สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนนะครับ วันนี้ผมมีเรื่องที่ไม่ค่อยสบายใจอยากสอบถามและช่วยแก้ปัญหาครับ
เริ่มเลยแล้วกันครับ....
ผมชื่อพี อายุ 30 ปี ผมเป็นเกย์ครับแต่ผมไม่ได้แสดงออกมาก ภายนอกก็ดูเป็นผู้ชายตามปกติ ผมมีเพื่อนหลายกลุ่มครับ กลุ่มที่เรียนด้วยกัน กลุ่มที่อยู่ละแวกใกล้กัน ผมเป็นคนเข้ากับคนง่าย ตลก ไม่เครียดถึงเครียดก็หัวเราะได้ถ้าอยู่กับเพื่อน เมื่อไม่กี่ปีที่แล้วผมได้รู้จักกับเพื่อนกลุ่มใหม่ผ่านเพื่อนของผม ซึ่งหลังๆก็กลายเป็นเพื่อนกันหมด และเมื่อเวลาผ่านไปผมก็สนิทกับคนในกลุ่มมากๆอยู่คนนึง พี่เขาเป็นผู้หญิงอายุไม่ห่างจากผมมาก ไม่รู้เพราะอะไรแต่เราก็สนิทสนมกันขึ้นเรื่อยๆ ไปเที่ยวเล่นด้วยกันบ้าง บางครั้งเป็นกลุ่มใหญ่กลุ่มเล็ก ออกกำลังกายแล้วไปกินอะไรกันก่อนกลับบ้าง พี่เขานิสัยดีมากกกก มีของมาฝากบ่อยๆ ข้าว ขนม บลาๆๆๆ เมื่อเราต้องการความช่วยเหลือพี่เขาก็ช่วยนะในด้านแรงงานนะครับ ผมก็ช่วยเหลือเขาในบางเรื่องตามประสาเพื่อนกัน
แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานๆเข้าผมรู้สึกว่าพี่เขาจะงอนผมบ่อย และ หนักขึ้นๆ จนบางครั้งเราไม่รู้สาเหตุ และทำตัวไม่ถูก แต่ก็คุยกันได้ตามปกติจนถึงวันนี้ วันที่ผมหาคำตอบไม่ได้ว่าเพราะอะไรเขาถึงงอนกับผมแต่ไม่งอนกับคนในกลุ่ม ความรู้สึกของผมตอนนี้คือ ไม่อยากคุยด้วยแล้วเพราะเหมือนหทำอะไรตามใจตนเองไม่ได้ แล้วเขาก็จะโกรธหรืองอนกับเรื่องที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด
มีเพื่อนในกลุ่มคนนึงสังเกตุเห็นและเตือนว่าเขาอาจจะรู้สึกกับเรามากกว่าเพื่อน แต่ผมไม่เคยคิดว่าเขาจะคิดแบบนั้นเพราะตอนเจอกันแรกๆผมก็มีแฟนผู้ชาย พี่เขารู้ทุกเรื่องของผม เขาน่าจะรู้ดีที่สุดด้วยเพราะเราคุยกันบ่อยๆ จนหลังๆผมเริ่มคิดว่า..หรืออาจจะมีมูล เลยพยายามคุยกับเขาแบบเหมือนเป็นเพื่อนสาวกันซึ่งปกติไม่ใช่แนวผม (อยากให้เขารู้ชัดเจนว่าผมไม่มองหญิง) แต่ดูเหมือนว่าอาการงอนๆเหวี่ยงๆก็ยังไม่หายไป ผมจะยกตัวอย่างเหตุการณ์หลักๆที่จำได้และทำให้ผมคิดไม่ตกว่าเขาคิดกะเรายังไง (ในใจคิดเสมอว่าพี่เขาไม่น่าชอบเราลง555)
