เรื่องมีอยู่ว่า เราทำงานช่วงโปรค่ะ 3 เดือน บริษัทที่เราทำเป็นบริษัทเล็กๆ ออกแนวเป็นครอบครัวๆ เพราะคนส่วนใหญ่ในที่ทำงานเป็นญาติกัน มีแค่เราที่เป็นคนนอก ออฟฟิคเป็นออฟฟิตที่กำลังพัฒนาเพิ่มคน ก่อนหน้าเราก็มีคนทำงานแต่แค่พวกเขาออกไปก่อนเรามา ทำให้เรากลายเป็นสมาชิกคนเดียว (ไม่รวมกับพี่ที่จ้างงานเรานะ ) มันเลยทำให้เราทำงานทุกอย่าง แล้วเราสนุกกันมันเลยนะ ถึงจะเยอะ แต่เราชอบ แล้วแต่วันนึง เราทำงานได้เกือบ 3 เดือน พี่ที่ว่าจ้างเราได้รับคนเข้ามา เรามารู้ว่า เขาเป็นคนที่ ญาติของพี่เขาพามา แวบแรกมันเลยทำให้เรารู้สึกว่า เออดีว่ะ พอเวลาผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ที่เขามาเริ่มงาน เราก็โอเคนะ ได้ช่วยงานเรา แต่เราแอบอิจฉาเขา ที่เขาได้รับความไว้วางใจจากพี่ที่ว่าจ้างไวมาก แบบเรารู้สึกเทียบไม่ได้เลย เราอิฉาเขานะ จนเรารู้สึกว่า เขายังต้องการเราอยู่ไหม เพราะคนนี้เขาดูไว้ใจ แล้วก็ทำงานแทนเราได้ทุกๆอย่าง เราอยากคิดบวก พยายามไม่คิดอะไร แต่เราก็อดคิดไม่ได้
#เราไม่ได้ไม่ชอบเขานะคะ แค่แบบสมเพชตัวเองที่ทำได้ดีไม่ได้
#เราอยากเลิกคิดแย่ๆ พอมีคำแนะนำที่ดีๆ ที่ทำให้คิดบวกไหมคะ
เราควรจัดการกับการคิดลบยังไงดีคะ
#เราไม่ได้ไม่ชอบเขานะคะ แค่แบบสมเพชตัวเองที่ทำได้ดีไม่ได้
#เราอยากเลิกคิดแย่ๆ พอมีคำแนะนำที่ดีๆ ที่ทำให้คิดบวกไหมคะ