คืออยากสอบถามคนที่มีประสบการณ์ หรือเคยเป็นแบบเรา ว่าควรจะทำไงกับชีวิตดี อยากตายทุกวัน
คือเราคบกับแฟนมา6ปีมีลูกด้วยกัน1คนอายุ2ขวบ
ระหว่างที่คบแม่เค้าไม่เคยชอบเราเลย ไม่คุยกับเรา เพราะคบกันได้ไม่กี่เดือนแม่เราก็ไปหาไปยืมเงินไปร้องไห้ แม่เราจะเป็นคนแบบไม่สนใจลูกมีแฟนเรื่อยๆบ้านไม่กลับ แต่เรากับแฟนก็รักกันออกมาหาห้องเช่าสู้มาด้วยกัน เพราะแม่แฟนไม่ไห้พาเราเข้าบ้าน (แฟนเราที่บ้านมีฐานะนะคะ แต่เราจนไม่มีพ่อสู้ชีวิตคนเดียว แม่มีก็เหมือนไม่มี) ทีนี้เราทะเลาะกันค่อยข้างบ่อยตั้งแต่มีลูกเพราะเราไม่ได้ทำงานต้องมาเลี้ยงลูก จะจ้างเนอสเซอรี่เลี้ยงแฟนเราก็ไม่ยอม กลัวลูกติดโควิด แต่ตัวเองก็หาเงินได้ไม่พอจุนเจือครอบครัว เราก็บ่นทุกวันเพราะอยากทำงานช่วยกัน จนแฟนเราน่าจะทนไม่ไหวโทรกลับไปหาแม่เค้าแม่เค้าไห้เลิกกับเรา แฟนเราตัดสินใจเลิกละกับบ้านนอกและมาพูดดีกับเราว่าไม่เลิกนะรักกันเหมือนเดิมแค่อดทนเพื่อลูกแยกย้ายกันไปหาตัง เราก็ยอมทั้งที่ใจทรมานมากต้องห้องคนเดียวทั้งที่เคยอยู่ด้วยกันมาห้าหกปี สรุปพอไปได้ไม่กี่วัน เค้าเปลี่ยนเบอร์ ลบรูปเราออกจากเฟสลบทุกอย่าง บอกเลิกเรา พอเราขอลูกคืนเค้าก็บอกไห้ไปฟ้องเอา เค้าบอกว่าสภาพเราเอาตัวไม่รอดพอเราไปคุยกับแม่เค้า แม่เค้าด่าเราตีเราต่างๆนาๆผลักเรา เพราะเค้ารู้ว่าเราตัวคนเดียว แล้วยังบอกอีกว่า กูไม่มีวันไห้ได้เจอลูกชายกู คือเราใจจะขาด ทำไมเค้าถึงใจร้ายกับเรากันจัง ทรมานเหลือเกินได้แต่กอดเสื้อผ้าลูกสาวแล้วร้องไห้ ใครเคยมีประสบการณ์พอจะแนะนำได้ไหมคะว่าควรทำยังไงกับชีวิตตอนนี้ เราดิ่งมากๆอยากตายทุกวันกินอะไรไม่ลงเลย รักเค้าทั้งสองคนมากๆไม่คิดเลยว่าเค้าจะหักหลังผู้หญิงตัวคนเดียวแบบเรา เพิ่มเคิมเราอายุ23นะคะ แฟนอาย21  ขอคนเข้าใจนะคะแบบซ้ำเติมอย่าพึ่งมาซ้ำเติมเราเลยนะคะ เราดิ่งจริงๆ