เป็นคนที่จำหน้าคนไม่เก่ง จำชื่อยิ่งไม่เก่งเข้าไปใหญ่ แถมถ้าไม่ได้เจอหน้ากันหลายเดือนนี่ มีสิทธิลืมไปเลยว่ารู้จักกันมาก่อน บางทีเดินผ่านกัน น้องสาวต้องสะกิดว่าพี่สาวๆเจอเพื่อนจะไม่ทักหน่อยเหรอ บางทีก็มีคนเข้ามาทัก คุยกับเราใหญ่เลย สมองก็พยายามคิดสุดชีวิตว่าเค้าเป็นใคร ชื่ออะไร บางทีโชคดี จับได้จากบทสนทนาว่าเค้าเป็นใคร ก็กล้อมแกล้มเอาตัวรอดไปได้ บางที ก็หมดหนทาง ต้องถามเค้าไปดื้อๆ เลย เพราะเค้าฝากข้อความไปให้คุณพ่อ แล้วเราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นใคร เลยถามไปตรงๆเลยว่า ชื่ออะไรนะคะ เค้าก็มองด้วยสายตาผิดหวัง แบบเคืองๆ พอกลับบ้านไปเราให้ที่บ้านฟัง ก็โดนบ่นไปตามระเบียบ ใครพอจะมีวิธีแก้ไขหรือทางออกแบบไหนมาแชร์กันบ้างไหมคะ ขอบคุณค่ะ