คิดถึงผู้หญิงคนเดียวที่เลิกกันมาสามสี่ปี

ตอนที่ผมคบกับเขาผมก็รักและคิดถึงเขาเสมอผมอาจดูแย่ในสายตาเขาแต่ในใจผมมีแต่เขาเสมอแต่บางทีผมก็แสดงออกมาไม่เหมือนก้บที่ใจคิดจนทำให้ผู้หญิงคนนี้เริ่มหมดรักตอนนั้นผมคิดว่าไม่ไรหรอกเธอคงเข้าใจด้วยคิดว่าจะปรับความเข้าใจกันได้และรักกันเหมือนเดิมแต่ผมไม่รู้เลยว่าเขาเริ่มหมดรักผมไปเรื่อยๆจนวันสุดท้ายเราเลิกกันแรกผมก็ส่องเขาแต่ผมไม่กล้าที่จะทัไปขอคืนดีจนเห็นว่าเขาคุนกับคนอื่นแล้วผมก็ตัดใจแต่ผมก็เข้าไปส่องเฟสเขาตลอดเวลาผ่านไปปีสองปีผมก็ส่องเขาตลอดดูความสุขว่าเขามีไหมและเขาก็ได้เจอกับคนที่เขารักและรักเขาผมก็ยินดีแต่ผมก็คิดถึงอยากได้เธอกับมาแต่มันเห็นแก่ตัวปีสองปีพึ่งทักมาขอคืนดีมันก็สาย เราคงเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว คำเดียวที่เห็นแล้วทำให้ผมมองอยู่ห่างๆแอบเอาเฟสอื่นไปส่อง คิดถึงตลอดยังไงก็จะดูอยู่นะไว้สักวันไม่รู้หรอกว่าเมื่อไรแต่เชื่อไหมมันเป็นแรงผลักดันให้ผมอยากมีฐานะที่ดีเพื่อรอสักวันที่จะได้ดูแลผู้หญิงคนนี้ รักนะ