เราเป็นฝ่ายบอกเลิกเค้าแต่เขาตามง้อเราเหมือนกันแต่ตอนนั้นเราก็ยังรักเขามากแต่ที่ไม่กล้ากลับไปเพราะกลัวทำเขาเหนื่อยเพราะเรางี่เง่าเอาแต่ใจขี้ระแวงไม่ชอบฟังหลังจากนั้นผมก็ชวนนางคุยเหมือนแฟนตลอดทำทุกอย่างเหมือนแฟนจนมาวันหนึ่งเราทะเลาะกันครั้งนี้นางเป็นคนเดินออกไปแต่เราพยามง้อนานมากแต่นางใจแข็งมากนางบอกอยากอยู่คนเดียวสักพักแต่ผมไม่ยอมฟังผมตามง้อนางตลอดไม่หยุดเลยแล้วมีคำหนึ่งที่จุกมากคือนางไล่ไห้ไปคุยกับคนอื่นไห้ไปมีคนไหม่😭