เรื่องมีอยู่ว่า
ตอนเด็กๆ เคยคิดอยากจะทำอะไรสักอย่าง วางแผนมัน ลองทำมัน แต่ว่ายังไม่ทันจะสำเร็จผล กลายเป็นว่า มีคนทำสิ่งนี้ไปแล้ว ละถ้าเกิดว่าจะทำต่อ จะเป็นเหมือนเราไปcopyเขามั้ย เลยคิดว่าจะไม่ทำแล้วค่ะ
หลังจากนั้นก็เลยรู้สึกว่ามันโหว่งๆในใจ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับตัวเองดี จะตั้งเป้าหมายใหม่ ก็ดันไม่มีแรงผลักดันซะแล้ว
กลายเป็นว่า ตอนนี้ได้แต่นั่งมองผลงานของคนอื่น ที่เคยเป็นความคิดที่เคยทำตอนเด็กๆ แล้วยิ้มดีใจกับสิ่งนั้น แต่ก็รู้สึกใจหายไปด้วยในตัว รู้สึกเสียดาย รู้สึกว่าทำไมเราไม่ใช่คนบุกเบิกกันนะ รู้สึกว่าทำไมตอนนั่นไม่ตั้งใจทำให้มันเสร็จไปซะ จะได้ไม่มานั่งมองแล้วเสียใจแบบนี้ //ขออนุญาตเช็ดน้ำตานะคะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวในวัยเด็กของหนูนะคะ แล้วก็คิดว่าตอนนี้คงทำได้แค่ตั้งเป้าหมายใหม่ แม้มันจะไม่เหมือนแบบเดิมแล้ว และคราวนี้จะพยายามมากขึ้นค่ะ
อยากจะรู้ว่าทุกคนมีเรื่องราวแบบนี้ไหมคะ แล้วจะผ่านมันได้ยังไงหรอคะ? แล้วก็เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นเหมือนกันนะคะ😄😄
ขอถาามทุกคนหน่อยนะคะ
ตอนเด็กๆ เคยคิดอยากจะทำอะไรสักอย่าง วางแผนมัน ลองทำมัน แต่ว่ายังไม่ทันจะสำเร็จผล กลายเป็นว่า มีคนทำสิ่งนี้ไปแล้ว ละถ้าเกิดว่าจะทำต่อ จะเป็นเหมือนเราไปcopyเขามั้ย เลยคิดว่าจะไม่ทำแล้วค่ะ
หลังจากนั้นก็เลยรู้สึกว่ามันโหว่งๆในใจ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับตัวเองดี จะตั้งเป้าหมายใหม่ ก็ดันไม่มีแรงผลักดันซะแล้ว
กลายเป็นว่า ตอนนี้ได้แต่นั่งมองผลงานของคนอื่น ที่เคยเป็นความคิดที่เคยทำตอนเด็กๆ แล้วยิ้มดีใจกับสิ่งนั้น แต่ก็รู้สึกใจหายไปด้วยในตัว รู้สึกเสียดาย รู้สึกว่าทำไมเราไม่ใช่คนบุกเบิกกันนะ รู้สึกว่าทำไมตอนนั่นไม่ตั้งใจทำให้มันเสร็จไปซะ จะได้ไม่มานั่งมองแล้วเสียใจแบบนี้ //ขออนุญาตเช็ดน้ำตานะคะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวในวัยเด็กของหนูนะคะ แล้วก็คิดว่าตอนนี้คงทำได้แค่ตั้งเป้าหมายใหม่ แม้มันจะไม่เหมือนแบบเดิมแล้ว และคราวนี้จะพยายามมากขึ้นค่ะ
อยากจะรู้ว่าทุกคนมีเรื่องราวแบบนี้ไหมคะ แล้วจะผ่านมันได้ยังไงหรอคะ? แล้วก็เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นเหมือนกันนะคะ😄😄