หนูยอมรับค่ะหนูใจแตก อายุน้อยแต่มีลูกถึง2คน ไม่ได้แต่งงานกันด้วย เราเป็นคนพูดจาไม่ค่อยอ่อนหวานเท่าไหร่ เพราะส่วนตัวก็ไม่มีใครเคยพูดเพราะใส่เลย จนได้มาเจอแฟน  เราก็เริ่มพูดจาดีขึ้นกับครอบครัว ส่วนตัวอยู่กับยายมาตั้งแต่เล็กๆเลยค่ะ  หนูไม่ได้ทำงาน เลี้ยงลูกอยู่บ้าน แฟนเป็นคนเลี้ยง แฟนก็อายุน้อยๆเหมือนกัน แต่มากกว่าหนู2ปีส่วนตัวแฟนก็มีภาระเยอะเหมินกัน ต้องเอาเงินให้แม่ กับน้องๆอีก3คน บ้างทีก็มีพี่ของแฟนมาแบ่งเบาภาระ เลยไม่ค่อยมีเงินเก็บเป็นของตัวเอง บ้างครั้งแอบดีใจมากๆค่ะ ที่ยายซื้อหมูสด ปลา หรืออะไรที่ทำกับข้าวมาใส่ตู้เย้นไว้ให้ แกก็มีมุมแอบห่วงเราบ้าง
แต่พอเราทนไม่ไหวที่แกชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น หรือลูกสาวแกมา(หรือแม่ของเรา)กลับมาบ้านในรอบปี
แกจะจุกจิกมากค่ะ เราก็เข้าใจแหละว่าแกคงอยากให้ลูกสาวมาแล้วเห็นบ้านสะอาดๆ
ประเด็นหลักๆที่เราไม่พอใจเลยค่ะ เวลาแกเป็นห่วงลูกชายขี้เมาแกมากๆ หรือเวลาแกอารมไม่ดี แกแอบมาโวยวายใส่เรา
พอเราพูดกระแทกเสียงใส่(ไม่มีคำหยาบ)ออกจะเป็นคำสุภาพด้วยสำ ประมาณว่า หนูก็เหนื่อยเหมือนกัน ทำไมชอบด่าชอบโวยใส่หนู ทำไมไม่โวยหลานอีกคนบ้างละ แกก็จะพูดประชดๆมาว่า กูกลัวบาปจริงๆ ด่ามาเลย ด่าเข้าไปก็บาป
ไอ้เราก็จะไม่พอใจตรงที่เราไม่ได้ด่าด้วยสำ ทำไมแกพูดแบบนี้ หลานคนที่เรียนแกมีนิสัยแย่ที่ว่า ชอบโกหกว่าเอาเงินไปครีมแต่เอาเงินเติมเกม ห้องสกปรก จนหนูวิ่งเล่นมากัดเท้า ไม่ใช่แม่เดียวกัน แต่เรารักน้องคนนี้เหมือนน้องจริงจนวันนึงทะเลาะกันเพราะเรื่องโควิค น้องมันมาบอกว่าป้ามันติดโควิคนะ เราก็กลัวมากๆ เลยโทรไปบอกแม่นะ หนูเสี่ยงติดเพราะกินข้าวช้อนเดียวกันกับน้องคนนี้ แต่สุดท้าย ป้าไม่ได้ เราก็พูดปลอบใจน้องคนนี้ไปว่าไม่เป็นไร เข้าใจผิดไปเอง
แต่น้องคนนี้มาตัดพี่ตัดน้อง เพียงเพราะเราปากมากเอาไปฟ้องแม่ แล้วแม่เลยไปบอกป้าคนนั้นจนป้าคนนั้นไปด่าน้อง
เราหงัดหงิดมากค่ะที่ได้อ่านคำแต่ละคำของน้องคนนี้แต่ละคำเป็นคำไม่ดีหมดเลย พีคตรงที่ไม่มีใครเข้าข้างหนูเลย
มีแต่แฟนกับแม่ที่เข้าข้าง อาจจะดูสับสนไปบ้างที่หนูอยากระบายให้ใครได้อ่านมากๆ สรุปคนที่ใจแตกอย่างหนูผิดเพราะไม่ได้เรียนงั้นหรอ เพราะยายและญาติข้างๆบ้านต่างรักและคอยเป็นห่วง ต่างจากเราที่โดนนินทาว่าติดยาบ้าง ใจแตกบ้าง
ไม่เอาการเอางานบ้าง เคลียดมากๆจริงๆ ส่วนตัวเป็นโรคกลัวสังคม กับ โรคเคลียดอยู่แล้ว แถมลูกในท้องก็ยังไม่ได้คลอดเลย
     แค่รับคำปรึกษาบ้าง ทำยังไงให้อยากมีชีวิตอยู่ต่อบ้าง