ผมอยากให้ทุกๆคนอ่านให้จบกันครับ
เรื่องเมื่อกี้มีอยู่ว่า พ่อชอบกินเหล้าขาว แล้วผมมีปากเสียงถึงขั้งลงไม่ลงมือ ผมถามก็บอกว่าไม่ได้กิน เขาโกหก ทะเลาะรุนแรงขึ้นจน ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ผมผลักพ่อไปโดนเหลี่ยมกำแพงแล้วเขาปวดหลัง บอกว่าเจ็บหลัง หลังจากนั้นแม่ผมก็ไปเจอขวดเหล้าขาวนอกบ้าน เป็นขวดที่เพิ่งเปิด แม่เลยเอาไปเทกลางบ้านต่อหน้าพ่อ พ่อเงียบไม่พูดอะไร แล้วหลังจากนั้นพ่อเดินออกจากบ้านขับรถกระบะออกจากบ้านหายไปเลย เสร็จแล้วผมก็กลับมาเห็นแววตาของแม่ แม่ร้องไห้ ผมก็ช็อคกับสิ่งที่ตาเห็น ผมรู้สึกผิดมากเลยที่ลงไม้ลงมือกับพ่อ ครั้งนี้เป็นครั้งที่หนักที่สุดที่ทะเลาะ ความรู้สึกที่ผมได้ผลักพ่อลงไป เหมือนผมกลายเป็นสัตว์นรกในร่างคนเลยอะครับ ผมทำร้ายบุพการีได้ แต่ในขณะที่เพื่อนผมที่คอยกลั่นแกล้งผมทั้งด้านร่างกายและจิตใจผมกลับไม่กล้าสู้พวกเขา
ผมก็ไม่รู้จะทำไง เคยพาไปรักษาแล้วแต่ดีได้ผมดีใจมากที่เห็นพ่อเป็นคนใหม่ แต่เปล่าเลย แค่เกือบเดือนก็กลับมากินอีก ไม่หาย แล้วก็ชอบโกหกว่าไม่กินทั้งที่กลิ่นออกจากปาก พึ่งเริ่มกินมาปีกว่าแล้ว ผมกับแม่มีปากเสียงกับเขาตลอด หลายคนในครอบครัวผมก็บอก ลุงป้าน้าอา ว่าปล่อยเขาไป ผมก็อยากทำได้แต่ก็ทำไม่ได้สักที
พ่อกินเหล้า บ่อยหลายครั้งแล้ว ผม
ไม่ติดเหล้าบุหรี่ ไม่ติดเพื่อน ผมต้องมาเจอชีวิตแบบนี้ ผมเครียดมากแล้วอยากตาย ผมน้อยใจที่พ่อของคนอื่นที่ทีพ่อที่ดีเป็นครอบครัวที่อบอุ่น แต่ถ้าผมตายแม่ผมก็ไม่มีใครแล้ว แม่ผมมีลูกคนเดียว ผมเห็นแม่ทำมาหากินแล้วผมก็สงสาร ถ้าผมไม่มีแม่ ผมก็อยากตายๆไปผมไม่อยากเกิดมาเจอปัญหาทุกข์ใจแบบนี้ ผมทุกข์ใจมากครับ พอได้เครียดก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงผมก็ได้แต่นั่งเหม่อลอย การที่พ่อผมเป็นแบบนี้ผมไม่มีกะจิตใจทำอะไรเลย ผมยังอยากเล่นดนตรี ผมยังอยากเล่นดนตรี ผมอยากเป็นศิลปิน เวลาฝึกมันต้องไม่มีความเครียด แต่ผมก็ทำไม่ได้ ผมอยากมูฟออนจุดนี้ ผมอยากเป็นคนดีในสายตาทุกๆคนนะ แต่อารมณ์ผมมันชักนำตลอด ผมยังอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นมีพ่อที่เข้าใจลูก คนเป็นพ่อรู้ว่าลูกไม่ชอบก็ควรอย่าทำไหม
