เราเชื่อว่าทุกคนเคยเป็นค่ะ ก่อนหน้านี้เราเป็นเด็กที่ค่อนข้างร่าเริงค่ะแต่พอมาตอนนี้เรารู้สึกว่าเหมือนมันขาดอะไรไป  เรื่องมันเกิดจากตอนที่พ่อกับแม่มารับพี่สาวของเราไปเข้ามหาลัยอะค่ะ ตอนนั้นเราไม่รู้สึกอะไรดีใจด้วยซ้ำที่พี่ได้ไปเจอสังคมใหม่แต่พอไปส่งพี่เสร็จแม่เราบอกว่าจะให้ไปอยู่หอแม่ก่อนตอนแรกเราลังเลว่าไปดีมั้ยแต่ตอนคิดเราก็เก็บของใส่กระเป๋าเรียบร้อยบแล้ว5555 พอไปส่งพี่เสร็จเราก็กลับไปหอแม่ตอนนั่งรถไปทันโหว่งค่ะ เพราะเราอยู่กับพี่มาตั้งแต่เกิดไม่เคยเเยกกันเลย เราก็ไปอยู่หอแม่ได้ประมาณครึ่งเดือนค่ะเราก็อยากกลับบ้านพ่อเราเลยมาส่งเราก็ดีใจนิดๆค่ะแต่มันไม่ใช่อย่างที่เราคิดค่ะ พอพ่อส่งเราเสร็จเขาก็กลับไปเราเดินเข้าบ้านมาทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมค่ะ บ้านมันดูเกมือนขาดอะไรไปเพรัำม่มีพี่ค่ะ ตอนเราอยู่กับเราปกติค่ะเราไม่กล้าร้องไห้เพราะกลัวแม่เป็นห่วง พอเจ้าห้องได้ก็ร้องไห้เลยคะเราร้องไห้หนักมากอย่างที่ไม่เคยร้อง เพราะปกติเราร้องไห้จะมีพี่มาปลอบ ตื่นมาก็ยังร้องอยู่ เราควรทำยังไงดีคะ