เคยค่ะ ป.ตรี กับม.3 เคยคิดเหมือนคุณน่ะแหละ การศึกษาไม่สำคัญ ฐานะไม่สำคัญ

แต่มันจะมีอะไรบ้างอย่างที่เขาคิดไม่เหมือนเรา มองไม่เหมือนเรา และทำไม่เหมือนเรา
แล้วเราจะมองว่า เอ๊ะ ทำไมเรื่องแค่นี้เขาคิดไม่ได้นะ

ของเราเลิกกันเพราะมุมมองต่างกันเกินไป เรามองระยะยาว วางแผนเผื่อไปนานๆ
แต่เขามองแค่ใกล้ๆ วันนี้ เดือนนี้
แล้วดันเถียง ไม่เชื่อเรา เป็นแบบนี้มาหลายรอบ (และสุดท้ายสิ่งที่เราบอกไว้มักจะดีกว่าเสมอ)
จนคิดว่าพอดีกว่า เราเปลี่ยนความคิดใครให้เหมือนเราไม่ได้หรอก

เอาล่ะ ตกใจ นึกว่าตัวเองมาตั้งกระทู้ เราหนักกว่าคุณอีกนะ เราจบปอโท แฟนเรียนตรีได้สองปีโดนไทร์ เลยสรุปง่ายๆว่าวุฒิมอหก เราพบรักกันจากการทำงาน ที่ร้ายกว่านั้น เราอายุ 39 แฟน 21 เราจบสูง เป็นคนเรียนเก่ง หน้าที่การงานดี แฟนเป็นคนซื่อๆ ขยันทำงาน ไม่ขี้เกียจ เป็นพ่อครัวที่ร้านอาหาร ตอนที่เราบอกแม่ แม่เราด่าเหมือนคุณนี่แหละ ยิ่งเอาเด็กอายุยี่สิบกว่ามาทำผัว ยิ่งไม่ต้องพูกถึง เละ

แต่เราอยู่กับเค้าเพราะอะไรรู้มั้ยคะ เราเป็นคนอีคิวต่ำ เป็นโรคเครียด ซึมเศร้า ซ้ำร้ายเพิ่งเป็นโรคไบโพล่าเมื่อสามเดือนที่ผ่านมา ทุกครั้งที่เราทรุด จากการทำงาน หรือปัญหาชีวิตที่เราไม่สามารถปล่อยวางได้ เค้าค่ะ เค้าคือคนดึงสติเรากลับมา เค้าอายุน้อย แต่ทำงานรับจ้างมาตั้งแต่เด็ก ทำไปด้วยเรียนไปด้วย เค้าพูดให้เรามองโลกในแง่บวก ให้ปล่อยวาง แสดงให้เราเห็นวิถีการใช้ชีวิตแบบความสุข ไม่คิดฆ่าตัวตาย เราถึงยังคบเค้า เค้าอยากเรียนต่อ แต่ไม่มีเงิน เค้าก็เก็บเงินเอง ไม่มาขอเราซักบาท เรายอมรับว่าลำบากในเรื่องรสนิยม การใช้ชีวิต แต่เราทำได้ จริงๆเราแพลนจะโสด มีเงินเกษียณกินจนแก่ ไม่หวังตบแต่งอะไรหรอกค่ะ เราตายเค้าก็มีเมียใหม่ เราแค่ใช้ชีวิตทุกวันอย่างมีความสุข ที่มีน้องเค้าดูแลก็พอค่ะ ปัญหามี ไม่ใช่ไม่มีนะคะ มาเรื่อยๆ แต่ยังเข้าใจกันอยู่ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

มันก็แล้วแต่คนครับ บางคนจบดร.ไปคดโกงชาวบ้าน บางคนจบตรีจบโทมาแบบกลวงๆ บางคนจบม.6แต่เขามีประสบการณ์ชีวิตมากมายทำให้คิดเป็นทำเป็น มันเอาแน่ไม่ได้หรอก มีแค่มีส่วนเสริมกันในกรณีคนจบระดับใกล้ๆกัน เช่นมีฐานะที่ใกล้กัน มีสังคมที่คล้ายกัน มีความคิดในระดับเดียว แต่มันไม่ใช่ทุกสิ่งอย่างสำหรับความรักหรอกครับ คุณต้องพิจารณาเอาเองมากกว่า