ความรักของคู่รักทุกคู่ก็มักจะมีอุปสรรค ปัญหาเข้ามาข้องเกี่ยวบ้าง แต่ถ้าหากอุปสรรคและปัญหานั้นมีมาก ทั้งเรื่องระยะทางที่อยู่ไกลกัน เรื่องหน้าที่การงานที่นานๆครั้งจะได้เจอกันสักทีเพราะไม่ค่อยมีเวลาว่าง กระทั่งเรื่องที่ครอบครัวหัวโบราณ ไม่ปล่อยให้ลูกได้ไปไหนกันเลย แม้ว่าจะเข้าสู่วัยทำงานแล้วก็ตาม รวมทั้งไม่ค่อยปลื้มกับคู่รักของลูกสักเท่าไหร่ ทำให้รู้สึกว่าความรักมันดำเนินความสัมพันธ์ไปช้าและยากมากๆ เนื่องจากแทบไม่มีโอกาสได้เรียนรู้ตัวตนกันจริงๆเลย เพราะครอบครัวไม่ให้ไปไกลเกินกว่าแถวบ้านและต้องเอาน้องไปด้วย
ควรจะต่อสู้กับอุปสรรคเหล่านั้นเพื่อพิสูจน์ความรัก หรือว่าจะยอมแพ้ต่อรักครั้งนี้และคิดว่าเราคงไม่ใช่คู่กัน
บางทีตัวเราก็เหนื่อยค่ะ แค่อยู่ไกลกัน นานๆจะมีเวลาว่างพอจะมาเจอกันได้ กลับมีปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ไม่คืบหน้าเพราะครอบครัวเคร่งครัดอีก พยายามสู้เพราะคิดว่าความรักครั้งนี้มันเป็นรักที่ดี แต่มันก็ยากมาก เหมือนถูกตีกรอบไว้ทุกอย่าง ทำอะไรแทบไม่ได้เลย พอจะดิ้นรนเพื่อตัวเอง แตกกรอบออกมานิดหน่อย (ขอไปคาเฟ่ 2 คน ไปตอนเที่ยง กลับไม่เกิน 4 โมงเย็น) ก็จะโดนคนในครอบครัวทุกคนดุว่าเป็นเด็กไม่ดี ครอบครัวเราเลี้ยงลูกให้อยู่ในขอบเขตจนเหมือนกับว่าเรากลายเป็นลูกแหง่ อะไรๆก็ต้องขอก่อน ซึ่งมันไม่ดีต่อชีวิตของตัวเองเลย เครียดค่ะ เพราะมันติดจนเป็นนิสัย ไม่กล้าทำอะไร ถ้าที่บ้านไม่เห็นด้วยไปแล้วค่ะ แต่สำหรับลูกชายไม่เลี้ยงแบบนี้นะคะ เขาจะเลี้ยงอีกแบบหนึ่ง เป็นแบบนี้แค่กับลูกสาว (เลี้ยงแบบแบ่งแยกตามเพศชัดเจนมากค่ะ)
สำหรับความรักความสัมพันธ์ โดยส่วนตัวแค่อยากให้ท่านปล่อยเราบ้าง เพราะไม่ว่ายังไง อะไรที่เกินขอบเขตไป เช่น อยู่ก่อนแต่ง, ไปค้างต่างจังหวัดด้วยกัน 2 คน, มีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่ง เราก็ไม่ได้จะทำอยู่แล้วค่ะ ขอแค่เช้าไปเย็นกลับ แต่ไปด้วยกันได้แบบไม่ต้องเอาคนอื่นไปด้วยเท่านั้นเอง แต่พอพูดไปก็จะประชดและพาลใส่เรา
ถ้าความรักมันยาก ควรไปต่อหรือพอแค่นี้
ควรจะต่อสู้กับอุปสรรคเหล่านั้นเพื่อพิสูจน์ความรัก หรือว่าจะยอมแพ้ต่อรักครั้งนี้และคิดว่าเราคงไม่ใช่คู่กัน
บางทีตัวเราก็เหนื่อยค่ะ แค่อยู่ไกลกัน นานๆจะมีเวลาว่างพอจะมาเจอกันได้ กลับมีปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ไม่คืบหน้าเพราะครอบครัวเคร่งครัดอีก พยายามสู้เพราะคิดว่าความรักครั้งนี้มันเป็นรักที่ดี แต่มันก็ยากมาก เหมือนถูกตีกรอบไว้ทุกอย่าง ทำอะไรแทบไม่ได้เลย พอจะดิ้นรนเพื่อตัวเอง แตกกรอบออกมานิดหน่อย (ขอไปคาเฟ่ 2 คน ไปตอนเที่ยง กลับไม่เกิน 4 โมงเย็น) ก็จะโดนคนในครอบครัวทุกคนดุว่าเป็นเด็กไม่ดี ครอบครัวเราเลี้ยงลูกให้อยู่ในขอบเขตจนเหมือนกับว่าเรากลายเป็นลูกแหง่ อะไรๆก็ต้องขอก่อน ซึ่งมันไม่ดีต่อชีวิตของตัวเองเลย เครียดค่ะ เพราะมันติดจนเป็นนิสัย ไม่กล้าทำอะไร ถ้าที่บ้านไม่เห็นด้วยไปแล้วค่ะ แต่สำหรับลูกชายไม่เลี้ยงแบบนี้นะคะ เขาจะเลี้ยงอีกแบบหนึ่ง เป็นแบบนี้แค่กับลูกสาว (เลี้ยงแบบแบ่งแยกตามเพศชัดเจนมากค่ะ)
สำหรับความรักความสัมพันธ์ โดยส่วนตัวแค่อยากให้ท่านปล่อยเราบ้าง เพราะไม่ว่ายังไง อะไรที่เกินขอบเขตไป เช่น อยู่ก่อนแต่ง, ไปค้างต่างจังหวัดด้วยกัน 2 คน, มีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่ง เราก็ไม่ได้จะทำอยู่แล้วค่ะ ขอแค่เช้าไปเย็นกลับ แต่ไปด้วยกันได้แบบไม่ต้องเอาคนอื่นไปด้วยเท่านั้นเอง แต่พอพูดไปก็จะประชดและพาลใส่เรา