คือปูเรื่องก่อนว่าก่อนหน้านี้ทะเลาะกัน ขอเรียกคนที่เราทะเลาะคือก.นะคะ ก.จะมีนิสัยที่เป็นอะไรแล้วไม่พูดเดาใจยากชอบอยู่คนเดียว เสียบหูฟังฟังเพลงเล่นทรศ.เวลาเดิน แล้วคือเรื่องเกิดจากวันพุธคาบแรกคุณครูเขาเปลี่ยนห้องไปเรียนห้องคอมตอนเราเข้าไปคือที่มันก็ไม่ค่อยพออยู่แล้ว เพื่อนในกลุ่มก็ต้องนั่งกระจายๆกันไม่ได้นั่งจับกลุ่ม แล้วทีนี้อย่างที่บอกคือเข้ามาที่มันก็ไม่พอจะนั่งแล้ว เราเลยไม่ได้จองที่ให้ก.แล้วหลังจากจบวิชานี้คือก.ก็เงียบไปเลย แบบไม่พูดเงียบไปเลยไม่คุยกับใคร ซึ่งเราคือคนที่ง้อทุกคนทุกครั้งเพราะเราอึดอัดเป็นเพื่อนกันคือรู้อยู่แล้วว่าใครเป็นอะไรแต่เราไม่เข้าใจทำไมไม่พูด เราอยากให้พูดออกมาตรงๆ พอตอนเย็นวันพุธก.ก็มาคุยกัเพื่อนในกลุ่มปกติแต่ยังไม่ได้คุยกับเราเพราะเรากลับบ้านไปก่อน พอทีนี้มาวันพฤหัส ก.ก็ไปบอกกับเพื่อนในกลุ่มตัวย่อ น. ว่ามีกลุ่มลับที่เอาไว้สืบว่าน.ชอบ ต. จริงมั้ย แต่ดูพูดเกินจริง จริงๆแล้วกลุ่มนั้นมีแค่ไม่กี่คนมีแค่4-5คน แล้วก็คุยกันเรื่อง น. เนี่ยแค่วันนั้นแล้วจบไม่ได้สืบต่อหรือสงสัยงต่อเพราะเรากลับมาคิดว่าทำแบบนี้ก็ไม่ถูกแต่กลุ่มยังไม่ได้ลบเพราะพอเลิกคุยเรื่องน.ก็คุยเรื่องอื่นๆต่อ แล้วทีนี้เราไม่พอใจมากๆที่พูดเหมือนว่าเพื่อนอยู่ในกลุ่มนั้นกันครึ่งห้องแต่จริงๆมีแค่4-5คนเราเลยทวิตกลับถึงเพื่อนคนนั้นทีนี้มันก็เกิดการทวิตแซะกันไปมา จนมีทวิตของก.ทวิตประมาณว่า เราเป็นเด็กมีปัญหาซึ่งเราอ่านละก็ไม่โอเคมาก +กับก.ได้บอกเพื่อนในกลุ่มว่าไม่อยากคบเพื่อนที่ทัศนคติลบ เราก็เลยแซะกลับไปประมาณว่าอยากทัศนคติดีแบบเทอมั่งดีจนเพื่อนหาย ก.ก็ได้โพสต์ในเฟสประมาณว่าพูดถึงก.อีกแล้วรอแคป ทีนี้เราก็ไปลงทวิตแซะก. ก.ก็ทวิตประมาณว่าอย่าพี่งลบแคปแปบ เราเลยประชดด้วยการแคปรูปทุกรูปที่เราทวิตแซะแล้วมาทวิตรูปภายแคปชั่นประมาณว่าsaveได้เลยกลัวกดแคปจนนิ้วล็อค แค่ปวดหลังก็ใกล้ตายแล้ว คือก.จะชอบ่นว่าปวดหลังๆเราเลยเอามาพูด และทีนี้เพื่อนของก.ก็ทักมาหาเราประมาณว่าให้เคลียก.แค่น้อยใจพวกเราควรปรับตัวแต่เราไม่รู้ว่าอะไรที่ก.น้อยใจพวกเราเลยไม่รู้ว่าควรปรับตรงไหนเราเลยโทรเคลียกันวันพฤหัสแต่ก็ไม่ได้ดีขึ้นถามว่าเป็นอะไรก็ไม่ตอบบอกว่าทำไมต้องเป็น น.ที่ถามทำไมคนอื่นไม่ถาม แต่คือก.เป็นคนที่เคร่งเรื่องมรรยาทมาก เราเลยกลัวว่าถ้าทักไปหลายๆคนมันจะคือการเซ้าซี้และน่ารำคราญจะหนักกว่าเดิม แล้วก.ก็พูดถึงเรื่องทวิตที่เราแซะว่าปวดหลังใกล้ตาย ก.ไม่โอเคแต่ที่เราทวิตแบบนี้ก็เอาอารมณ์ตอนที่ก.ทวิตว่าเหมือนเรามีปัญหา+กับก่อนหน้านั้นคุยกันในกลุ่มเรื่องน้ำหนัก ก.พูดประมาณว่าตัวเองอ้วนแต่จริงแล้วคือไม่เลยเราไม่โอเคมากๆเหมือนถูกบูลลี่ทางอ้อมเลยพิมพ์ออกไปเราแค่รู้สึกว่าถ้าเราไม่โอเคเราแค่ไมต่องทนก็ได้ แต่เราไมรู้เลยว่าก.ก็ไม่โอเคเหมือนกัน พอก็บอกว่าผูกคอตายมั้ยจะได้ดีขึ้นเรารู้สึกไม่โอเคมากๆถึงจะรู้สึกว่าไม่ชอบยังไงแต่เราก็ไม่ได้อยากให้เพื่อนตายวันนั้นเป็นวันที่ทุกคนในกลุ่มร้องไห้ทุกอย่างมันแย่ไปหมด เรารู้สึกผิดและเราก็รู้ว่าไม่ว่าจะทำอะไรมันลบคำที่กระทบจิตใจออกไปไม่ได้ เพราะเราก็เป็น เราอยากให้เพื่อนรู้สึกเหมือนเราบ้าง ว่ามันก็ไม่โอเค ตอนนี้คือเราไม่กล้าคุยไม่กล้าพูดไม่กล้ามอง เคลียทุกอย่างแล้วแต่ไม่ได้หมายความว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมมันยากเพราะหลายๆอย่างมันฝังใจ เราควรปล่อยไปแบบนี้หรือควรทำอะไรสักอย่างมั้ย?
เราไม่กล้ามองหน้าเพื่อนสนิททำไงดีคะ คือทะเลาะกันเราพูดคำที่รุนแรงมาก ตอนนี้เราไม่กล้ามองหน้าเขาเพราะรู้สึกผิด