เด็ก,คนแก่,คนท้อง,คนป่วย,นักบวช ถ้ามีเก้าอี้ตัวเดียว ใครควรได้นั่งก่อนคนแรก

หมายถึงเรียงลำดับจำเป็นมากไปน้อยนะคะ

เด็ก,คนแก่,คนท้อง,คนป่วย,คนพิการ,นักบวช  มีเก้าอี้ตัวเดียว ใครต้องได้นั่งก่อนคะ

รบกวนอย่าดราม่านะคะ คุยกันด้วยเหตุผลและทัศนคติของแต่ละท่าน

แล้วท่านที่อยู่ต่างประเทศ ประเทศที่ท่านอยู่มีกฎอย่างไรสำหรับเรื่องนี้คะ

ขอบคุณค่ะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 34
หากพี่ๆท่านใดเจอผมบนรถไฟฟ้าแวะเข้ามาทักทายได้นะครับ
สวัสดีครับผมเป็นผู้พิการทางการมองเห็นครับ
ผมเดินทางด้วยรถโดยสารสาธารณะอยู่เป็นประจำนะครับ
ผมจะเล่าการเดินทางให้ฟังสัก 1 เส้นทางนะครับ
จากสถานีสยามถึงสถานีคูคต ขึ้น 10 ครั้งได้นั่งไม่เกิน 2 ครั้ง การที่ผมไม่ได้นั่งนั้นผมได้รวบรวมสถิติมาดังนี้
1ผมไม่สามารถรู้ได้เลยว่าที่นั่งตรงนั้นใครนั่งอยู่
2ถึงสถานีมอเกษตรแล้วคนจะเริ่มโล่งขึ้นมาแต่ผมก็ไม่ทราบได้อยู่ดีว่ามีที่นั่งว่างหรือยังและไม่เคยมีใครมาบอกบางทีต้องโทรหาจิตอาสาให้เขาดูให้ เพราะถ้าคนในรถจะช่วยก็ช่วยตั้งแต่แรกแล้วครับ
3หากเจอนักท่องเที่ยวต่างชาติจะได้นั่งทุกครั้งไป พวกเขาไม่เคยถามผมเลยว่าจะขึ้นใกล้หรือไกลเขาพาไปขอที่นั่งหรือไปเดินหาที่นั่งเลยด้วยซ้ำอยากให้พวกเขากลับมาเที่ยวประเทศเราอีกจัง
ต่างจากคนไทยที่ผมเดินไปชนส่วนใหญ่มักจะหันมาถามผมว่ามองไม่เห็นทางหรือไงถึงมาเดินชนคน
4บางทีรถก็ไม่ถึงกับแน่นบ้างแบบว่ายืนจับเสาอยู่คนเดียวคนในรถก็ไม่มีใครสนใจก็ยืนจนถึงปลายทางอยู่ดีครับ
พอลงจากรถไฟฟ้าแล้วบางวันก็มีคนที่บ้านบาร์ลับหรือต้องขึ้นรถเมล์กลับเองแล้วก็ต่อมอเตอร์ไซค์วินอีกทีนึงครับ
บนรถเมล์ส่วนใหญ่จะได้นั่งมากกว่าบนรถไฟฟ้านะครับ
ความคิดเห็นที่ 41
คนป่วย อันดับ 1
แต่เหตุการณ์จริงไม่ใช่แบบนั้นอ่าสิครับ
เมื่อนานมาแล้วแฟนผมเคยเป็นลมในรถเมล์สาย 8 ทุกคนได้แต่นั่งมองแล้วเธอก็นอนไปกับพื้นไม้ของรถเมล์
สุดท้ายกระเป๋ารถเมล์ต้องมาบังคับให้คนที่นั่งอยู่ใกล้ๆยืนขึ้นเพื่อสละที่นั่งให้แฟนผม

หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมซื้อรถขับเองเลยครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่