1. วางแผนจะไปเที่ยวที่หนึ่งด้วยกันและมีเพื่อนอีกคนไปด้วย แต่ผมไปทำธุระใกล้กับที่ที่จะไปเที่ยวก่อนหน้าวันนึงแล้วเพื่อนอีกกลุ่มอยากไปที่นั่นพอดี และชวนเราไป เราก็เลยไปเพราะคิดว่าถือโอกาสไปสำรวจก่อน พอเราเล่าให้ฟังที่จะไปไม่ได้สวยมากเหมือนในรูป เราอาจจะต้องไปหาจุดอื่นที่สวยกว่าในละแวกเดียวกัน เขาโกรธมากและบอกว่างั้นก็ไม่ไปละ โทรไปไลน์ไปไม่ตอบไม่คุย ในใจงงมากเพราะเราคิดว่าเดี๋ยวยังไงก็มาอยู่ดี และถ้าไม่สวยเราก็ไปที่อื่นกันต่อก็ได้ สรุปก็ต้องโทรง้อ สุดท้ายก็ไป
2. จะไปเที่ยวกันเป็นแก๊งค์ อันนี้คงสื่อสารกันผิดพลาด จะเอารถไปสองคัน ทีแรกผมเข้าใจว่าจะไปคันเดียวกันคือปกติรถพี่เขา แต่ก่อนออกเดินทางเพื่อนอีกคนจะเอาของไปปิ๊กนิคด้วยเขาขอใส่หลังกระบะผมไป เมื่อเขาไปรับเพื่อนคนอื่นมาและมารับผมผมเลยบอกว่าเอารถผมไปเพราะมีของหลังกระบะไปด้วย เขาโกรธมากกกกกกกกกก ไม่คุยไม่พูด และสุดท้ายก็แยกตัวออกไปอยู่คนเดียว ในกลุ่มก็เลยไม่ค่อยสนุกกันเท่าไหร่ เขาไม่คุยตลอดทางขากลับ ผมไม่รู้เขางงใคร ผมก็เงียบเพราะรู้สึกว่าทำอะไรไม่ถูก ทุกคนในกลุ่มว่าเขางอนผมแต่เรื่องอะไรล่ะ? ผ่านไปสองวันที่ผมเงียบพี่เขาทักมาสรุปคือก็ยังไม่บอกโกรธอะไร แต่บอกว่ารู้แล้วว่าไม่ได้สำคัญไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครแคร์ กลายเป็นเรื่องใหญ่ ผมเริ่มไม่สะดวกใจที่จะคุยกับพี่แกเท่าไหร่ เพราะงงไปหมด กังวล เครียด อารมณ์แบบทำอะไรก็ไม่ดี ไม่เข้าตาพี่เขา
3. เรื่องนั้นผ่านไปไม่กี่วัน ก็มีอีกเรื่องสดๆใหม่ คือชวนแกไปกินชาบูแต่แกบอกวันนี้ไม่ว่างเดี๋ยวพรุ่งนี้ได้ไหมผมก็ตกลง แต่ก่อนทำงานเสร็จเพื่อนชวนไปกินหมูกระทะผมก็เลยไปแล้วคิดว่าพรุ่งนี้ก็ค่อยไปกินชาบู พอเขารู้เขายกเลิกนัดวันพรุ่งนี้และบอกว่าให้ชวนเพื่อคนนั้นไปเขาไม่ไป
แล้วอีกเรื่องคือ ตอนนี้ผมคบกับแฟนชาวต่างชาติ คบกันมาปีกว่าๆและแพลนจะไปหาเขา เรื่องนี้เขาก็รู้ แต่ผมรู้สึกว่าเขาจะแซะผมเรื่องแฟนบ่อยมาก ทำนองว่าชวนไปเที่ยว ตจว เขาก็จะแซะว่าไปกับแฟนสิ บลาๆๆๆๆ
ผมอึกอัดใจมากเลยอยากปรึกษาและขอเพื่อนๆช่วยคิดหน่อยว่าจะทำอย่างไร ไม่อยากเสียเพื่อนดีดีคนนึงไป และเราเองก็ไม่อยากเสียความเป็นตัวของตัวเองไปเช่นกันครับ ทำอะไรไม่ถูกเลย
เพื่อนกันเขางอนกันระดับไหนถึงจะเพื่อน แล้วระดับไหนถึงมากกว่าเพื่อนครับ
เริ่มเลยแล้วกันครับ....
