**** เป็นระบบนิเวศ ****

ฟ้าสั่งฝน หลั่งริน ดินฉ่ำชื้น ฝนอาบผืน นาแล้ง ระแหงต่าง- จากตะวัน เผาระอุ คุทั้งบาง บัด.กระยาง ย่องหา หอยปลาปู ..... พระพิรุณ เจ้าขา อย่าทิ้งช่วง ท่านโปรดห่วง ชาวนา ก้มหน้าสู้ ความหวังเดียว ฝนพ้อง

ฉันก่อสร้างปราสาทจากกองทราย ด้วยมั่นหมายจะให้เป็นปราสาทหิน ใช้แรงกายหยาดเหงื่อที่โรยริน ใช้จนสิ้นวันเวลาผ่านพ้นไป จนกองทรายก่อตัวเป็นปราสาท เด่นผงาดงดงามพร่างไสว ยืนหยัดมั่นดั่งหินผาตระหง่านไกล ฉันภู

ทุกครั้งที่ ได้พบ สบตากัน โลกทั้งใบ ของฉัน พลันเปลี่ยนสี แค่เธอโปรย ยิ้มมา เสี้ยวนาที ก็เหมือนมี หยาดฝน หล่นในใจ อยากเรียงร้อย ถ้อยคำ แล้วพร่ำเอ่ย อยากเฉลย ว่ารัก สักแค่ไหน แต่กลัวเธอ เลือนลาง ห่

@ ลองแล หยาดฝน........ตกพื้นหมองมล........เปื้อนปนกายา ธรณิน ซับ, หนุน.............ใสขุ่น นานา.............แดดแผดเผากล้า........นำพาพ้นดิน @ แปรเปลี่ยนเป็นไอ.........น้ำกลับสวยใส.........ผ่องไสว เมฆิ

ระอุไอร้อนร้าวผะผ่าวจิต ดุจถูกพิษพ่นไฟฟายแสบสันต์ พลิกขวาล้าพลิกซ้ายทุรายพลัน เฝ้านับวันสิ้นร้อนรอนชีวัน หยาดมาเถิดแม่เอ๋ย...หยดหยิมฝน ดุจน้ำมนต์มณีทิพย์หยอดสวรรค์ คลี่สยายคลายเร้ารังสิมันตุ์ วอนฝนฝั