงช่วงเวลา

ราตรีนี้ กลางค่ำ ดำสนิท แสนมืดมิด ดึกสงัด วังเวงไหว ทั่วทั้งฟ้า ดำมืด ไร้แสงไฟ ไร้สิ่งใด ส่องสว่าง แม้ดาวเดือน

** ขอถามถึงสุรีย์ ฉายสีแสง แรงสำแดง ทั่วหล้าทุกผาเขิน ขอถามเมฆบนฟ้า น่าเพลิดเพลิน เมฆาเหิน เคลื่อนคล้อยลอยได้นาน ** ** ถามจันทร์เพ็ญ เด่นดวงบนห้วงฟ้า สกาวตา พร่างพรายฉายเฉิดฉาน ถามดวงดาว วาววี่ร

ชอบชื่อละครซีรี่ส์ชุดนี้ทั้งชุด มายาตวัน มนต์จันทรา ฟ้ากระจ่างดาว ไพเราะ คล้องจองความหมายดี 2 เรื่องแรกรู้ความหมายชัดเจนแล้วค่ะ แต่สับสนฟ้ากระจ่างดาว ทั้งๆที่มันเป็นคำง่ายๆนะ แต่มันทำให้สับสน ระหว่า

รุ่งอรุณ...เบิกฟ้า...จันทราดับ ตะวันขับ...ส่องแสง...แสดงสี ความมืดมิด...ยาวนาน...ในราตรี เพลานี้...สว่างใส...ไร้มลทิน