เราคบกับแฟนมา3ปี เราอายุ26 ส่วนแฟน28 เรารักกันมาก ฝ่าฟันอุปสรรคด้วยกันมามาก นั่งร้องไห้กอดกัน งานแต่งต้องเลื่อนตลอดจนเราบางทีก็เริ่มท้อ กะว่าจะแต่งปีหน้า แต่อะไรก็ไม่แน่นอน เพราะตอนนี้แฟนเราเป็นหนี้ยังใช้ไม่หมด ช่วยกันหาเงินมาใช้หนี้ก่อน แต่เรารู้สึกว่านับวันมันยิ่งแย่ เราไม่มีความสุขเลยทุกวันนี้ ความรู้สึกเราเริ่มเปลื่ยนไป เราเหนื่อยกับงาน เหนื่อยกับการหาเงินมาใช้หนี้ใช้จ่ายในแต่ละวัน แฟนเราไปเรียนต่อต่างประเทศจนถึงปีหน้า บางครั้งที่เหนื่อยเราอยากออกไปข้างนอก ไปเที่ยวพักผ่อน แต่แฟนไม่ให้ไป บอกเราตลอดว่าให้รอเขากับมาแล้วไปด้วยกัน เราได้แต่ไปทำงานแล้วกับบ้านเป็นแบบนี้ทุกวัน ครั้งก่อนเรารู้สึกว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า เราไม่ได้บอกครอบครัว เราเก็บไว้คนเดียวมาตลอด บางเรื่องก็บอกใครไม่ได้ ร้องไห้คนเดียว.. ทุกวันนี้แฟนเราคงรู้แล้วว่าเราไม่เหมือนเดิม เขาทำทุกอย่างเพื่อยื้อเราเอาไว้ เขาบอกว่ายอมทำทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข แต่เราว่ามันไม่ใช่ เขาทำเพื่อตัวเองมากกว่า ที่ผ่านมาเรายอมเขาทุกอย่างจนเราทนไม่ไหว.. เราสับสนกับชีวิตมาก ในใจเรามันทุกข์ทรมานมานานมาก.. เราควรทำยังไงดี? เราเห็นแก่ตัวมากไปไหมที่อยากไปจากเขา? แต่ใจหนึ่งก็ทิ้งไม่ลง!!!