คือเราไม่เข้าใจตัวเอง ตั้งแต่ปีที่แล้วคือขอพูดก่อนนะคะว่าเราอ่ะแต่ก่อนเป็นคนไม่ได้คิดมากขนาดนี้ ไม่ได้
แพนิคด้วย เราเริ่มมาไม่เข้าใจตัวเองตอนม.2 ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ตั้งแต่เราเป็นติ่ง(ไม่ได้เหมารวมทุกคนที่เป็นติ่งนะคะ เป็นแค่ตัวเราเฉยๆ) คือเราเริ่มคิดมาก คือแบบทำอะไรนิดหน่อยก็คิดไปหมด ็เหมือนทำตัวเองเป็นไอดอลทำอะไรก็คิดมาก ไม่กล้าเข้าสังคมกลัวจนร้องไห้เวลาคนเยอะ อยากไปหาหมอแต่แม่เราเคยบอกว่าหมอทำได้แค่ให้คำปรึกษาช่วยเราไม่ได้ เราได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมคนที่ติ่งคนอื่นถึงได้ดี ต่างจากเรา เราเคยถามพี่แล้วนะแต่นางตอบมาว่า อย่าคิดว่าคนอื่นทำได้แล้วจะทำได้ อย่าเอาตัวเองเป็นศูนย์จักรวาลโลก ตอนนั้นหน้าชามาก นั่นแหละเราไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมกัน จากเด็กที่ไม่เคยคิดมาก พอวันนี้ต้องมาคิดอะไรมาก รู้สึกสับสนจริงๆ 🥀 อยากถามเพื่อนๆว่าเราแค่ตามคนอื่น หรือเราเป็นอะไรหรอ เราสับสนกับตัวเอง เบื่อตัวเองด้วย
.
.
ไม่เข้าใจตัวเองเลย ทำไงดีค่ะ
แพนิคด้วย เราเริ่มมาไม่เข้าใจตัวเองตอนม.2 ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ตั้งแต่เราเป็นติ่ง(ไม่ได้เหมารวมทุกคนที่เป็นติ่งนะคะ เป็นแค่ตัวเราเฉยๆ) คือเราเริ่มคิดมาก คือแบบทำอะไรนิดหน่อยก็คิดไปหมด ็เหมือนทำตัวเองเป็นไอดอลทำอะไรก็คิดมาก ไม่กล้าเข้าสังคมกลัวจนร้องไห้เวลาคนเยอะ อยากไปหาหมอแต่แม่เราเคยบอกว่าหมอทำได้แค่ให้คำปรึกษาช่วยเราไม่ได้ เราได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมคนที่ติ่งคนอื่นถึงได้ดี ต่างจากเรา เราเคยถามพี่แล้วนะแต่นางตอบมาว่า อย่าคิดว่าคนอื่นทำได้แล้วจะทำได้ อย่าเอาตัวเองเป็นศูนย์จักรวาลโลก ตอนนั้นหน้าชามาก นั่นแหละเราไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมกัน จากเด็กที่ไม่เคยคิดมาก พอวันนี้ต้องมาคิดอะไรมาก รู้สึกสับสนจริงๆ 🥀 อยากถามเพื่อนๆว่าเราแค่ตามคนอื่น หรือเราเป็นอะไรหรอ เราสับสนกับตัวเอง เบื่อตัวเองด้วย
.
.