ช่วยสอนการเข้าหาผู้ใหญ่หน่อยครับ

สวัสดีค่ะ มีบางวัน…ที่เราไม่ได้อยากคุยกับใครเลย ไม่ใช่เพราะโกรธ ไม่ใช่เพราะเสียใจ แต่แค่รู้สึกว่าเสียงรอบตัวมันดังเกินไป จนใจเราต้องการความเงียบเพื่อหายใจอีกสักพัก เราคิดว่ามันคงเป็นธรรมดาของช

คือผมพ่อแม่ก็สอนมาตั้งแต่เด็กให้ยกมือไหว้คนโตกว่าเสมอ ไม่ว่าอะไรไหว้ไว้ก่อนนะลูก แต่บางทีเหมือนใจมันกล้าๆกลัวๆว่าจะไหว้ดีมั้ย กลัวว่าคนที่เราไหว้แล้วเค้าไม่ได้อยากจะได้รับการไหว้จากเรา เลยอยากรู้ในม

คือเราเป็นนักศึกษา แล้วเราชอบในความสามารถของอาจารย์ท่านนึงมากๆ เคารพท่านมากๆ ประเด็นคือเราอยากให้เค้าถ่ายทอดวิชาความรู้ที่เป็นกึ๋นแก่นแท้ในวิชาชีพที่เราเรียน จริงอยู่ที่สายเลือดของความเป็นอาจารย์ยัง

ผมกับแฟนอรู้ในช่วงมัแฟนผมเป็นลูกครึ่งส่งแฟนผมเป็นคนไทยเขาเด็กก่าผดียงกันชั้นเดียวกันแต่คนละห้อง ผมรู้สึกว่าผมอาจจะรักเขามากเกินไปแบบผมรู้สึกว่าเป็นฝ่ายเข้าหาตลอดเลย ตอนเลือกชุมนุมผมก็ยอมเข้าตามเขาถึงผ

คือเราอยากรู้การเข้าหาพ่อแม่แฟนอ่ะ เราอยากเรียนรู้ไว้ก่อน เพราะเราเป็นคนเข้าหาผู้ใหญ่ไม่เป็น เราอยากเอาใจผู้ใหญ่เป็น ขอคำปรึกษาหน่อยนะ :)

เข้าเรื่องเลยนะค่ะ เราโดนแม่ของแฟนหาว่าจองหองค่ะ บุคลิกของเราคือเป็นคนเข้าหาผู้ใหญ่ไม่เก่ง ไม่มีเรื่องจะคุย กลัวว่าคุยอะไรไปแล้วจะไม่ถูกใจใคร แม่แฟนพูดให้ชาวบ้านฟังแร้วมีคนที่ (อาจจะ) หวังดีมาบอกแม่เร

วันนี้อยากมาแชร์มุมมอง ที่เชื่อว่าหลายคนคงเคยเจอ ทั้งในฐานะที่เป็นเด็กมาก่อน หรือในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ​เวลาที่เด็กๆ ไม่ว่าจะลูก หลาน หรือน้องๆ มาบ่นกับเราว่า "เหนื่อยจังเลย/เครียดมาก" คำ

สวัสดีค่ะอายุ20นิดๆชอบคนอายุประมาณ30ต้นๆที่เคยรู้จักรอบๆตัวชอบความเป็นผู้ใหญ่ใจเย็นเฉยชานิดๆพูดคะค่าาโอ้ยยเขิน555><ของคนช่วงอายุประมาณนี้มากๆอยากมีแฟนประมาณอายุเท่านี้555 เวลาจะเข้าหาคนวัยนี้ต้อ