ผมเป็นพ่อของเด็กผู้หญิงวัยประถม ป.2 ปกติจะไปรับ–ส่งลูกที่โรงเรียนเอง และมักจะได้เจอกับผู้ปกครองคนอื่น ๆ อยู่ประจำวันหนึ่งผมไปงานประชุมผู้ปกครอง และได้รู้จักกับแม่ของเพื่อนสนิทลูกสาว เธอเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว คุยสนุก เป็น working women เราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้นเพราะลูก ๆ อยู่ห้องเดียวกัน เล่นด้วยกันแทบทุกวัน บางทีก็ไปกินข้าวหลังเลิกเรียนนัดเจอกันบ้างในฐานะผู้ปกครองที่สนิทกันเธอเป็นคนคุยง่าย ใจดี มีเสน่ห์ จนผมเองเผลอเปิดใจ ทั้งที่ผมมีครอบครัวอยู่แล้ว มีภรรยาและลูกที่ผมรักมากจุดเปลี่ยนคือเราสนิทกันมากจนเผลอมีความสัมพันธ์แบบfwb ไม่คิดอะไรจนวันนึ่งเธอบอกว่าท้องและบอกว่าเด็กเป็นของผม เธอบอกว่าไม่ได้จะมาพังครอบครัวผม แต่อยากให้ผมไม่ปฏิเสธความเป็นพ่อของลูกในท้องผมไม่รู้ว่าเป็นลูกของผมแน่ๆมั้ยเลยอยากตรวจ dna ก่อน ผมรู้ตัวว่าผมผิดเต็ม ๆ และที่หนักที่สุดคือบ้านรู้จักกันดี ลูกสาวของเราก็เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่ยังเด็ก
ผมไม่รู้จะเผชิญหน้ายังไงถ้าเรื่องนี้หลุดออกมาผมกลัวภรรยาพัง… กลัวลูกเสียใจ… กลัวคนรอบข้างรู้
ผมพลาด…กับแม่ของเพื่อนลูกสาว ตอนนี้เธอบอกว่าท้อง
ผมไม่รู้จะเผชิญหน้ายังไงถ้าเรื่องนี้หลุดออกมาผมกลัวภรรยาพัง… กลัวลูกเสียใจ… กลัวคนรอบข้างรู้