...จากกระทู้ล่าสุดที่เราบอกว่าเราจะมูฟออนจริงๆแล้วเราทำไม่ได้ค่ะ เค้ามาขอคืนดีแล้วเราก็ให้อภัยเค้าเหมือนเดิม วันนั้นเป็นวันออกพรรษาค่ะ เราไปเที่ยวงานในตัวจังหวัดด้วยกัน และวันนั้นก็เป็นวันที่เราได้รู้ว่าตลอดเวลาที่คบกับเราและไม่ยอมเปิดตัวเราเค้าก็คุยกับคนอื่นตลอด.. ตามทำนองเดิมค่ะ ขอโทษ ขอโอกาส เราก็ใจอ่อนอีกแล้ว หลังจากวันนั้นเป็นวันที่เรากับเค้าได้เจอกันเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ เพราะเค้าจะกลับไปอยู่ที่ชลบุรี แต่เค้าสัญญากับเราว่าเค้าจะทำให้มันดีกว่าเดิม พอเค้ากลับไปแล้วเค้าขอเราขึ้นสถานะในเฟสค่ะ เราตกใจและดีใจมาก คิดว่ามันคงจะดีขึ้นจริงๆ แต่ก็ไม่เลยค่ะ เรากลับระแวงและไม่เชื่อใจเค้าตลอดเวลา กลัวเค้าจะคุยกับคนอื่นจนทำให้เราดูเป็นคนที่โคตรจะงี่เง่า แล้วเค้าก็ดูจะไม่สนใจซักเท่าไหร่ แต่ก็บอกเราตลอดว่าไม่มีใครจริงๆ แต่เราไม่มีความสุขเลยค่ะ ทะเลาะกันเกือบทุกวัน จนเค้าบอกเราว่า "ถ้าจะไปก็ไม่ได้ว่าไม่เคยห้ามใครอยู่แล้ว ถ้าจะเลือกสิ่งที่ดีกว่า ไม่เคยห้ามใครอยู่แล้ว" นั่นแหละค่ะมันทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่ามากๆ แต่เราก็รักเค้ามาก เราไม่อยากเลิกเลยจริงๆ เพราะเราคาดหวังถึงอนาคตไว้ไกลจริงๆ ทุกคนทั้งเพื่อนๆครอบครัวก็รับรู้หมดว่าเรารักเค้ามากแค่ไหน จนถึงวันนี้เราทะเลาะกันอีกแล้วเค้าก็บอกว่าจะไปนอนตั้งแต่ 3 ทุ่ม เราไม่ชอบทะเลาะแล้วปล่อยให้มันข้ามคืน เราโทรไปไม่รับ ส่งข้อความไปไม่ตอบ มันคงจะจบแล้วจริงๆแหละค่ะ ชีวิตของคนๆนึงมันจะโง่ได้ขนาดนี้เลยหรอคะ ให้โอกาสคนแบบนี้มาตั้งหลายครั้ง ยิ่งช่วงนี้ฝึกงาน ยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ งานก็เยอะแทบจะไม่ได้พักผ่อนแทนที่จะได้กำลังใจดีๆ แต่นี่มันยิ่งแย่กว่าเดิม.. ㅠㅠ
เรามันคงโง่มากๆเลยใช่มั้ยคะ...