ผมชื่อพี อายุ 30 ปี ผมเป็นเกย์ครับแต่ผมไม่ได้แสดงออกมาก ภายนอกก็ดูเป็นผู้ชายตามปกติ ผมมีเพื่อนหลายกลุ่มครับ กลุ่มที่เรียนด้วยกัน กลุ่มที่อยู่ละแวกใกล้กัน ผมเป็นคนเข้ากับคนง่าย ตลก ไม่เครียดถึงเครียดก็หัวเราะได้ถ้าอยู่กับเพื่อน เมื่อไม่กี่ปีที่แล้วผมได้รู้จักกับเพื่อนกลุ่มใหม่ผ่านเพื่อนของผม ซึ่งหลังๆก็กลายเป็นเพื่อนกันหมด และเมื่อเวลาผ่านไปผมก็สนิทกับคนในกลุ่มมากๆอยู่คนนึง พี่เขาเป็นผู้หญิงอายุไม่ห่างจากผมมาก ไม่รู้เพราะอะไรแต่เราก็สนิทสนมกันขึ้นเรื่อยๆ ไปเที่ยวเล่นด้วยกันบ้าง บางครั้งเป็นกลุ่มใหญ่กลุ่มเล็ก ออกกำลังกายแล้วไปกินอะไรกันก่อนกลับบ้าง พี่เขานิสัยดีมากกกก มีของมาฝากบ่อยๆ ข้าว ขนม บลาๆๆๆ เมื่อเราต้องการความช่วยเหลือพี่เขาก็ช่วยนะในด้านแรงงานนะครับ ผมก็ช่วยเหลือเขาในบางเรื่องตามประสาเพื่อนกัน
แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานๆเข้าผมรู้สึกว่าพี่เขาจะงอนผมบ่อย และ หนักขึ้นๆ จนบางครั้งเราไม่รู้สาเหตุ และทำตัวไม่ถูก แต่ก็คุยกันได้ตามปกติจนถึงวันนี้ วันที่ผมหาคำตอบไม่ได้ว่าเพราะอะไรเขาถึงงอนกับผมแต่ไม่งอนกับคนในกลุ่ม ความรู้สึกของผมตอนนี้คือ ไม่อยากคุยด้วยแล้วเพราะเหมือนหทำอะไรตามใจตนเองไม่ได้ แล้วเขาก็จะโกรธหรืองอนกับเรื่องที่ผมไม่ได้ทำอะไรผิด
มีเพื่อนในกลุ่มคนนึงสังเกตุเห็นและเตือนว่าเขาอาจจะรู้สึกกับเรามากกว่าเพื่อน แต่ผมไม่เคยคิดว่าเขาจะคิดแบบนั้นเพราะตอนเจอกันแรกๆผมก็มีแฟนผู้ชาย พี่เขารู้ทุกเรื่องของผม เขาน่าจะรู้ดีที่สุดด้วยเพราะเราคุยกันบ่อยๆ จนหลังๆผมเริ่มคิดว่า..หรืออาจจะมีมูล เลยพยายามคุยกับเขาแบบเหมือนเป็นเพื่อนสาวกันซึ่งปกติไม่ใช่แนวผม (อยากให้เขารู้ชัดเจนว่าผมไม่มองหญิง) แต่ดูเหมือนว่าอาการงอนๆเหวี่ยงๆก็ยังไม่หายไป ผมจะยกตัวอย่างเหตุการณ์หลักๆที่จำได้และทำให้ผมคิดไม่ตกว่าเขาคิดกะเรายังไง (ในใจคิดเสมอว่าพี่เขาไม่น่าชอบเราลง555)
