ผมส่งสัยอย่างหนึ่งว่า เทวดาบนสวรรค์นั้นสามารถนึกคิดสิ่งใดได้บ้าง กับสิ่งใดที่เทวดาจะไม่มีวันนึกคิด ประมาณว่าเป็นความคิดที่ควรอยู่ห่าง ๆ ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับมัน
นึกคิดที่ผมจะกล่าวคือ สิ่งที่ดีกับสิ่งไม่ดีประมาณว่า เทวดานั้นสามารถนึกคิดสิ่งใดก็ได้ ซึ่งมักจะต้องเป็นไปในทางที่ดี แต่คิดว่าเทวดานั้นจะมีสิ่งใดบ้างที่ไม่สมควรไปนึกคิด เช่น ความโกรธ ความอิจฉา ความโอหัง ความโลภ หรือทะลึ่งลามก ความคิดวิปริต สิ่งนี้จัดว่าเป็นสิ่งที่เทวดาจะไม่มีวันไปนึกคิดหรือไม่
และมันจะส่งผลอย่างไรต่อเทวดาผู้นั้นบ้าง
เทวดาบนสวรรค์สามารถนึกคิดสิ่งใดได้บ้างกับสิ่งใดที่เทวดาจะไม่มีวันนึกคิด(ประมาณความคิดที่ไม่สมควรคิดหรืออาจทำให้ตกสวรรค์)
นึกคิดที่ผมจะกล่าวคือ สิ่งที่ดีกับสิ่งไม่ดีประมาณว่า เทวดานั้นสามารถนึกคิดสิ่งใดก็ได้ ซึ่งมักจะต้องเป็นไปในทางที่ดี แต่คิดว่าเทวดานั้นจะมีสิ่งใดบ้างที่ไม่สมควรไปนึกคิด เช่น ความโกรธ ความอิจฉา ความโอหัง ความโลภ หรือทะลึ่งลามก ความคิดวิปริต สิ่งนี้จัดว่าเป็นสิ่งที่เทวดาจะไม่มีวันไปนึกคิดหรือไม่
และมันจะส่งผลอย่างไรต่อเทวดาผู้นั้นบ้าง