ช่วยด่าให้เราได้สติหน่อยค่ะ เศร้ามาก

เลิกกับแฟนเก่ามา 5 ปีแล้ว ยอมรับว่ามีแฟนแต่เด็กเลย ประมาณ ม.3 เราเป็นคนเอาแต่ใจ อารมณ์ร้อนมาก นิสัยเสีย เป็นลูกคนเดียว พ่อแม่ตามใจ พอยุ ป.6 พ่อกับแม่แยกทางกัน เรื่องเรียนปู่ส่ง เราอยากเป็นเภสัชมาก เพราะตอนเด็กเคยคุยกับเพื่อนที่สนิท มันบอก อยากเป็นหมอ5555 แต่เราบอกกลัวเลือด ขอเป็นแค่คนจ่ายยาพอ แต่นั้นมาก็ตั้งปณิทาน เลยว่ายังไงก็จะเป็นให้ได้ พ่อกับปู่ เข้มงวดตลอด แต่นั้น มันก็ทำให้เรา ได้เกรดดีมาตลอด พอขี้น มัถยม เริ่มมีแฟนแล้วทีนี้ ปํญหาคือ เราเอาแต่ใจ ต้องตรงต่อเวลา บางเค้าก้อึดอัด เราโครตงี่เง่าเลยค่ะ ยอมรับตัวเองแย่จริงๆ คลกันมาได้สักพัก เค้าก็ยังเป็นคนดีเหมือนตอนที่เค้ามาจีบเรา เพิ่มเติมคือความขี้ง เค้าทำให้เราดีมากๆ จนตอนนั้นเราคิดว่าคง อยู่ด้วยกันแน่ เรื่องเกิดตอนที่เค้าบอกไปทำงานบ้านเพื่อน /เราขี้หึงเอาแต่ใจ/ คิดว่าเค้าไปกินเหล้า ไปหาเพื่อน สุดท้ายวันจันมาเจอกันที่ รร. เราตบเค้ากลาง รร เราเป็นรุ่นน้องเค้าสองปี แ่เค้าไม่ตอบโต้เราเลย เราหลุดไปเลยโกดมาก ทำเค้าไปแรงมากด้วย จนเลิกกัน ยอมรับเสียใจมากๆ ผ่านมา5ปีแล้ว สุดท้ายเราเรียนไม่จบ เราเสียใจมาก พ่อเราเป็นวัยรุ่น และเข้มงวด และดุมาก จนวันนั้นที่เลิกกันใหม่ๆ เราร้องไห้ตลอดเวลว///ตลอดเวลาจริงๆ แค่ขยับนิดนึงคิดถึงก้อร้องไห้แล้ว/// เราเคยคิดจะกระโดดตึก //นอนร.รประจำ มี5ชั้น /// คนหลายคนอาจคิดว่าเราโง่ แต่จริงๆตอนนั้นมัน ไม่ไหวจริงๆไม่รู่จะทำยังไง เราไม่ยอมกินข้าว จนพ่อบอก ที่พ่อไม่ร้องไม่ใช่พ่อไม่รู้สึก แต่มันจุกจนร้องไม่ออก เค้าไม่รุ้จะทำยังไง ให้เราหยุด ร้องไห้ สุดท้ายเรากับพ่อก็นั่งร้องไห้ด้วยกัน ผ่านมา5 ปีแล้ว ยังคิดถึงเรื่องดีๆ ที่เค้าเคยทำใก้ คิดถึงมาก ใครก็ได้ มาด่าเราให้ได้สติที เราจะบ้าตายค่ะ  ฟูมฟายตลอดเวลา