1. วางแผนจะไปเที่ยวที่หนึ่งด้วยกันและมีเพื่อนอีกคนไปด้วย แต่ผมไปทำธุระใกล้กับที่ที่จะไปเที่ยวก่อนหน้าวันนึงแล้วเพื่อนอีกกลุ่มอยากไปที่นั่นพอดี และชวนเราไป เราก็เลยไปเพราะคิดว่าถือโอกาสไปสำรวจก่อน พอเราเล่าให้ฟังที่จะไปไม่ได้สวยมากเหมือนในรูป เราอาจจะต้องไปหาจุดอื่นที่สวยกว่าในละแวกเดียวกัน เขาโกรธมากและบอกว่างั้นก็ไม่ไปละ โทรไปไลน์ไปไม่ตอบไม่คุย ในใจงงมากเพราะเราคิดว่าเดี๋ยวยังไงก็มาอยู่ดี และถ้าไม่สวยเราก็ไปที่อื่นกันต่อก็ได้ สรุปก็ต้องโทรง้อ สุดท้ายก็ไป
2. จะไปเที่ยวกันเป็นแก๊งค์ อันนี้คงสื่อสารกันผิดพลาด จะเอารถไปสองคัน ทีแรกผมเข้าใจว่าจะไปคันเดียวกันคือปกติรถพี่เขา แต่ก่อนออกเดินทางเพื่อนอีกคนจะเอาของไปปิ๊กนิคด้วยเขาขอใส่หลังกระบะผมไป เมื่อเขาไปรับเพื่อนคนอื่นมาและมารับผมผมเลยบอกว่าเอารถผมไปเพราะมีของหลังกระบะไปด้วย เขาโกรธมากกกกกกกกกก ไม่คุยไม่พูด และสุดท้ายก็แยกตัวออกไปอยู่คนเดียว ในกลุ่มก็เลยไม่ค่อยสนุกกันเท่าไหร่ เขาไม่คุยตลอดทางขากลับ ผมไม่รู้เขางงใคร ผมก็เงียบเพราะรู้สึกว่าทำอะไรไม่ถูก ทุกคนในกลุ่มว่าเขางอนผมแต่เรื่องอะไรล่ะ? ผ่านไปสองวันที่ผมเงียบพี่เขาทักมาสรุปคือก็ยังไม่บอกโกรธอะไร แต่บอกว่ารู้แล้วว่าไม่ได้สำคัญไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครแคร์ กลายเป็นเรื่องใหญ่ ผมเริ่มไม่สะดวกใจที่จะคุยกับพี่แกเท่าไหร่ เพราะงงไปหมด กังวล เครียด อารมณ์แบบทำอะไรก็ไม่ดี ไม่เข้าตาพี่เขา
3. เรื่องนั้นผ่านไปไม่กี่วัน ก็มีอีกเรื่องสดๆใหม่ คือชวนแกไปกินชาบูแต่แกบอกวันนี้ไม่ว่างเดี๋ยวพรุ่งนี้ได้ไหมผมก็ตกลง แต่ก่อนทำงานเสร็จเพื่อนชวนไปกินหมูกระทะผมก็เลยไปแล้วคิดว่าพรุ่งนี้ก็ค่อยไปกินชาบู พอเขารู้เขายกเลิกนัดวันพรุ่งนี้และบอกว่าให้ชวนเพื่อคนนั้นไปเขาไม่ไป
แล้วอีกเรื่องคือ ตอนนี้ผมคบกับแฟนชาวต่างชาติ คบกันมาปีกว่าๆและแพลนจะไปหาเขา เรื่องนี้เขาก็รู้ แต่ผมรู้สึกว่าเขาจะแซะผมเรื่องแฟนบ่อยมาก ทำนองว่าชวนไปเที่ยว ตจว เขาก็จะแซะว่าไปกับแฟนสิ บลาๆๆๆๆ
ผมอึกอัดใจมากเลยอยากปรึกษาและขอเพื่อนๆช่วยคิดหน่อยว่าจะทำอย่างไร ไม่อยากเสียเพื่อนดีดีคนนึงไป และเราเองก็ไม่อยากเสียความเป็นตัวของตัวเองไปเช่นกันครับ ทำอะไรไม่ถูกเลย