รวีลาฟ้า (✿^‿^) 🌅 🌛

ฟ้าสว่างด้วยดาว....เราสว่างด้วยธรรม แหงนเมียงมอง ท้องฟ้า ดาราฉาย จันทร์ประกาย พรายพร่าง สว่างหาว นภาแจ่ม แอร่มใส ได้เพราะดาว เรืองสกาว วาวสวย ด้วยเดือนเพ็ญ ดาวและจันทร์ นั้นผ่อง ส่องสว่าง ท้องนภาง

สุริยะเบิกฟ้า สุริยาจะสาดแสง เมฆหมอกกระจ่างแจ้ง ระวิแรงแสดงฉาย อาทิตย์ผิลาลับ นภดับสุรีย์หาย ความมืดชโลมกาย ศศิกรายทิฆัมพร ราตรีมิมืดมิด ฤ เพราะฤทธิ์รชนีกร เด่นเหนือชโลทร ก็สะท้อนตระการตา ดาราระยิบ

เห้อ ชีวิตน่าเบื่อจัง ในค่ำคืนที่มืดมิด มีเพียงแสงจากแอร์อ่อนๆที่จะทำลายความมืดนี้ได้บ้าง ไม่อยากให้ฟ้าสว่างเลย อยากให้หยุดอยู่เวลานี้ตลอดไป กลางคืนมันดีจัง มันช่างเงียบสงบไร้เสียงผู้คน คิดถึงช่วงเวลา

** ขอถามถึงสุรีย์ ฉายสีแสง แรงสำแดง ทั่วหล้าทุกผาเขิน ขอถามเมฆบนฟ้า น่าเพลิดเพลิน เมฆาเหิน เคลื่อนคล้อยลอยได้นาน ** ** ถามจันทร์เพ็ญ เด่นดวงบนห้วงฟ้า สกาวตา พร่างพรายฉายเฉิดฉาน ถามดวงดาว วาววี่ร

รุ่งอรุณ...เบิกฟ้า...จันทราดับ ตะวันขับ...ส่องแสง...แสดงสี ความมืดมิด...ยาวนาน...ในราตรี เพลานี้...สว่างใส...ไร้มลทิน