สุดท้ายนี้ผมก็อยากให้เหตุการณ์เป็นเหตุการณ์สุดท้ายผมหวังว่าจะให้เป็นแบบนั้น ว่า สมาชิกในบ้านทุกๆคนควรให้ความสำคัญกับสถาบันครอบครัว อย่าเห็นแก่ตัวกันและกัน อย่าทำผิดต่อกันในเรื่อง อบายมุข การพนัน ชู้สาว ควรจริงใจต่อกันและกัน แค่นี้ครอบครัวก็อบอุ่นแล้ว เพราะถ้าสถาบันครอบครัวแข็งแรง ก็จะสามารถยืนหยัดเข้มแข็งในสถาบันอื่นได้เช่นกัน ถ้าผมไม่ตายผมก็ยังอยากเห็นเพื่อนมนุษย์ที่มีความสุขรักใคร่ปรองดองซึ่งกันและกัน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ
ผมควรทำยังไงดีเมื่อผมเผลอลงไม้ลงมือกับพ่อ เพราะพ่อกินเหล้าขาว
เรื่องเมื่อกี้มีอยู่ว่า พ่อชอบกินเหล้าขาว แล้วผมมีปากเสียงถึงขั้งลงไม่ลงมือ ผมถามก็บอกว่าไม่ได้กิน เขาโกหก ทะเลาะรุนแรงขึ้นจน ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ ผมผลักพ่อไปโดนเหลี่ยมกำแพงแล้วเขาปวดหลัง บอกว่าเจ็บหลัง หลังจากนั้นแม่ผมก็ไปเจอขวดเหล้าขาวนอกบ้าน เป็นขวดที่เพิ่งเปิด แม่เลยเอาไปเทกลางบ้านต่อหน้าพ่อ พ่อเงียบไม่พูดอะไร แล้วหลังจากนั้นพ่อเดินออกจากบ้านขับรถกระบะออกจากบ้านหายไปเลย เสร็จแล้วผมก็กลับมาเห็นแววตาของแม่ แม่ร้องไห้ ผมก็ช็อคกับสิ่งที่ตาเห็น ผมรู้สึกผิดมากเลยที่ลงไม้ลงมือกับพ่อ ครั้งนี้เป็นครั้งที่หนักที่สุดที่ทะเลาะ ความรู้สึกที่ผมได้ผลักพ่อลงไป เหมือนผมกลายเป็นสัตว์นรกในร่างคนเลยอะครับ ผมทำร้ายบุพการีได้ แต่ในขณะที่เพื่อนผมที่คอยกลั่นแกล้งผมทั้งด้านร่างกายและจิตใจผมกลับไม่กล้าสู้พวกเขา
ผมก็ไม่รู้จะทำไง เคยพาไปรักษาแล้วแต่ดีได้ผมดีใจมากที่เห็นพ่อเป็นคนใหม่ แต่เปล่าเลย แค่เกือบเดือนก็กลับมากินอีก ไม่หาย แล้วก็ชอบโกหกว่าไม่กินทั้งที่กลิ่นออกจากปาก พึ่งเริ่มกินมาปีกว่าแล้ว ผมกับแม่มีปากเสียงกับเขาตลอด หลายคนในครอบครัวผมก็บอก ลุงป้าน้าอา ว่าปล่อยเขาไป ผมก็อยากทำได้แต่ก็ทำไม่ได้สักที
พ่อกินเหล้า บ่อยหลายครั้งแล้ว ผม
สุดท้ายนี้ผมก็อยากให้เหตุการณ์เป็นเหตุการณ์สุดท้ายผมหวังว่าจะให้เป็นแบบนั้น ว่า สมาชิกในบ้านทุกๆคนควรให้ความสำคัญกับสถาบันครอบครัว อย่าเห็นแก่ตัวกันและกัน อย่าทำผิดต่อกันในเรื่อง อบายมุข การพนัน ชู้สาว ควรจริงใจต่อกันและกัน แค่นี้ครอบครัวก็อบอุ่นแล้ว เพราะถ้าสถาบันครอบครัวแข็งแรง ก็จะสามารถยืนหยัดเข้มแข็งในสถาบันอื่นได้เช่นกัน ถ้าผมไม่ตายผมก็ยังอยากเห็นเพื่อนมนุษย์ที่มีความสุขรักใคร่ปรองดองซึ่งกันและกัน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