คืองี้ครับ ครอบครัวปัจจุบันผมมีดังนี้
ผมเป็นลูกชายคนเล็ก
ผมมีพี่สาวต่างมารดา 3 คน
มีพี่สาวต่างบิดา 1 คน
มีพี่ชายต่างบิดา 1 คน
ด้านญาติๆ ลูกของยาย มี 5 คน
ป้าคนที่ 1 มีสามีฐานะดี มีธุรกิจ
ป้าคนที่ 2 รับช่วงต่อกิจการค้าขายจากรุ่นยาย
คนที่ 3 คือแม่ต้องออกจากโรงเรียนมาทำงานโดยไม่มีอะไรเป็นทุน
คนที่ 4 น้าสาวรับราชการ
คนที่ 5 น้าชายรับราชการ
พี่สาวคนโตแม่เดียวกันกับผมแต่คนละพ่อเป็นคนเรียนดี เก่ง แต่นิสัยไม่แคร์ใคร ประสบความสำเร็จในชีวิตเร็ว ส่งเงินให้แม่ใช้
พี่ชายแม่เดียวกัน เรียนไม่จบ ติดพนัน อายุ 36 ยังพึ่งพาแม่ แต่แม่มักปกป้อง
ผมคนที่ 3 (เป็นlgbtq) ผมเรียนเก่ง แต่ไม่ถนัดสายวิชาการ มีความสามารถด้านสายอาชีพ แต่แม่คาดหวังให้ผมรับราชการ
แข่งขันทำกิจกรรมได้รางวัลมากมาย แต่แม่บอกว่าให้ทำให้แบบพี่สาว
พี่น้อง 3 คนไม่สนิทกันเลยครับ ตัวผมกลัวพี่ชายมาก ผมรู้สึกโดดเดี่ยว เหงา ตลอดช่วงเวลา 10 กว่าปีที่เติบโตในบ้าน
ผมรู้สึกว่าพยายามเท่าไหร่ก็ไม่พอ ต้องดีกว่านี้อีก ในขณะที่พี่ชายมีป้าๆ อุปถัมป์
ผมมีปัญหาช่วงมหาลัย ทำให้ต้องดรอปเรียน
แต่หลังจากยายเสีย บรรยากาศในบ้านเริ่มเปลี่ยนไป แม่ควบคุมดูผมทุกฝีเก้า
ช่วงผมเรียนมีปัญหา แม่เริ่มมีถ้อยคำด่ารุนแรง เช่น ไอ้ลูกเปร... ด่าว่าเป็นตุ้ด แต่ตุ้ดคนอื่นเขามีความสามารถ
ผมรู้สึกว่าความพยายามที่ผ่านมาผมแม่ไม่มอง ผมไม่ใช่คนไม่ดี แต่เป็นคนธรรมดาคนนึงที่ผิดพลาดได้ และอยากได้กำลังใจ
แม่ไม่ให้โอกาสผมไปเรียนให้จบด้วยเหตุผลว่า ต้องทำงานให้ได้ เลี้ยงตัวเองให้ได้
แม่วานแม่บอกว่า ขอลาออกจากการเป็นแม่ พร้อมพูดว่า หยอกเล่น
ผมสับสนครับตอนนี้ รู้สึกโหยหา รู้สึกว่าไม่มีบ้านอีกแล้ว
ประเด็นหลัก ผมอยากทราบเรื่องราวความเป็นมาของครอบครัว ว่าเกิดอะไรขึ้นจะได้ไปหาทางแก้ แม่เค้าไม่ยอมพูด บอกแค่ว่าวันนึงจะรู้เอง
ขอคำปรึกษาครับ พี่น้องไม่สนิทกัน รู้สึกว่าแม่ลำเอียง
ผมเป็นลูกชายคนเล็ก
ผมมีพี่สาวต่างมารดา 3 คน
มีพี่สาวต่างบิดา 1 คน
มีพี่ชายต่างบิดา 1 คน
ด้านญาติๆ ลูกของยาย มี 5 คน
ป้าคนที่ 1 มีสามีฐานะดี มีธุรกิจ
ป้าคนที่ 2 รับช่วงต่อกิจการค้าขายจากรุ่นยาย
คนที่ 3 คือแม่ต้องออกจากโรงเรียนมาทำงานโดยไม่มีอะไรเป็นทุน
คนที่ 4 น้าสาวรับราชการ
คนที่ 5 น้าชายรับราชการ
พี่สาวคนโตแม่เดียวกันกับผมแต่คนละพ่อเป็นคนเรียนดี เก่ง แต่นิสัยไม่แคร์ใคร ประสบความสำเร็จในชีวิตเร็ว ส่งเงินให้แม่ใช้
พี่ชายแม่เดียวกัน เรียนไม่จบ ติดพนัน อายุ 36 ยังพึ่งพาแม่ แต่แม่มักปกป้อง
ผมคนที่ 3 (เป็นlgbtq) ผมเรียนเก่ง แต่ไม่ถนัดสายวิชาการ มีความสามารถด้านสายอาชีพ แต่แม่คาดหวังให้ผมรับราชการ
แข่งขันทำกิจกรรมได้รางวัลมากมาย แต่แม่บอกว่าให้ทำให้แบบพี่สาว
พี่น้อง 3 คนไม่สนิทกันเลยครับ ตัวผมกลัวพี่ชายมาก ผมรู้สึกโดดเดี่ยว เหงา ตลอดช่วงเวลา 10 กว่าปีที่เติบโตในบ้าน
ผมรู้สึกว่าพยายามเท่าไหร่ก็ไม่พอ ต้องดีกว่านี้อีก ในขณะที่พี่ชายมีป้าๆ อุปถัมป์
ผมมีปัญหาช่วงมหาลัย ทำให้ต้องดรอปเรียน
แต่หลังจากยายเสีย บรรยากาศในบ้านเริ่มเปลี่ยนไป แม่ควบคุมดูผมทุกฝีเก้า
ช่วงผมเรียนมีปัญหา แม่เริ่มมีถ้อยคำด่ารุนแรง เช่น ไอ้ลูกเปร... ด่าว่าเป็นตุ้ด แต่ตุ้ดคนอื่นเขามีความสามารถ
ผมรู้สึกว่าความพยายามที่ผ่านมาผมแม่ไม่มอง ผมไม่ใช่คนไม่ดี แต่เป็นคนธรรมดาคนนึงที่ผิดพลาดได้ และอยากได้กำลังใจ
แม่ไม่ให้โอกาสผมไปเรียนให้จบด้วยเหตุผลว่า ต้องทำงานให้ได้ เลี้ยงตัวเองให้ได้
แม่วานแม่บอกว่า ขอลาออกจากการเป็นแม่ พร้อมพูดว่า หยอกเล่น
ผมสับสนครับตอนนี้ รู้สึกโหยหา รู้สึกว่าไม่มีบ้านอีกแล้ว
ประเด็นหลัก ผมอยากทราบเรื่องราวความเป็นมาของครอบครัว ว่าเกิดอะไรขึ้นจะได้ไปหาทางแก้ แม่เค้าไม่ยอมพูด บอกแค่ว่าวันนึงจะรู้เอง