เรื่องราวมีอยู่ว่าตอนนี้อาการของน้าเขายัง 50:50 คือเป็นตายเท่ากันเมื่อวานก่อนอาการคงที่และวันนี้ก็เช่นกัน
ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์คือน้าไม่ได้ทานข้าวมาเลยเป็นเวลานานส่งผลให้ร่างกายอ่อนเพลียและตอนเวลานอนเข้าห้องน้ำไม่ทันก็เลยต้องไปหาหมอสิ่งที่ฉันวิตกก็คือน้าจะเป็นอะไรไปมากกว่านี้ทำให้ฉันนอนไม่หลับแต่หูบอกกระซิบมาด้วยว่า "อาการที่น้าเป็นเกิดจากกรรมที่ก่อไว้ตั้งแต่อยู่กับเขาเพราะฉะนั้นทางเดียวที่แก้คือต้องชดใช้กรรมกลัวตัวกลับใจให้เป็นคนปกติเวลาการแก้ไขมีไม่มากหงอคงเป็นคนปกติเพราะฉะนั้นกรรมที่น้าทำไม่ดีกับหงอคงน้ารีบแก้ไขซะเพราะเวลาอยู่ไม่มากแล้ว" คือเรารู้ว่าน้าทำอะไรลงไปก่อนที่จะอยู่บ้านแพ้ว
เรื่องจริง
ผมเกิดที่กรุงเทพและมาอยู่บ้านหลังนี้มีน้าซึ้งตอนนั้นยังเด็กแต่ทำไมไม่เรียนหนังสือเพราะว่าไม่ส่งเสียตั้งแต่แรกทำให้เรารู้ว่าน้าเป็นคนไม่ปกติและที่ยิ่งไปกว่านั้นคือเป็นออทิสติกซ้ำซ้อนไม่สามารถพัฒนาการได้เลยและอารมณ์ชอบใช้ความรุนแรงพฤติกรรมก้าวร้าวสุดโ้ด้งมาตั้งแต่เด็กจนกระทั้งมีการบูลลี่กันในครอบครัวทำให้มีบาดแผลทางจิตใจและเป็นคนที่มักจะทนเสียงเด็กไม่ได้ใช้วิธีการทำลายข้าวของ(เป็นสิ่งที่ไม่มีไม่ควรเอายิ่งอย่าง)และที่สำคัญพ่อแม่ก็อุปการะตามใจแต่ส่วนฉันก็ลำบากต้องเรียนหนักมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงประถมตอนนั้นรู้สึกเครียดมากและไม่มีความสุขเลยตอนมัธยมต้นจะไปรับสมัครเรียนก็เกียบได้ที่เรียนเพราะลืม Portfolio ก็เลยพลาดแต่พอมาสมัครเรียนต่อก็ไม่สามารถหาที่เรียนได้เลยจึงสมัครเรียนที่ กศน. แต่ปรากฏว่าต้องเรียนรู้ด้วยตนเอง
และประกอบกับหมู่บ้านนี้แต่ละครอบครัวเริ่มมีลูกมาวิ่งเล่นแต่น้าไม่ชอบทำให้ทุกครอบครัวโดยฌแพาะเด็กหวาดผวาก็ "ถ้าทนไม่ได้จะอยู่ทำไมถ้าไม่ชอบเด็กนักก็ไปอยู่บ้านแพ้วเลย บ้านนี้มีและหมู่บ้านแต่ละครอบครัวเด็กต้องการทักษะทุกด้านถ้าทนไม่ได้ไปอยู่ที่ไม่มีเด็ก" เพราะน้าไม่ชอบเด็กมีพฤติกรรมนักเลง ชอบชกต่อยเด็ก ชอบทุบแก้วทุบขวดทำลายของเป็นว่าเล่นแล้วหลังจากนั้นก็อยู่บ้านแพ้วส่วนฉันก็เรียนจนจบมัธยมพยายามต่อวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยในที่สุดก็หาที่เรียนจนได้หลังจากที่พัฒนาเป็นคนปกติมานาน๓ปีเราก็เริ่มมีข่าวร้ายเกิดขึ้น
กรรมที่ก่อไว้ทั้งหมดเริ่มมีผลแล้วในชาตินี้ต่อให้เป็นน้าแต่ถ้ายังไม่สามารถกลับตัวเป็นคนปกติกรรมตามสนองแน่นอน
พฤติกรรมนักเลง ผลของกรรมคือ ร่างกายอ่อนเพลียไม่สามารถขยับได้
