นิทานก่อนนอน 40

เด็กชายจำไวอยู่หมู่บ้านเล็ก ๆ ในป่า เดินเล่นไปพบกับไก่ป่าตัวนึง

จำไว "ไม่ได้กินมานาน มื้อเย็นวันนี้ต้องพิเศษแน่นอน"

ไก่ป่า "เจ้ายังเด็กเกินไป ควรให้ผู้ปกครองมาจับเราแทนหนา"

จำไว "อุตส่าห์เป็นห่วง เรากินเจ้าไม่ลงแล้วล่ะ"

ไก่ป่า "นึกว่าจะพูดเพื่อถ่วงเวลา แต่ได้ผลเกินคาด ดี"

จำไว "ต่อไปนี้เราจะไม่กินไก่ป่าอีกต่อไปเลย"

ไก่ป่า "เกินคาดไปมากเบย"

จำไว "เราจะฆ่าคนที่กินไก่ป่าด้วย"

ไก่ป่า "ราวกับถูกหวยเลยทีเดียว"

จำไว "บูชาไก่ป่า จะคอยเคารพหาข้าวหาน้ำมาให้กินตลอดไป"

ไก่ป่า "จุดเปลี่ยนของเผ่าพันธุ์เรามาถึงวันนี้แล้วดิ"

หลังจากวันนั้นเด็กชายจำไวก็ตั้งใจฝึกฝนตน ดิ้นรนจนได้เป็นประธานาธิบดีโลก

จำไว "ต่อไปนี้ทุกท่านจงบูชาไก่ป่า"

ผู้คน "พวกเราไม่ทำ"

จำไว "กล้าขัดคำสั่งประธานาธิบดีรึ"

ผู้คน "ถึงตายก็ไม่กลัว"

ไก่ป่าเห็นว่าสถานการณ์จะบานปลายเลยเข้ามาไกล่เกลี่ย

ไก่ป่า "อย่าได้ทะเลาะกันเลยหนา ผู้คน พวกเจ้าจงยอมประธานาธิบดีแต่โดยดีเถิด"

ผู้คน "เพื่อสันติภาพสินะ ไก่ป่า ท่านเป็นห่วงพวกเรางี้เราก็ละอายใจนัก"

แล้วไก่ป่าก็ได้รับการบูชาจากคน จนกระทั่งวันนึง

ไก่ป่า "ชีวิตงี้ก็ดีอะนะ แต่ก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป"

เพื่อนไก่ป่า "เรารู้ เจ้าอยากกินพิซซ่าสินะ พอดีมีโปรซื้อ 3 ได้ 2 มา"

ทั้ง 2 จึงไปกิน

ไก่ป่า "โปรดีนะเนี่ย ไม่งั้นได้มา 3 ก็แบ่งกันไม่ลงตัวอีก"

เพื่อนไก่ป่า "ต้องยอมใจ การตลาดเขาดีจริง ๆ"