เรากับแฟนคบกันมาได้3ปี ช่วงปีแรกๆแฟนก็ทำงานหาเงินปกติค่ะ ส่วนเราที่ไม่ได้ทำงาน ช่วงนั้นตั้งท้องแต่ลูกก็ได้หลุดไป หลังจากนั้นเราก็เข้าออกโรงบาลบ่อยมาก อยู่จิตเวชเป็นเดือนๆ เพราะซึมเศร้า พอออกจากจิตเวชมาก็เจออุบัติเหตุทำให้ต้องนอนicuอยู่หลายอาทิตย์ รวมๆแล้วเราก็พักฟื้นเป็นปี กว่าจะกลับมาเหมือนเดิม เข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนนี้เราทำงานอยู่ห้างที่นึง ทำจันทร์-พฤหัส รายได้วันล่ะ300 ถามว่าพอกินไหม ตอบตรงๆเลยค่ะว่าไม่พอ วันๆนึงเราต้องเจอกับแรงกดดันต่างๆ ซึ่งแฟนเราไม่เคยเข้าใจ มีแค่คำพูดว่า เป็นไรอีก ส่วนตัวแฟนเรา ออกจากงานตั้งแต่มิถุนายนปีนี้
ซึ่งเขาก็ไม่ได้หางานทำอีกเลย เราเคยเปิดร้านลงทุนเล็กๆให้ขายปลาหมึกย่างก็ไปไม่รอด ทุกวันนี้แฟนไม่ได้ทำงานอะไรเลย นอกจากตื่นมาไปหาเพื่อน กินเหล้า รอมารับเราจากที่ทำงาน แล้วก็กลับไปกินเหล้าต่อ เป็นอยู่แบบนี้หลายเดือน
ซึ่งตอนนี้เราต้องรับภาระหลายอย่าง ส่งเงินให้ลูกคนโตกะคนเล็ก ใช้หนี้ที่แฟนเคยยืมมา เงินเดือนเราตกแค่เดือน5400
บางเดือนไม่ถึง5000ด้วยซ้ำ เพราะเราต้องเบิกมากินมาซื้อของที่จำเป็น แต่ตอนนี้เราต้องแบกรับปัญหาอยู่คนเดียว ล่าสุดเราทำอะไรไม่ถูก มันเหนื่อย มันท้อ เรากรีดข้อมือตัวเองค่ะ (จะด่าเรายังไงก็ได้ แต่มันทำไรไม่ถูกจริงๆ บวกกับเรากินยาจิตเวชด้วย มันเลยเบลอไปหมด) ที่มาตั้งกระทู้เราอยากได้กำลังใจจากเพื่อนๆว่าเราควรจะทำยังไงต่อดี😔
เราอายุ24แฟนอายุ25 ค่ะ (ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะนี่คือกระทู้แรกของเราเลย)