มือใช้ในการทุบแก้วทุบขวดชอบต่อยเด็ก ผลของกรรมคือ แขนจะเน่าเปลือยจนไม่สามารถขยับได้
พูดมีลักษณะความรุนแรง ผลของกรรมคือ ปากไม่สามารถพูดได้
การทำลายพัฒนาการของเด็ก(ทั้งหมด) ผลของกรรมคือ นอนติดเตียงไม่สามารถขยับตัวได้พูดก็ไม่ชัด
ที่กล่าวมาคือเวรกรรมที่ก่อไว้ทั้งหมด เวลาที่มีอยู่ก็ไม่มากแล้วหากยังไม่กลับตัวเป็นคนปกติคราวนี้อาจรอความตายได้ทุกเมื่อ เวรกรรมมีจริงไม่ใช้เรื่องเล่น เพราะฉะนั้นเวลาที่เหลือต้องรีบปรับปรุงตัวตั้งแต่บัดนี้เพื่อต่อเวลาชีวิตที่เหลืออยู่หากแก้ไม่ทันความสูญเสียก็จะเกิดขึ้น
คนเดิมที่ไม่เหมือนเดิม จากก่อนหงอคงเป็นคนไม่ปกติปัจจุบันเป็นปกติ สามารถปรับตัวเข้าสังคมได้ แต่น้าไม่สามารถปรับตัวมินั้งซ้ำนิสัยเองเข้ากลุ่มไม่ได้นี้คือจุดจบหากไม่แก้ชีวิตตอนนี้
บล.ฝากไปยังครอบครัวที่มีคนออทิสติกอยู่นี้คือเรื่องจริงทั้งหมด เพราะฉะนั้นการจะหายได้ก็คือ 6Q พัฒนาการให้เป็นคนเหมือนเดิมให้ดีขึ้นออทิสติกสามารถเรียนเข้ากับคนปกติได้พัฒนาการต้องดีเท่านั้นหากยังเป็นแบบนี้แล้วจะใช้ชีวิตอย่างไรต้องรอความเจ็บป่วยใช้ไหม การแก้ไขชีวิตไม่ใช้เรื่องยากแค่เรากลับตัวกลับใจ ชดใช้กรรมก็สามารถหายได้
เราฐานะเจ้าของเรื่องนี้ ถ้ามีความคืบหน้าอาการป่วยของน้าจะแจ้งให้ทราบในโอกาสต่อไป
กราบขอบพระคุณนะจ๊ะ
สารภาพเรื่องจริงของน้าที่ป่วยเป็นโรคร่างกายอ่อนเพลียแสดงว่าต้องรักษาหรือว่ากรรมต้องชดใช้ถึงจะหายจากโรคได้
ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์คือน้าไม่ได้ทานข้าวมาเลยเป็นเวลานานส่งผลให้ร่างกายอ่อนเพลียและตอนเวลานอนเข้าห้องน้ำไม่ทันก็เลยต้องไปหาหมอสิ่งที่ฉันวิตกก็คือน้าจะเป็นอะไรไปมากกว่านี้ทำให้ฉันนอนไม่หลับแต่หูบอกกระซิบมาด้วยว่า "อาการที่น้าเป็นเกิดจากกรรมที่ก่อไว้ตั้งแต่อยู่กับเขาเพราะฉะนั้นทางเดียวที่แก้คือต้องชดใช้กรรมกลัวตัวกลับใจให้เป็นคนปกติเวลาการแก้ไขมีไม่มากหงอคงเป็นคนปกติเพราะฉะนั้นกรรมที่น้าทำไม่ดีกับหงอคงน้ารีบแก้ไขซะเพราะเวลาอยู่ไม่มากแล้ว" คือเรารู้ว่าน้าทำอะไรลงไปก่อนที่จะอยู่บ้านแพ้ว
เรื่องจริง
ผมเกิดที่กรุงเทพและมาอยู่บ้านหลังนี้มีน้าซึ้งตอนนั้นยังเด็กแต่ทำไมไม่เรียนหนังสือเพราะว่าไม่ส่งเสียตั้งแต่แรกทำให้เรารู้ว่าน้าเป็นคนไม่ปกติและที่ยิ่งไปกว่านั้นคือเป็นออทิสติกซ้ำซ้อนไม่สามารถพัฒนาการได้เลยและอารมณ์ชอบใช้ความรุนแรงพฤติกรรมก้าวร้าวสุดโ้ด้งมาตั้งแต่เด็กจนกระทั้งมีการบูลลี่กันในครอบครัวทำให้มีบาดแผลทางจิตใจและเป็นคนที่มักจะทนเสียงเด็กไม่ได้ใช้วิธีการทำลายข้าวของ(เป็นสิ่งที่ไม่มีไม่ควรเอายิ่งอย่าง)และที่สำคัญพ่อแม่ก็อุปการะตามใจแต่ส่วนฉันก็ลำบากต้องเรียนหนักมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงประถมตอนนั้นรู้สึกเครียดมากและไม่มีความสุขเลยตอนมัธยมต้นจะไปรับสมัครเรียนก็เกียบได้ที่เรียนเพราะลืม