เหนื่อยแล้ว

ตั้งกระทู้ครั้งแรก ผิดถูกขออภัยค่ะ คือเราขอเล่าเลยนะคะ เราเรียนอยู่ม.3 เราเป็นเด็กที่ค่อนข้างร่าเริงพูดเยอะตั้งแต่จำความได้ เราชอบหยอกแม่ค่ะ แบบพูดตลกนู่นนี่นั่น แต่แม่เรากลับชอบหันมาดุว่าตลอดว่า ดูหน

หรือทำยังไงก็ได้ให้อีกฝ่ายเปลี่ยนจากความตลก  เป็นมองเราแย่ไม่ดีแทน รู้สึกทนทานกับสีหน้าโกรธรู้สึกไม่ดีมากกว่า  สีหน้าโดนมองเป็นตัวตลก แต่ถ้าเลือกได้ขอเป็นมิตรดีที่สุดแล้ว แต่ถ้าเลือกไม่ได

เนื่องจากเรา ถูกสามีไทที่คบกัยนที่ออสเตรเลีย มา14ปี นอกใจ และกำลังรอหย่า ตามขั้นตอน กฎหมายออสเตรเลีย 12เดือนถึงจะ ไปทำเอกสารหย่าได้ แล้วเรามาเล่น แอปหาคู่ แก้เหงา ตอนนั้น เสียใจ ร้องไห้ทุกวัน มาเจอ

สวัสดีค่ะ เป็นเรื่องไม่มีสาระอะไรของเราเอง ฮ่าๆ เรื่องมันเริ่มจากการที่เราบ่นกับเพื่อนว่า “ช่วงนี้น้ำหนักขึ้นแปลกๆ” เพื่อนก็แนะนำว่าให้ลองตัดของหวานก่อนนอนดู เพราะมันทำให้อ้วน เมื่อคืนก็เล

เราส่วนสูง 159 cmค่ะ เมื่อก่อนเราก็น้ำหนัก 45-46 กิโล แต่ช่วงที่ผ่านมาเรามีปัญหาเรื่องสุขภาพน้ำหนักขึ้นมา 20 กิโล ทำให้อ้วนขึ้นเยอะ เพราะเราสูงแค่ 159 ทำให้โดนเพื่อนกับครูล้อเลียนทุกวัน เรียกเราอีอ้วน

ตอนประถมเคย อยากเท่ อยากคูล เย็นชาเหมือนตัวละครในการ์ตูน (เบียว) ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่ ถึงขั้นเคยค้นหา “วิธีเป็นคนเย็นชา” หาอ่านในเน็ต ตั้งใจอ่านแล้วนำไปใช้จริงด้วยนะประเด็น

ฉันเคยเป็นคนค่อนข้างอวบถึงอ้วน แต่มั่นใจในตัวเองสูง กล้าใส่เสื้อผ้าตามใจชอบ กล้าทำโน่นนี่ กล้าออกกำลังกายอย่างมั่นใจ แต่วันนี้...ความมั่นใจเริ่มลดลง เนื่องจากได้รับคำติมาอย่างยาวนานและต่อเนื่อง เช่น

เราเป็นโรคซึมเศร้า ขั้นในแล้วไม่รู้ แต่ตอนนี้มันมีผลมาก ๆ กับชีวิตเรา ไม่ใช่เราคิดมโนไปเอง หรือให้ร้ายโรคซึมเศร้า เราหาข้อมูลมาหมดแล้ว ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเกิดจากอะไร และในทุก ๆ การค้นหา คำตอบที่ได้

ตามหัวข้อเลยโดนเพื่อนล้อว่าอ้วน ตามนั้นเลยเราอ้วนจริงน้ำหนักร้อยกิโลแล้วถามว่าอยากผอมไหม? เราก็อยากผอมเหมือนคนอื่นๆนั้นแหละ  เขาล้อทุกวันจนเป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับเรามันไม่ใช่เรื่องตลกเราขำไม่ออก

คือว่าหนูเป้นคนมีฟันหน้าที่ห่างนิดนึงค่ะ แล้วเพื่อนๆก็ชอบล้อหนู แล้วพอหนูโกรธหรือร้องไห้เขาก้บอกว่าหนูยอมรับความจริงไม่ได้ จนหนูเริ่มขาดความมั่นใจจนทุกวันนี้ใส่แมสตลอดไม่กล้ายิ้มให้ใครเห็นเลยค่ะ หนูเล