ศาสตร์การห้าม

ย้อนกลับไปสมัยอีฟอาดัม
ทบทวนความทรงจำเรื่องการห้าม
อย่ากินーก๊อดกำชับให้ทำตาม
ไม่ต้องถามหลังจากนั้นเป็นอย่างไร

ยิ่งห้ามยิ่งปรามกลับยิ่งยุ
ธรรมชาติมนุษยะไถล
สู่ห้วงของคำถามว่าทำไม
ความสงสัย อยู่ในแก่นแท้คน

แม้นล้านร้อยถ้อยย้ำคำเตือนยั้ง
แต่ว่ายังไม่เจอเองก็ไม่สน
ยังบ่ายเบี่ยงเที่ยงแท้ที่ทุกข์ทน
โดนไฟรนกับตัวจึงเข้าใจ

ไม่มีคำว่าถูกหรือผิด
ต่างมีสิทธิ์เลือกทางตัวเองได้
ทางตรง-อ้อมต่างบรรจบหนึ่งเส้นชัย
อยากเรียนรู้แบบไหนตามสังวร

ศาสตร์การห้ามที่แท้คืออย่าห้าม
ให้ทำตามอำเภอใจไปก่อน
ผลกระทำอยู่ที่บั้นปลายทางจร
ผู้รู้แล้วจึงสั่งสอน ตัวเอง.