Portfolio ก็เลยพลาดแต่พอมาสมัครเรียนต่อก็ไม่สามารถหาที่เรียนได้เลยจึงสมัครเรียนที่ กศน. แต่ปรากฏว่าต้องเรียนรู้ด้วยตนเอง
และประกอบกับหมู่บ้านนี้แต่ละครอบครัวเริ่มมีลูกมาวิ่งเล่นแต่น้าไม่ชอบทำให้ทุกครอบครัวโดยฌแพาะเด็กหวาดผวาก็ "ถ้าทนไม่ได้จะอยู่ทำไมถ้าไม่ชอบเด็กนักก็ไปอยู่บ้านแพ้วเลย บ้านนี้มีและหมู่บ้านแต่ละครอบครัวเด็กต้องการทักษะทุกด้านถ้าทนไม่ได้ไปอยู่ที่ไม่มีเด็ก" เพราะน้าไม่ชอบเด็กมีพฤติกรรมนักเลง ชอบชกต่อยเด็ก ชอบทุบแก้วทุบขวดทำลายของเป็นว่าเล่นแล้วหลังจากนั้นก็อยู่บ้านแพ้วส่วนฉันก็เรียนจนจบมัธยมพยายามต่อวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยในที่สุดก็หาที่เรียนจนได้หลังจากที่พัฒนาเป็นคนปกติมานาน๓ปีเราก็เริ่มมีข่าวร้ายเกิดขึ้น
กรรมที่ก่อไว้ทั้งหมดเริ่มมีผลแล้วในชาตินี้ต่อให้เป็นน้าแต่ถ้ายังไม่สามารถกลับตัวเป็นคนปกติกรรมตามสนองแน่นอน
พฤติกรรมนักเลง ผลของกรรมคือ ร่างกายอ่อนเพลียไม่สามารถขยับได้
มือใช้ในการทุบแก้วทุบขวดชอบต่อยเด็ก ผลของกรรมคือ แขนจะเน่าเปลือยจนไม่สามารถขยับได้
พูดมีลักษณะความรุนแรง ผลของกรรมคือ ปากไม่สามารถพูดได้
การทำลายพัฒนาการของเด็ก(ทั้งหมด) ผลของกรรมคือ นอนติดเตียงไม่สามารถขยับตัวได้พูดก็ไม่ชัด
ที่กล่าวมาคือเวรกรรมที่ก่อไว้ทั้งหมด เวลาที่มีอยู่ก็ไม่มากแล้วหากยังไม่กลับตัวเป็นคนปกติคราวนี้อาจรอความตายได้ทุกเมื่อ เวรกรรมมีจริงไม่ใช้เรื่องเล่น เพราะฉะนั้นเวลาที่เหลือต้องรีบปรับปรุงตัวตั้งแต่บัดนี้เพื่อต่อเวลาชีวิตที่เหลืออยู่หากแก้ไม่ทันความสูญเสียก็จะเกิดขึ้น
คนเดิมที่ไม่เหมือนเดิม จากก่อนหงอคงเป็นคนไม่ปกติปัจจุบันเป็นปกติ สามารถปรับตัวเข้าสังคมได้ แต่น้าไม่สามารถปรับตัวมินั้งซ้ำนิสัยเองเข้ากลุ่มไม่ได้นี้คือจุดจบหากไม่แก้ชีวิตตอนนี้
บล.ฝากไปยังครอบครัวที่มีคนออทิสติกอยู่นี้คือเรื่องจริงทั้งหมด เพราะฉะนั้นการจะหายได้ก็คือ 6Q พัฒนาการให้เป็นคนเหมือนเดิมให้ดีขึ้นออทิสติกสามารถเรียนเข้ากับคนปกติได้พัฒนาการต้องดีเท่านั้นหากยังเป็นแบบนี้แล้วจะใช้ชีวิตอย่างไรต้องรอความเจ็บป่วยใช้ไหม การแก้ไขชีวิตไม่ใช้เรื่องยากแค่เรากลับตัวกลับใจ ชดใช้กรรมก็สามารถหายได้
เราฐานะเจ้าของเรื่องนี้ ถ้ามีความคืบหน้าอาการป่วยของน้าจะแจ้งให้ทราบในโอกาสต่อไป
กราบขอบพระคุณนะจ๊ะ