เรื่องนี้เริ่มต้นจากเมื่อ 6 ปีที่แล้ว เราได้พบรักกับคนๆนึงในเฟสบุ๊คเราใช้เวลาในการคุยกับเขาได้ 3 เดือน เราได้เริ่มขอเขาคบจริงจัง
นั้นละครับ เราคบกันได้แค่ไม่นาน เราใช้เวลาคบกันได้แค่ 2เดือนกันอีก 28 วัน แรกๆก็รู้สึกดีมากครับเพราะเขาคือรักแรกของเรา บ้านเราอยู่ห่างกันไม่ไกลระยะทางประมาณ 3-4 กิโลเมตร เรามีโอกาศได้เจอกันแค่เดือนละครั้งเฉพาะตอนแค่เราชวนเขาไปดูหนัง นั้นละครับอาจจะเป็นเวลาคบกันที่สั้นมาก แต่ผมจำเรื่องราวของเขาได้เยอะมากๆอาจจะเป็นเพราะด้วยรักครั้งแรก หลังจากที่เราเลิกคบกัน ผมก็ยังพยายามง้อเขาทุกอย่าง หลังจากเลิกกับผมพยายามชวนเขาคุยทุกวันเพื่อเขาอาจจะมีใจเหลืออยู่ให้ผมบ้าง เป็นระยะเวลา 3 เดือน แต่ก็นั้นละครับ มันไม่สำเร็จ หลังจากนั้นผมพยายามลืมเขาทุกวิถีทาง ทั้งเอาเสื้อคู่ไปคืนเขาบ้าง การบล็อคเฟสบุ๊คเขาบ้าง
จนวันนึงผมเจอผู้หญิงคนนึง ผมลองคุยกับเขาและได้คบกัน แต่ไม่รู้เหตุผลที่คบกับเขาเพราะอยากจะลืมคนเก่าหรือเปล่าระยะเวลาคบกันแรกๆ ทุกอย่างดีไปหมด แต่ก็ยังทำให้ผมไม่สามารถลืมคนเก่าได้อยู่ดี ผมแอบเขาไปดูเฟสเขาบ่อยๆ โดยการสมัครเฟสบุ๊คใหม่ แอบทักไปคุยกับเขาบ้างโดยที่เขาไม่รู้ว่าผมคือใคร นั้นละครับมันเลยทำให้ผมหวั่นไหว แต่บางครั้งผมก็รู้สึกผิดกับแฟนที่ผมกำลังคบอยู่ ต่อจากนั้นผมก็เลิกทักเขาไปได้แต่แอบดูเขาอยู่ห่างๆ จนวันนี้เขาได้รู้ว่าผมเป็นใคร เราได้เริ่มคุยกันอีกครั้งในระยะเวลาแค่2วัน แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ดีมากจริงๆแต่นั้นละครับผมรู้สึกผิดกับแฟนที่กำลังคบอยู่ แต่ผมก็ยังคิดถึงเขา พยายามตัดใจทุกวิถีทางแต่ก็ไม่สามารถลืมเขาได้เลย แต่ความจริงก็คือความจริงครับ แต่ก็ยังแอบคิดถึงคนเก่าไม่ได้สักที จนวันนี้ก็ 6 ปีแล้ว แต่ผมก็ยังรักและหวังดีกับเขาเสมอ นะ บางครั้งก็อยากให้เขาเข้ามาเห็นกระทู้นี้ จะได้รู้ว่าความรู้สึกดีๆที่ผมมีให้เขามันมากขนาดไหน เขาอาจจะหายไปแต่เขายังอยู่ในความทรงจำเราเสมอ ทุกวันนี้ก็ยังพยายามผ่านหน้าบ้านเขาทุกวัน เพื่อจะเจอเขาสักครั้งก็ยังดี
#กระทู้นี้ผมก็ไม่รู้จะเขียนเพื่ออะไรแค่อยากระบายความในใจ
#ขอบคุณที่อ่านจบจบนะครับ
อยากให้คนๆนึงได้เข้ามาอ่าน
นั้นละครับ เราคบกันได้แค่ไม่นาน เราใช้เวลาคบกันได้แค่ 2เดือนกันอีก 28 วัน แรกๆก็รู้สึกดีมากครับเพราะเขาคือรักแรกของเรา บ้านเราอยู่ห่างกันไม่ไกลระยะทางประมาณ 3-4 กิโลเมตร เรามีโอกาศได้เจอกันแค่เดือนละครั้งเฉพาะตอนแค่เราชวนเขาไปดูหนัง นั้นละครับอาจจะเป็นเวลาคบกันที่สั้นมาก แต่ผมจำเรื่องราวของเขาได้เยอะมากๆอาจจะเป็นเพราะด้วยรักครั้งแรก หลังจากที่เราเลิกคบกัน ผมก็ยังพยายามง้อเขาทุกอย่าง หลังจากเลิกกับผมพยายามชวนเขาคุยทุกวันเพื่อเขาอาจจะมีใจเหลืออยู่ให้ผมบ้าง เป็นระยะเวลา 3 เดือน แต่ก็นั้นละครับ มันไม่สำเร็จ หลังจากนั้นผมพยายามลืมเขาทุกวิถีทาง ทั้งเอาเสื้อคู่ไปคืนเขาบ้าง การบล็อคเฟสบุ๊คเขาบ้าง
จนวันนึงผมเจอผู้หญิงคนนึง ผมลองคุยกับเขาและได้คบกัน แต่ไม่รู้เหตุผลที่คบกับเขาเพราะอยากจะลืมคนเก่าหรือเปล่าระยะเวลาคบกันแรกๆ ทุกอย่างดีไปหมด แต่ก็ยังทำให้ผมไม่สามารถลืมคนเก่าได้อยู่ดี ผมแอบเขาไปดูเฟสเขาบ่อยๆ โดยการสมัครเฟสบุ๊คใหม่ แอบทักไปคุยกับเขาบ้างโดยที่เขาไม่รู้ว่าผมคือใคร นั้นละครับมันเลยทำให้ผมหวั่นไหว แต่บางครั้งผมก็รู้สึกผิดกับแฟนที่ผมกำลังคบอยู่ ต่อจากนั้นผมก็เลิกทักเขาไปได้แต่แอบดูเขาอยู่ห่างๆ จนวันนี้เขาได้รู้ว่าผมเป็นใคร เราได้เริ่มคุยกันอีกครั้งในระยะเวลาแค่2วัน แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ดีมากจริงๆแต่นั้นละครับผมรู้สึกผิดกับแฟนที่กำลังคบอยู่ แต่ผมก็ยังคิดถึงเขา พยายามตัดใจทุกวิถีทางแต่ก็ไม่สามารถลืมเขาได้เลย แต่ความจริงก็คือความจริงครับ แต่ก็ยังแอบคิดถึงคนเก่าไม่ได้สักที จนวันนี้ก็ 6 ปีแล้ว แต่ผมก็ยังรักและหวังดีกับเขาเสมอ นะ บางครั้งก็อยากให้เขาเข้ามาเห็นกระทู้นี้ จะได้รู้ว่าความรู้สึกดีๆที่ผมมีให้เขามันมากขนาดไหน เขาอาจจะหายไปแต่เขายังอยู่ในความทรงจำเราเสมอ ทุกวันนี้ก็ยังพยายามผ่านหน้าบ้านเขาทุกวัน เพื่อจะเจอเขาสักครั้งก็ยังดี
#กระทู้นี้ผมก็ไม่รู้จะเขียนเพื่ออะไรแค่อยากระบายความในใจ
#ขอบคุณที่อ่านจบจบนะครับ