อดข้าว กินน้อยเพื่อลดน้ำหนักแต่สุดท้ายโมโหหิว

ปกติเราเปนคนที่กินเก่งแต่ก้อชอบออกกำลังกาย เราชอบกินพวกเนื้อสัตว์กับไข่ มีทานผลไม้กับผักบ้าง แต่ไม่บ่อย เราอายุขึ้นเลขสามแล้ว พ่อแม่บอกให้เรากินข้าวให้น้อยๆเพราะอายุมากขึ้นจะลดยาก เราเลยพยายามกินวันละ2มื้อแบบห่างๆ เช้ากินตอน9โมง เย็นกินตอนบ่ายสามแล้วไม่กินอะไรอีกเลยอาจจะมีแค่ผลไม้กับโยเกิร์ต คุกกี้บ้าง แล้วมาถึงช่วงก่อนที่เรากำลังจะมีประจำเดือนเราหิวมากแต่ไม่กล้าบอกเค้าว่าเราอยากอาหารมากแค่ไหนเพราะเค้าอาจจะบอกกลับมาว่าเราต้องลด แล้วเคยโดนไซโคว่าคนอายุรุ่นเราเค้าพยายามลีนน้ำหนักกันจะตายไม่เหมือนเราที่เอาแต่กินๆ เราเริ่มโหยแต่พยายามฝืนใจให้กินแค่2มื้อเท่านั้น แล้วพออีกวันเรามีประจำเดือนวันแรกเราก้อทำแบบเดิมแต่เรารู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้ว ในใจอยากจะคว้าของทุกอย่างในตู้เย็นมากินให้หมด และพาลไปอารมณ์เสียใส่พ่อแม่ แล้วเราเริ่มมีอาการประมานว่าถ้าเรากินข้าวใครห้ามมายุ่งขอชืมอาหารในจานเรา กลายเปนว่าการลดน้ำหนักครั้งนี้ทำให้เราอารมร้ายยิ่งตอนเปนเมนส์ยิ่งหนักใหญ่ ไม่อยากอ้วน ใจจริงอยากกินได้ตามปกติแต่ก้อกลัวลดยากเพราะด้วยวัย ลืมบอกไปว่าที่บ้านไม่มีขนมหวานอะไรเลยเพราะเค้าบอกว่าเค้าไม่อยากมห้เราเปนเบาหวานเค้าเลยให้เรากินแค่ผลไม้ ถ้าเราอยากกินเราก้อแอบซื้อ