ต้องบอกก่อนนะคะว่าครอบครัวเราเมื่อก่อนคืออบอุ่นมากไม่ได้มีปัญหาอะไร สถานะทางบ้านก็พอใช้ไม่ได้มีเยอะและก็ไม่ได้เดือนร้อนอะไรค่ะ
แต่ไม่รู้ทำไมเท่าที่จำความได้ครอบครัวเราก็มีปัญหาตลอดเลย เรารู้สึกว่าไม่สามารถระบายหรือบอกใครได้เลยแม้กระทั่งพ่อกับแม่ พ่อก็จะไม่ค่อยอยู่บ้านกลับมาดึกๆก็จะโดนแม่ชวนทะเลาะ ส่วนแม่ก็ชอบระบายความโกรธที่มีต่อพ่อใส่เรา ไม่ใช่ทางร่างกายอย่างตบตีนะคะ แต่จะชอบบ่นพ่อและครอบครัวพ่อให้ฟัง จะชอบบอกว่าเนี่ยไม่มีเงินแล้วนะ บ้านเราไม่มีสมบัติรีบๆเรียนให้จบ รีบไปแต่งงานแล้วนแยกย้ายกันไป ที่หนักที่สุดเลยก็คือวันนี้เรากำลังนั้งทบทวนบทเรียนอยู่ แล้วแม่ก็จะมาถ่ายเราไปลงตามโซเชี่ยลซึ่งบอกเลยว่าเราไม่ชอบการถ่ายรูปมากๆ เราเลยบอกว่า"ไม่เอาอย่าถ่าย"โดยน้ำเสียงข้อร้อง แล้วจู่แม่ก็โมโหเรามาก(คือแม่โมโหเรื่องที่พ่อยังไม่กลับบ้านอยู่แล้วนะคะ) แล้วก็พูดว่า"ไม่น่าเเต่งงานมีลูกเลย ความจริงจะไปเรียนต้อแล้ว ไม่น่ามาแต่งงานกับพ่อเลย เราก็จะได้ไม่เกิดมา" เราเลยหันไปดูแม่ ในใจเราคือเค้าโกรธเราขนาดนี้เลยหรอ ก็จริงไม่น่าเกิดมาเลย กลับยิ่งมองก็เหมือนยิ่งยุให้แม้โมโห เค้าเลยบอกว่า"ในมือก็สมบัติฉัน จะหวงทำไมนักหนา ไม่น่าซื้อเลย" ตอนนั้นเราสับสนมาก เลยออกมานั่งคนเดียวตรงระเบียงไม่อยากให้เเม่เห็นกลัวเเม่อารมณ์ไม่ดี เราได้ยินเสียงจากห้องน้ำ แม่ทำลายข้าวของแล้วก็บ่นเราอยู่ในห้องน้ำ ขว้างขันใส่กำแพง(เราเดาจากเสียงที่ได้ยิน) เราไม่ยิ่งไม่กล้าออกไป เราอยากให้เรื่องนี้จบได้แล้ว คือเราโดนทุกวันจนเราไม่ไหวแล้วค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ
เจอครอบครัวแบบนี้ควรรู้สึกยังไงดี!?!
แต่ไม่รู้ทำไมเท่าที่จำความได้ครอบครัวเราก็มีปัญหาตลอดเลย เรารู้สึกว่าไม่สามารถระบายหรือบอกใครได้เลยแม้กระทั่งพ่อกับแม่ พ่อก็จะไม่ค่อยอยู่บ้านกลับมาดึกๆก็จะโดนแม่ชวนทะเลาะ ส่วนแม่ก็ชอบระบายความโกรธที่มีต่อพ่อใส่เรา ไม่ใช่ทางร่างกายอย่างตบตีนะคะ แต่จะชอบบ่นพ่อและครอบครัวพ่อให้ฟัง จะชอบบอกว่าเนี่ยไม่มีเงินแล้วนะ บ้านเราไม่มีสมบัติรีบๆเรียนให้จบ รีบไปแต่งงานแล้วนแยกย้ายกันไป ที่หนักที่สุดเลยก็คือวันนี้เรากำลังนั้งทบทวนบทเรียนอยู่ แล้วแม่ก็จะมาถ่ายเราไปลงตามโซเชี่ยลซึ่งบอกเลยว่าเราไม่ชอบการถ่ายรูปมากๆ เราเลยบอกว่า"ไม่เอาอย่าถ่าย"โดยน้ำเสียงข้อร้อง แล้วจู่แม่ก็โมโหเรามาก(คือแม่โมโหเรื่องที่พ่อยังไม่กลับบ้านอยู่แล้วนะคะ) แล้วก็พูดว่า"ไม่น่าเเต่งงานมีลูกเลย ความจริงจะไปเรียนต้อแล้ว ไม่น่ามาแต่งงานกับพ่อเลย เราก็จะได้ไม่เกิดมา" เราเลยหันไปดูแม่ ในใจเราคือเค้าโกรธเราขนาดนี้เลยหรอ ก็จริงไม่น่าเกิดมาเลย กลับยิ่งมองก็เหมือนยิ่งยุให้แม้โมโห เค้าเลยบอกว่า"ในมือก็สมบัติฉัน จะหวงทำไมนักหนา ไม่น่าซื้อเลย" ตอนนั้นเราสับสนมาก เลยออกมานั่งคนเดียวตรงระเบียงไม่อยากให้เเม่เห็นกลัวเเม่อารมณ์ไม่ดี เราได้ยินเสียงจากห้องน้ำ แม่ทำลายข้าวของแล้วก็บ่นเราอยู่ในห้องน้ำ ขว้างขันใส่กำแพง(เราเดาจากเสียงที่ได้ยิน) เราไม่ยิ่งไม่กล้าออกไป เราอยากให้เรื่องนี้จบได้แล้ว คือเราโดนทุกวันจนเราไม่ไหวแล้วค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