นาฬิกาโบราณ

0 ผ่านฝนจะเข้าหนาวอีกคราวแล้ว ให้พร่างแพร้วจำต้องขึ้นครองสมัย ชวาลาจะเวียนวกถึงอกใคร หรือหมองไหม้รอเผชิญ .. นั่น-เกินรู้ 0 จะถึงกาลไม้ปวง .. ใบร่วงหล่น ขณะหัวใจคน .. วกวนอยู่ รอสินะ .. รูปเห็นให้เอ็นด

ก้อนเมฆสูงตระหง่านกลางฟ้าเย็นคล้อย ดูคล้ายภูเขาใหญ่ ที่ลอยขึ้นจากความว่างเปล่า เงาทาบเข้ามาห่มคลุมหัวใจอย่างเงียบงัน ราวกับโลกทั้งใบ กำลังบรรจงบอกเล่าถึงความเหงา ที่ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ๆ ท้องฟ้าไม

เวียนฤดูผ่านพ้น..................เปลี่ยนผัน ธรรมชาติโปรยสวรรค์...........สู่หล้า หนาวร้อนก็วนกัน.................หมุนผ่าน ยามพิศมองฟากฟ้า..............เฟื่องแล้วงามตา ฤดูร้อนลมเอ่ยอ้า................

หมายเหตุ....กลอนซ้ำค่ะ เพราะกระทู้โดนแบนไม่สามารถวางในห้องได้เลยต้องวางใหม่ ก้าวพลัดหล่นหลุมหล่มปมมืดมน แรงทุกข์ทนบดเบียดเครียดเขม็ง เหมือนติดบ่วงหน่วงจิตคิดเศร้าเช็ง ค้นทางไหนเกร็งมืดมึนตรอมตีบตัน